เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 30 สะกดรอยตาม

เมื่อถึงลานจอดรถ ก็สังเกตเห็นรถเก๋งสีดำคันหนึ่งกำลังขับไปยังทิศทางของทางออก

พันดาวรีบตามหารถออดี้ของตัวเอง แล้วขับตามออกไปโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

เธออยากรู้เป็นพิเศษว่า การที่ภาคินหลบๆ ซ่อนๆ ผู้คนตลอดเวลาแบบนี้ กำลังทำเรื่องอะไรที่ไม่สามารถพบเจอผู้คนได้

เธอถึงขั้นสงสัยว่าเขามีอีกหนึ่งฐานะใช่หรือไม่ เป็นพวกสายลับไส้ศึกอะไรแบบนั้น

รู้สึกได้ว่าตัวเองใกล้จะเข้าใกล้ความจริงแล้ว ทั้งตื่นเต้น ทั้งเคร่งเครียด มือที่จับพวงมาลัยขับรถชื้นไปด้วยเหงื่อ

ถนนกว้างมาก แต่รถบนถนนเส้นนี้น้อยมาก หน้าหลังหลายร้อยเมตรมีเพียงแค่รถของเขากับเธอ

กำลังเป็นกังวลว่าตามเขาแบบนี้ชัดเจนเกินไปหรือไม่ ก็เห็นว่ารถข้างหน้าพลันเปิดไฟกระพริบคู่ แล้วจอดนิ่งริมถนน

พันดาวรีบผ่อนความเร็ว และมองบรรยากาศบนถนนรอบๆ ล้วนเป็นโรงแรมไนต์คลับอะไรพวกนี้

เห็นประตูรถเปิดออก คนขับรถลงมาจากรถ แต่กลับไม่เห็นภาคินออกมา

พันดาวนึกว่าตัวเองตามผิดคัน แต่พลันพบว่าคนขับวิ่งเหยาะๆ ตรงมายังทิศทางของเธอ

โชคดีที่เธอเตรียมขับรถจากไป แต่คนขับกลับกวักมือเรียกเธอ

จำต้องเลื่อนหน้าต่างรถลง ถามเขายิ้มๆ อย่างมีมารยาทว่า “มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ”

คนขับรถมองเธอด้วยสีหน้าลำบากใจ พลางเอ่ยว่า “คุณนาย คุณชายรองให้คุณรีบกลับไปพักผ่อน ดึกขนาดนี้แล้วอย่าเที่ยวเล่นไปทั่ว ไม่ปลอดภัยครับ”

พันดาวกลับไปที่ห้องทำงานของตัวเอง โลกถึงได้สงบเงียบ เรื่องของทิศเหนือ ขอแค่เขาไม่มาปรากฏตัว ผ่านไปสองสามวันก็น่าจะหยุดกันแล้ว

เมื่อชื่อนี้ถูกพูดถึง ก็เหมือนกับเป็นการเตือนเธอถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนั้น…

สมองปรากฏภาพเลือนรางเหล่านั้นขึ้นมา พันดาวก็รีบสะบัดหน้าตัวเอง แล้วลุกขึ้นไปชงชาแก้วหนึ่ง เป็นการสงบใจตัวเอง

เธอไม่รู้เลยว่า ภาคินรู้เรื่องในคืนนั้นจริงๆ หรือว่าเพียงแค่รู้สึกว่ามีเค้าลาง ดังนั้นจึงมาเตือนเธอ

หรือบางทีการที่เขาเก็บเธอไว้ข้างกายยังมีจุดประสงค์อื่นอะไรอีก แต่งงานกับเธอ แต่ไม่ได้เห็นเธอเป็นภรรยา แต่มีสาเหตุอื่น

สามารถพูดได้เลยว่า ก่อนแต่งงาน เธอกับภาคินก็เป็นคนที่ไม่ข้องเกี่ยวกันเหมือนคนละโลกด้วยซ้ำ จึงนึกไม่ออกจริงๆ ว่า

“มาแล้วหรอ” คริสยืนอยู่หน้าประตู พลางเอ่ยทักทายเธออย่างสบายๆ

พันดาวพยักหน้า ลุกขึ้นยื่นซองแบบร่างภาพวาดให้คริส พลางเอ่ยว่า “เพิ่งวาดเสร็จในไม่กี่วันมานี้ค่ะ พี่ลองดูสิว่ามีปัญหาอะไรมั้ย”

คริสยื่นมือออกมารับซองเอกสาร เอ่ยยิ้มๆ ว่า “ตอนนี้เธอก็มีผลงานเยอะแล้ว ยังจะให้พี่ช่วยตรวจให้อีกหรอ พี่วางใจในความสามารถของเธอ”

“ไม่ใช่สักหน่อย บางครั้งมีความคิดและคำแนะนำของคนอื่นเพิ่มมาอีกคนก็เป็นเรื่องดี”

“ได้ เดี๋ยวจะดูให้ เป็นหวัดดีขึ้นรึยัง”

พันดาวนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้า “พักผ่อนหลายวันขนาดนี้ หายนานแล้วค่ะ”

คริสหัวเราะเบาๆ เอ่ยต่อว่า “ได้ยินเขาพูดกันว่า รถใหม่ข้างล่างนั้นเป็นของเธอหรอ?”