เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง?
เมื่อมาถึงที่โรงพยาบาล ฮีลตัน ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล
หมอออกมาถาม เวอเรียน ว่า “คุณเป็นสมาชิกในครอบครัวของ ฮีลตัน ฟัดด์ หรือเปล่า”
“ไม่…”
“ในตอนนี้ผู้ป่วยต้องการเข้ารับการผ่าตัดในทันที หากคุณไม่ใช่สมาชิกใน ครอบครัวฟัดด์ ช่วยกรุณาโทรศัพท์เพื่อขอให้สมาชิกในครอบครัวของเขามาที่นี่!”
เวอเรียน กังวลว่าอาการบาดเจ็บของ อีลตัน จะแย่ลงหากต้องรอ เธอจึงพูดออกไปอย่างหนักแน่นว่า “ฉัน!”
หมอทำหน้าบึ้งอย่างไม่พอใจ “ตกลงคุณเป็นสมาชิกในครอบครัวของเขาหรือไม่? คุณไม่สามารถเซ็นยินยอมในแบบฟอร์มได้หากคุณไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวของเขา!”
"ฉัน...เขาเป็นสามีของฉัน ฉันแค่ทะเลาะกับเขา และฉันก็แค่รู้สึกกังวล”
เธอรู้สึกอายมากขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนท้ายของคำเธอ
สามีอะไร?! ฮีลตัน ไม่ใช่สามีของเธอ!
ทันทีที่ เวอเรียน เซ็นเอกสารหมอก็ดึงเอกสารออกไปอย่างโกรธ ๆ และดุเธอว่า “คุณยังมีอารมณ์จะเอาชนะ เมื่อสามีของคุณตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง?จริง ๆ แล้วคุณเป็นคนแบบไหนกันแน่!”
เวอเรียน กัดริมฝีปากของเธอแล้วนั่งบนม้านั่งด้านนอกห้องผ่าตัด เธอยังคงสวมชุดนอนและรองเท้าแตะ เพราะว่าเธอไม่มีเวลาแม้แต่จะเปลี่ยนรองเท้าและเสื้อผ้าที่เหมาะสม
เธอเป็นอะไรกับ ฮีลตัน แต่เธอกลับเป็นห่วงเขามากกว่าครอบครัวของเขา?
เวอเรียน ลดใบหน้าของเธอลง เธอเสียใจที่เธอใจร้ายไม่พอ แต่ในทางกลับกัน เธอกลับเป็นห่วง ฮีลตัน ที่อยู่ในห้องผ่าตัด
เธอรออยู่ข้างนอกประมาณสามชั่วโมง ขณะที่เธอกำลังผล่อยหลับบนม้านั่งเย็น ๆ แล้วประตูก็เปิดออก
แพทย์ที่ทำการผ่าตัด ฮีลตัน ถอดหน้ากากและเดินออกมาจากห้องผ่าตัด
อาการง่วงนอนของ เวอเรียน หายไปทันที เธอถามคุณหมออย่างร้อนรนว่า “คุณหมอค่ะเขาเป็นอย่างไรบ้าง? เขาสบายดีไหมค่ะ”
เพราะเขาได้รับผลกระทบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น อาการบาดเจ็บที่ร้ายแรงที่สุดคือแขนขวาของเขา แต่ตอนนี้เขาได้รับการรักษาแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่คือการพักผ่อนให้เพียงพอ จะได้ไม่มีผลข้างเคียง กระดูกที่หักของเขา เขาจะต้องมีการพักผ่อนอย่างเงียบ
เวอเรียน รู้สึกโล่งใจ ในที่สุดสายใจของเธอก็ผ่อนคลายลง "ตกลงค่ะ ขอบคุณนะคะหมอ”
หลังจากที่คุณหมอเดินจากไป เธอก็กอดแขนและจามดูเหมือนเธอจะเป็นหวัดหลังจากที่เธอนอนอยู่ที่โถงทางเดิน
โดบปกติ ฮีลตัน อาจจะยังไม่ตื่นในตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะดีขึ้นแล้ว เธอจึงไม่รู้สึกไม่อยากอยู่เฉยๆ
เธอถือโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมา เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะโทรหา แนนซี่ แซนเดอร์
เสียงง่วงนอนของ แนนซี่ ตอบเธอดูเหมือนว่าเธอจะหลับไปแล้ว เสียงของเธองัวเงียเล็กน้อยขณะที่เธอพูดว่า “มีอะไร”
“ฮีลตัน แขนหักและเขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เขาเพิ่งออกจากห้องผ่าตัดเมื่อสักครู่นี้ คุณมาดูแลเขาหน่อย”
ก็รีบตื่น เธอขึ้นเสียงและพูดว่า “เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ? ฮีลตันแขนหัก?”
“อืม ใช่ รีบออกมาเร็ว ๆ
หลังจากที่ แนนซี่ วางสายเธอก็แต่งตัวเสร็จและวิ่งลงไปชั้นล่างที่ลานจดรถเพื่อขับรถไปโรงพยาบาล เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ฮีลตัน ได้รับบาดเจ็บทำไม เวอเรียน ถึงไม่ใช้โอกาสนี้ดูแลเขา เพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ของพวกเขา?
หล่อนจะไม่อิจฉาใช่ไหมถ้าเธอไป?
พฤติกรรมของ เวอเรียน แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก แปลกประหลาดอย่างแน่นอน
…
เวอเรียน รอจนกระทั่ง แนนซี่ มาถึงโรงพยาบาลก่อนจะเดินออกไป
“มาเถอะ ฮีลตัน อยู่ในห้องนี้”
แนนซี่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก “ทำไมเธอถึงใจกว้างมากที่มาฝาก ฮีลตัน ไว้กับฉัน”
เวอรียน พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่สนหรอกว่าคุณจะคิดยังไง แต่จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่าง ฮีลตัน ฟัดด์กับฉันอีกต่อไป หากคุณชอบเขาคุณก็ควรสู้ต่อไป”
หลังจากที่เธอพูดจบ เวอเรียน ก็หันกลับมาและเดินออกจากโรงพยาบาลไป
ทันทีที่เธอเดินออกไปข้างนอกสายลมยามค่ำคืนพัดปกคลุมเธอ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้มันเป็นเพียงช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วง แต่ทำไมคืนนี้กลับมีอากาศหนาวจัด
เธอกอดอกและเรียกรถแท็กซี่
เธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นในรถแท็กซี่ ในรถที่มืดหน้าจอแสดงผลของโทรศัพท์ทำให้เห็นใบหน้าที่โดดเดี่ยวของเธอสว่างขึ้น เธอดึงหมายเลขของ ฮีลตัน ฟัดด์ ออกจากรายชื่อผู้ติดต่อแล้วแตะปุ่มลบสีแดง
เธอไม่อยากรู้สึกถึงความผิดหวังและความสิ้นหวังอย่างที่เธอรู้สึกเหมือนในวันนั้นอีกต่อไป มันมากเกินไปสำหรับเธอที่จะรู้สึกแบบนั้นอีกครั้งเหมือนเมื่อสามปีก่อน
นิ้วของเธอเลื่อนอยู่เหนือปุ่มลบเป็นเวลาสามวินาทีก่อนที่จะกดลงในที่สุด ลบออกจากอินเทอร์เฟซ
…
ในห้องวีไอพีของโรงพยาบาล ...
เมื่อยาชาหมดฤทธิ์ ฮีลตัน สะดุ้งตื่นด้วยความรู้สึกเจ็บปวด
เขาลืมตาตื่นขึ้นมาและเรียกออกมาโดยไม่รู้ตัวด้วยเสียงแหบแห้งของเขา “รีอาน่า”
ที่อยู่ข้าง ๆ เธอรู้สึกประหลาดใจและรีบชะโงกหน้าเข้ามาถามเบา ๆ ว่า “ฮีลตัน มันคืออะไร?
ฮีลตัน ลืมตาสีเข้มของเขาขึ้น แต่ก็ลดระดับลงทันทีเมื่อเขาเห็นเธออยู่ตรงหน้า
“เวอเรียน เธออยู่ที่ไหน?”
พูดอย่างลังเลว่า “เวอเรียน บอกว่าเธอเหนื่อยมาก เธอเลยโทรหาฉันให้มาดูแลคุณแทน
ดวงตาของ ฮีลตัน เปลี่ยนเป็นเศร้าและจริงจัง เขาดูไม่มีความสุขอย่างเห็นได้ชัด
“ฮีลตัน อย่าพูดว่าฉันเป็นคนไร้ยางอายอาย แต่ฉันคิดว่า เวอเรียน ไม่เคยมีคุณอยู่ในใจเธอเลย ขนาดคุณได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก เธอก็ไม่เสียสละเวลาของเธอเลย แต่เธอกลับรีบวิ่งกลับบ้าน ฉันรู้ว่าเธอเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของ เจลลี่ บีน แต่ถ้าเธอใจร้ายกับได้มากขนาดนี้ เธอจะดูแล เจลลี่
ก่อนที่เธอจะจบคำพูด เขาที่นอนอยู่บนเตียงหันหน้ามาเล็กน้อยและถามเธออย่างเย็นชาว่า “พูดเสร็จแล้วยัง?”
“ฮีลตัน ฉัน…”
เมื่อเห็นการแสดงออกที่แสนเย็นชาของเขา เธอยื่นถ้วยน้ำเข้าไปใกล้ริมฝีปากของเขาและพูดว่า “ทีนี้
ฮีตัน เหลือบมองที่ถ้วยน้ำอย่างเย็นชาและไม่ต้องการดื่มจากมือของเธอ เขายกแขนซ้ายที่ไม่ได้รับบาดเจ็บขึ้นมาแล้วหยิบถ้วยน้ำมา
แนนซี่ ลดสายตาลงและถามว่า “ฮีลตัน คุณจะไม่เปิดใจกับฉันจริง ๆ เหรอ?”
ไม่ควรมีเรื่องคาว ๆ ระหว่างเรา” ฮีลตัน เป็นคนตรงไปตรงมา
แนนซี่ สำลัก “ฮีลตันคุณตกหลุมรัก เวอเรียน แล้วเหรอ? แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจคุณเลย…”
อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง? ออนไลน์ฟรี
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง? ชุดของผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ได้รับการอัปเดตใน th.readeraz.com แล้ว ที่ บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง? เล่ห์รัก ท่านประธาน เราเห็นว่านักแสดงนำหญิงล้วนเป็นเด็กผู้หญิงที่น่าสังเวชที่ด้านล่างของสังคม ถูกรังแกและกดขี่ แต่ โอเอสเต้ ลูน่า จะปล่อยให้หัวหน้าฝ่ายชายช่วยเธอให้รอดพ้นจากคนอื่นๆ แผนของผู้คน? ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง? ที่นี่
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง?
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 139 คุณยังอยากจะเอาชนะเขาอยู่หรอ หากสามีของคุณได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง?