เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่!
เวอเรียน เธอกำลังเดินออกมาจากคฤหาสน์พร้อมกับอาหาร แต่สุนัขจรจัดตัวน้อยที่กำลังกินอาหารอยู่ข้างหน้าหายไปไหน
แปลกจัง มันรู้สึกอิ่ม แล้วจึงจากไปหรือเปล่า?
เธอมองไปรอบ ๆ และเห็นรถสีดำที่จอดอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก
เธอหวังว่ามันจะไม่ถูกอุ้มไปโดยพ่อค้าสุนัขผิดกฎหมาย สุนัขพันธุ์นี้ไม่ใช่พันธุ์ที่หายาก มันจึงไม่ค่อยคุ้มค่ามากนักหาพ่อค้าจะจับมันไป
เวอเรียน เทอาหารลงในภาชนะเล็กชามนั้นน้อย ๆ เผื่อสุนัขจรจัดจะกลับมาหาอาหารกิน
…
ในรถ มายบัค สีดำ คุช เบิกตากว้างและมองไปที่ ฮีลตัน ผ่านกระจกมองหลัง
เจ้าตูบน้อยตัวสกปรกกำลังนอนอยู่บนกางเกงของ ฮีลตัน ทำให้ กางเกงของเขานั้นสกปรกไปด้วย ถึงแม้ว่า ฮีลตัน จะไม่ชอบมันสักเท่าไหร่ เขาขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย และก็ไม่ได้ทิ้งมันออกไป
“บอสครับ คุณเริ่มชอบลูกหมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เมื่อก่อนหน้านี้คน เจลลี่ บีน ได้ขอเขาเลี้ยงลูกสุนัข ฮีลตัน เป็นคนแรกที่คัดค้านความคิดนั้น เพราะเขากลัวว่าลูกสุนัขจะกัด เจลลี่ บีน เหตุผลที่สอง ฮีลตัน เองก็มีอาการ OCD ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทนต่อการ เห็นสุนัขวิ่งไปมาในบ้านได้
ฮีลตัน มองไปที่ลูกสุนัขและอุ้มมันขึ้นมากอดเล็กน้อย เขาฮัมเพลงเบา ๆ และปฏิเสธอย่างเรียบ ๆว่า “ฉันแค่อยากจะเอามันกลับบ้านไปเลี้ยงเพื่อเป็นเพื่อนของหนูน้อยเจลลี่ บีน”
คุช ไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าบอสขอให้เขานำลูกสุนัขไปด้วยเพราะจุดตะลุงอะไร
หวังว่า…เจ้านายจะไม่อิจฉาหมา? แล้วทำไมเขาถึงต้องขโมยสุนัขตัวนั้น?
ฮีลตัน ถามว่า “คุณช่วยตรวจดูหน่อยว่ามันเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย?”
“ผมคิดว่าน่าจะเป็นตัวผู้ผมยังไม่ได้มอง”
ฮีตัน ขมวดคิ้วเล็กน้อยและดวงตาของเขาก็ดูหมองลง
ตัวผู้เหรอ? เธอได้สัมผัสมันแบบเร่าร้อนหรือเปล่า?
เธอห่วงใยและอดทนกับสุนัขจรจัดตัวนั้นมาก แต่กลับโกรธเขาเอาเพียงแค่พูดกันไม่กี่คำในขณะที่คุยกับเขา ฮีลตัน รู้สึกไม่พอใจมากขึ้นและย้ายลูกสุนัขออกไปจากตักของเขา
ลูกสุนัขกลัวและสะอื้นพร้อมกับดวงตาสีเข้มกลมโตที่เปิดกว้าง สุนัขตัวนั้นมองไปที่ ฮีลตัน ที่ดูจริงจังมากเหมือนกับว่ามันกำลังพยายามจะทำให้เขาชอบมัน
ไม่สามารถควบคุมเสียงหัวเราะของเขาได้ “บอสครับเจ้าหมาน้อยดูเหมือนจะชอบคุณมาก เราเพิ่งนำมันเข้ามาในรถ แต่มันไม่เห่าหรือส่งเสียงดังเลย
ฮีตันฮัมเพลงขึ้นอีกครั้งอย่างเย็นชา “หืม มันจะดีไหม” เขามองไปที่สุนัขที่น่าสงสารและยื่นมือออกไปเพื่อเล่นกับมัน แต่จู่ๆลูกหมาก็อ้าปากเห่า!
คุช สะดุ้งเฮือก “บอสครับผมหวังว่ามันจะไม่กัดคุณนะครับ?”
ไอ้หมาตัวนี้ เพิ่งได้รับการยกย่องเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว แต่แล้วมันก็ทำให้ฉันเสียหน้า! นี่เป็นแผนการของเขาเหรอ?
จ้องมองไปที่ลูกสุนัขที่ตัวสกปรก ถ้าหากเมื่อกี้เขาไม่รีบดึงนิ้วมือของเขาหลบออกมา นิ้วมือของเขาคงจะโดนกัดและอาจจะมีเลือดไหลออกมาแล้วก็ได้ นี่หรอคือหมาที่ดี? เขาคิดว่ามันมีพฤติกรรมเหมือนกับ เวอเรียน
เพราะถ้ามันเผลอไปกัด เจลลี่ บีน ไม่แน่ ฮีลตัน
คุช พยักหน้าและยิ้ม “ได้เลยเราเอามันมาอาบน้ำฆ่าเชื้อกันก่อนดีกว่า เจลลี่ บีน คงจะมีความสุขมากเมื่อคุณนำสุนัขตัวนี้ไปให้เธอ”
…
บ้านครอบครัวฟัดด์ ในขณะที่ เจลลี่ บีน กำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่กับ เซย์น
เมื่อเธอเห็น ฮีลตัน เธอก็กระโดดลงจากโซฟาแล้วตะโกนบอกว่า “คุณพ่อ!” จากนั้นเธอก็เห็นลูกสุนัขตัวน้อยกระดิกหางอยู่ข้างหลังของ ฮีลตัน
“ด๊อกกี้!”
บีน ตัวน้อยนั่งยอง ๆ เพื่ออุ้มลูกสุนัข ฮีลตัน เขาได้เตือนเธอว่า “ระวังหน่อยนะอย่าให้โดนมันกัด”
“คุณพ่อคะ หนูคิดว่ามันน่ารักมากมันคงไม่กัดหนูหรอกค่ะ!”
ลูกสุนัขนอนอยู่ในอ้อมแขนของ เจลลี่ บีนอย่างเงียบ ๆ มันแทบจะเหมือนสุนัขคนละตัว ถ้าเทียบกับเมื่อกี้ที่มันพยายามจะกัด ฮีลตัน
แปลกจริง ๆ
มือเล็ก ๆ ของ เจลลี่ บีน ลูบไล้ลูกสุนัข “คุณพ่อคะมันเป็นสุนัขที่ดีใช่ไหมคะ?
“ยังไม่รู้เลย”
เจลลี่ บีน น้อยตกอยู่ในห้วงความคิด “ด็อกกี้คุณอยากถูกเรียกว่าอะไรหรอจ๊ะ?”
ฮีลตัน มองไปที่สุนัขแล้วพูดว่า “งั้นก็เรียกมันว่าสิงโตน้อยก็แล้วกัน”
เจลลี่ บีนน้อยไม่เข้าใจ “คุณพ่อคะมันเป็นหมาแล้วทำไมถึงเรียกมันว่าสิงโตน้อยล่ะคะ? มันไม่ใช่สิงโต”
ฮีลตัน ตอบว่า “เมื่อมันทำตัวไม่ดีมันก็เหมือนกับสิงโตตัวน้อยจริง ๆ”
เจลลี่ บีน เธอไม่ได้สนใจอยู่กับปัญหานี้ เธอพูดกับลูกสุนัขว่า “เอาล่ะต่อจากนี้ไปคุณจะเป็นสิงโตน้อยนะ!”
หลังจากตั้งชื่อแล้วแม้แต่ ฮีลตันก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อมองไปที่ลูกสุนัข
ขณะที่เขากำลังจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปทำงาน เจลลี่ บีน ก็ถามเขาว่า “คุณพ่อจะพามอนตี้จะกลับมาเมื่อไหร่คะ”
ฮีลตันมองไปที่เด็กน้อย “หนูคิดถึงเธอใช่ไหม”
เจลลี่ บีน พยักหน้าเล็กน้อยและบ่นอย่างน่ารักว่า “หนูไม่ได้เห็นมอนตี้มานานมากแล้วจริงๆ!”
“ถ้าคุณต้องการให้เธอมาเร็วกว่านี้ คุณพ่อ มีความคิด”
ดวงตากลมโตของ เจลลี่ บีน โตขึ้นและโน้มตัวเข้าไปใกล้กับ ฮีลตัน "ต้องทำอย่างไรเหรอคะ?"
ฮีลตัน ย่อตัวลงและกระซิบอะไรบางอย่างที่หูของเด็กน้อย
เจลลี่ บีน น้อยพยักหน้าทันที “คุณพ่อค่ะฉันจะบอกกับคุณปู่เองคะ!”
ฮีลตัน ยิ้ม
“สิงโตน้อยเราไปหาคุณปู่กันเถอะ คุณยังไม่ได้เจอเขาเลย!”
เจลลี่ บีน อุ้มสิงโตน้อยที่วิ่งไปวิ่งมาและมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของ จอนน์ ฟัดด์
เมื่อเธอเปิดประตูออกไปเธอก็เห็นคุณปู่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเขากำลังฝึกคัดลายมือเธอจึงร้องเรียกว่า “คุณปู่คะ”
จอห์น มองไปที่ประตูและลดแปรงปากกาของเขาลง เขายิ้มด้วยความรักและพูดว่า “โอ้ มานี่หลานสาวตัวน้อยของฉัน”
บีน ที่อุ้มลูกสุนัขไว้ในอ้อมแขน “หนู
"พ่อเป็นคนเอามาให้ฉันค่ะคุณปู่ มันชื่อว่าสิงโตน้อย"
ผู้เฒ่าหัวเราะ “มันเป็นหมาทำไมถึงเรียกมันว่าสิงโตน้อย”
อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่! นวนิยายออนไลน์ฟรี
The เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่! ซีรีส์ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดใหม่มากมาย ขนานกับลักษณะบุคลิกภาพนั้น คือ อารมณ์ของคนที่รักชีวิต รักชีวิต อยากหนีจากสถานการณ์ชีวิตที่มืดมนและน่าสลดใจ ในบทที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่! ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน กล่าวได้ว่า เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่! เป็นบทที่อ่านง่ายที่สุดในซีรีส์ เล่ห์รัก ท่านประธาน ชุดนี้
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่!
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่!