เมเดลีนคว้าเสื้อผ้าบนโซฟาแล้ววิ่งขึ้นชั้นบนไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องที่ไม่มีใคร หลังจากนั้นเธอก็ล็อคประตูและสังเกตสภาพแวดล้อมรอบกายอีกครั้ง
เธอไม่คุ้นกับสถานที่นี้เลย เธอจึงไม่แน่ใจเลยว่าเจเรมี่จะหาเจอหรือไม่
ยิ่งเธออยู่ที่นี่นานเท่าไหร่ เธอก็จะยิ่งเผชิญกับวิกฤตมากขึ้นเท่านั้น
ไรอันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เขาไม่ใช่คนที่สง่างาม สุภาพ หรือมีน้ำใจเหมือนตอนแรกอีกต่อไป
ตอนนี้เขาเป็นปีศาจร้ายที่ป่าเถื่อน เลือดเย็น และโหดร้ายไปแล้ว
…
เป็นเวลาสองทุ่มแล้ว
เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายหน่วยรวมถึงตำรวจสากลต่างกำลังระดมความคิดในการวางแผนช่วยเหลือเมเดลีนภายในคฤหาสน์วิทแมน
ตอนนี้ลิเลียนเองก็กำลังคลอเคลียอยู่ในอ้อมแขนของเจเรมี่ อาจเป็นเพราะเธอไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแท้ ๆ ของเธอมาก่อน เมื่อได้สัมผัสเด็กน้อยจึงโหยหามันมาก
ตอนนี้เธอพูดได้แล้ว ทว่าคำเดียวที่เธอพูดได้กลับเป็นเพียง ‘แดดดี้’ คำเดียวเท่านั้น
“ตอนนี้เรายังไม่พบที่อยู่ของไรอัน โจนส์ และคุณนายวิทแมนเลยครับ” หนึ่งในเจ้าหน้าที่ของอินเตอร์โพลเอ่ยด้วยน้ำเสียงลำบากใจ “ไรอันปิดโทรศัพท์ เราจึงไม่สามารถระบุตำแหน่งของเขาได้”
เจเรมี่เองก็พยายามติดตามเครื่องมือที่ติดไว้กับเมเดลีนอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบอะไรเลยเช่นกัน
‘คุณไม่น่าจะเป็นคนที่ทิ้งสร้อยข้อมือของแจ็คสันไปแน่ ๆ ลินนี่ ตอนนี้ไรอันคงพบจีพีเอสบนนั้นแล้วทิ้งสร้อยของคุณไปใช่ไหม?
‘ได้โปรดเถอะ ลินนี่ ขออย่าให้อะไรเกิดขึ้นกับคุณเลยนะ’
“แดดดี้” ลิเลียนเรียกเจเรมี่ด้วยน้ำเสียงเด็กน้อยของเธอ ดวงตากลมโตใสแจ๋วจ้องเขาตาไม่กะพริบ
ดวงตาของเจเรมี่จึงอ่อนลงทันที “คิดถึงแม่ไหม ลิลลี่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ