เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ
พอได้ยินชื่อนี้ พันดาวรู้สึกว่าใจของตัวเองเต้นไม่เป็นจังหวะ ท่าทางที่หยิบโทรศัพท์หยุดชะงักลง หันมองไปยังผู้ชายในความมืดอย่างซื่อๆ
สายตาดำมืดอย่างมาก เห็นแค่เค้าโครงของรูปร่างคนเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้เขาไม่ได้อำพรางตัวแน่นหนาขนาดนี้ เธอก็แยกแยะไม่ออกอยู่ดีว่าเขาคือใครกันแน่ เพราะว่าเธอไม่เคยเห็นภาคินมาก่อน
“ทำไม……ทำไมฉันต้องเชื่อคำพูดของคุณด้วย?”
เห็นเขาค่อยๆยื่นมือออกไปควานหาของอะไรบางอย่างที่ตัวของเขา ก่อนจะยื่นให้กับเธอ“ผมคิดว่าสิ่งนี้สามารถทำให้คุณเชื่อผมได้”
พันดาวรู้สึกว่ามีแสงสว่างวูบวาบอยู่ในความมืด มองเห็นไม่ชัดว่ามันคืออะไร
เธอลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยความลังเล มือหนึ่งคว้าโทรศัพท์เอาไว้แน่น มืออีกข้างยื่นออกไปรับของในมือของเขามา
เป็นแหวนหนึ่งวง
เธอจำแหวนวงนี้ได้ มันคือแหวนแต่งงานที่ให้กับเธอตอนที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลวงค์วันดี
“……คุณคือภาคินจริงๆเหรอ?” พันดาวมองผู้ชายที่อยู่ในความมืด ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าอายุของเขายังไม่ถึงสามสิบ เธอก็อาจจะรู้สึกว่าคนคนนี้เป็นชายชราที่แก่มากแล้ว
แม้จะยืนยันแล้วว่าผู้ชายตรงหน้านี้ก็คือภาคิน คือสามีที่ไม่เคยโผล่หน้ามาเลยคนนั้นของเธอ แต่พันดาวกลับดีใจไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียว
มีข่าวลือเกี่ยวกับเขาเยอะแยะมากมาย ส่วนใหญ่ก็ล้วนแต่น่ากลัวทั้งนั้น
แต่คนรู้สึกหวาดกลัวโดยสัญชาตญาณในเรื่องที่ตัวเองไม่รู้ เรื่องที่พันดาวรู้สึกเป็นกังวลมากกว่าคือทำไมเขาถึงปรากฏตัวออกมา
ดันปรากฏตัวขึ้นมาหลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนด้วย หรือว่าเขาจะรู้เรื่องนี้แล้ว?
“……คุณมาทำอะไร?” พันดาวถามขึ้นมาด้วยความหวาดผวาและหวาดกลัว ดูเหมือนจะตระหนักได้ว่าความหมายของประโยคนี้มันผิดแปลกไป ก่อนจะพูดขึ้นมา“ความหมายของฉันคือ……ผ่านมานานขนาดนี้แล้วคุณยังไม่ปรากฏตัวออกมาสักที ทำไมตอนนี้ถึงโผล่ออกมาล่ะ……”
“แค่คุณไม่เคยเห็นผมเท่านั้น แต่ผมรู้เรื่องของคุณทั้งหมด”
พันดาวรู้สึกตกใจ คิดในใจว่าคำพูดนี้ของเขาหมายความว่าอะไร? กำลังบอกเป็นนัยถึงเรื่องที่เธอไปแอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายเมื่อคืนอย่างนั้นเหรอ?
ดังนั้นเขาก็เลยจะมาคิดบัญชีกับเธองั้นเหรอ?
เธอกลืนน้ำลายอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะพูดขึ้นอย่างระมัดระวัง“แล้วที่คุณมาตอนนี้……มีธุระอะไรเหรอ?”
“ที่ผมมาแค่คิดที่จะมาเตือนคุณเท่านั้น จิตใจของคนนั้นชั่วร้ายน่ากลัว สิ่งแวดล้อมรอบตัวของคุณนั้นยุ่งยากซับซ้อน อย่าไปหลงเชื่อใครง่ายๆ”
น้ำเสียงของเขาฟังแล้วเหมือนกับคนเฒ่าคนแก่ที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชนกำลังพูดแนะนำสั่งสอนลูกหลานอยู่ แต่พันดาวกลับรู้สึกว่ามันจบแล้ว
แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอธิบายเรื่องเมื่อคืนออกมาอย่างชัดเจน แต่คำพูดนี้ก็ดูเหมือนจะบ่งชี้ถึงเรื่องที่เธอไปเชื่อนีราง่ายๆแล้วติดกับดักของเธอเข้า
ภายในใจก็ยิ่งรู้สึกละอายใจมากขึ้น ไม่ว่าเขาจะเป็นคนที่น่ากลัวยังไงก็ตาม แต่เธอก็ไม่ควรจะทรยศเขา
แม้ว่าจะไม่ได้สมัครใจ แต่เธอก็เป็นคนไปแส่หาเรื่องเอง
เธอเม้มปากกำลังลังเลอยู่ว่าจะเป็นฝ่ายยอมรับผิดพูดอธิบายออกไปตรงๆเลยดีไหม แต่เขากลับเลื่อนรถเข็นตรงไปข้างนอกประตู
“……คุณจะไปไหน?”
เขาหยุดลง หันหลังให้กับเธอพร้อมกับพูดขึ้น“ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ ยิ่งรู้มากเท่าไร คุณก็ยิ่งเป็นอันตรายมากเท่านั้น”
พูดจบ เขาตรงไปข้างหน้าต่อ หายไปในความมืด
พันดาวยังไม่ทันได้ดึงสติกลับมา จู่ๆไฟในห้องก็สว่างขึ้นมา
เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ ออนไลน์ฟรี
ชุดนวนิยาย เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ โดยผู้แต่ง Anonymous ได้อัปเดต บทล่าสุด ในที่นี้ ผู้แต่ง Anonymous ได้เน้นไปที่ตัวละครหลักของนวนิยายเรื่อง เหนือดาวยังมีเรา เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกชายและหญิงในเนื้อหา บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ ได้ดีขึ้น ตัวผู้และตัวเมียจะเป็นผู้นำที่ บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ เหนือดาวยังมีเรา รวมตัวกันหรือพบปัญหาอื่นหรือไม่ ติดตาม เหนือดาวยังมีเรา นวนิยาย บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
เหนือดาวยังมีเรา Anonymous บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ
เหนือดาวยังมีเรา นวนิยาย บทที่ 9 ถามให้น้อยๆ พูดให้น้อยๆ