เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน
เวอเรียนถอยหลังครั้งใหญ่ และยังเว้นระยะห่างที่ปลอดภัยจากยานิ “ท่านประธานเควน อย่ามาล้อเล่นกับฉัน ฉันไม่เพียงแค่มีแต่แฟน แต่ฉันยังมีลูกด้วย"
ยานิไม่ได้สนใจ แถมยังหัวเราะเยาะ "คุณอาจจะเลิกกับแฟนของคุณในอนาคตนี้ก็ได้ ส่วนลูกของคุณนั้นมาจากการรับอุ้มบุญแทนไม่ได้เกิดจากความรักของคุณกับฮีลตันสักหน่อย”
"นี่คุณ!”
คําพูดของยานินั้น ทำให้ยั่วเวอเรียนจนทำให้เธอโกรธจนกระทั่งเธอจ้องมองเขาดวงสายตาโกรธเคือง
"นอกจากนี้ถึงแม้ว่าคุณจะแต่งงานกับฮีลตันแล้วยังไง? ทุกวันนี้คู่แต่งงานตั้งมากมายที่หย่าร้างกันง่าย ๆ ใครจะรับประกันได้ว่าตลอดชีวิตของเรา ใครจะเป็นคู่ครองหรืออาจจะเปลี่ยนเป็นคนอื่น”
เวอเรียนวางเอกสารในมือของเธอลงบนโต๊ะของเขา "ท่านประธานเควน กรุณาทบทวนเอกสารการร่างสัญญา ฉันยังมีงานต้องทํา ฉันขอตัวก่อน"
เธอเมินคําพูดของยานิ จากนั้นเวอเรียนรีบออกจากออฟฟิศทันที
อย่างไรก็ตามหลังจากออกจากห้องทำงานคําพูดของยานิ ก็สะท้อนอยู่ในหูของเธอเหมือนเสียงของมารตามหลอกหลอน
เจลลี่ บีน ไม่ได้เป็นสิ่งที่เกิดจากความรักของเธอกับฮีลตัน แม้ว่าเธอจะมีความสัมพันธ์ทางกายกับเขา แต่เธอดูเหมือนคนนอกที่ไม่สามารถใช้ชีวิตกับครอบครัวฟัดด์ได้
เธอกับฮีลตันอยู่ด้วยกันได้จริง ๆ เหรอ?
นอกจากนี้ เวอเรียนยังมีคําถามอยู่ภายในใจของเธอเสมอ ในตอนนั้นเธอยินยอมที่จะเป็นคนอุ้มบุญสำหรับค่าจ้าง 10 ล้านเหรียญ แต่ทำไมฮีลตันถึงต้องมองหาคนแปลกหน้าเพื่ออุ้มบุญ? หรือเขาต้องการแค่อยากที่จะมีลูก?
…
ฮีลตันโทรมาหาหลังจากที่เวอเรียนนั้นเลิกงาน
“คุณเลิกงานแล้วหรือยัง?”
เวอเรียนกำลังเก็บกระเป๋าแล้วตอบว่า “ฉันเพิ่งเลิกงานค่ะ เดี๋ยวฉันจะลงไปด้านล่างแล้วค่ะ”
“ผมอยู่ที่หน้าประตูบริษัทยาส”
เวอเรียนตกใจ เธอถือมือถือ มืออีกข้างถือกระเป๋า เธอรีบเดินออกจากออฟฟิศไปอย่างรวดเร็ว "คุณมาที่นี่เพื่อมารับฉันเหรอคะ?”
ชายคนนั้นพูดแค่สี่คํา "คุณลงมาได้แล้ว"
เธอไม่ได้ยินวี่แววเสียงที่แสดงถึงความห่วงใย และอ่อนโยนในน้ําเสียงอันเย็นชาของเขา แต่ถึงกระนั้น เวอเรียนก็ยังรู้สึกปลื้มอยู่ในใจ
…
เมื่อเธอออกจากตึกยาส เธอเห็นรถมายบัคสีดำอยู่ไม่ไกล
อาการบาดเจ็บที่แขนขวาของฮีลตันยังไม่หายดีอย่างแน่นอน เขาถึงให้คุชขับรถ
หลังจากเวอเรียนขึ้นรถแล้ว คุชก็ชำเลืองมองทั้งคู่ที่นี่งอยู่ตรงเบาะหลังจากกระจกมองหลัง เขายิ้มและพูดกับเวอเรียนว่า "คุณมอนตี้ ผมรออยู่ที่ตึกยาส ชั้นล่างมาครึ่งชั่วโมงแล้ว"
เวอเรียนตกตะลึง เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองดูผู้ชายที่ดูนิ้งสงบที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ
ฮีลตัสขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาเย็นชามองคุชที่นั่งอยู่เบาะหน้า "ขับรถไปซะ!"
"ครับ เจ้านาย"
ที่แท้คนที่เพิ่งพูดทางโทรศัพท์ว่า เขาแวะมารับเธอเพราะเธออยู่ระหว่างทางที่เขาจะไป แสดงว่าเขาโกหกเธอ
ใครจะมาแวะรอตั้งครึ่งชั่วโมง
เวอเรียนเอนตัวไปไปทางเขา และเอื้อมมือไปจังแขนของเขา ในขณะที่เธอพิงศีรษะของเธออยู่บนไหล่ของเขาแล้วถามว่าอย่างตั้งใจว่า “คุณตั้งใจมารับฉันหลังเลิกงานโดยเฉพาะหรือเปล่าคะ?”
ขึ้นมองเธออย่างหยิ่งยโส จากนั้นเขาก็พูดว่า "ไม่อย่างนั้น คุณคิดว่าผมรอคุณตั้งครึ่งชั่วโมง
แม้น้ําเสียงของเขาจะเย็นชา แต่หัวใจของเวอเรียนกลับรู้สึกเขิน และมีความสุข เธอจับแขนเขาให้แน่นขึ้น
“ถ้าคุณจับแขนข้างที่บาดเจ็บของผมไว้แน่นขนาดนี้ คุณตั้งใจที่จะทำให้มันได้รับบาดเจ็บใช่ไหม?”
ชายคนนั้นแกล้งเธอแบบไม่ทันตั้งตัว ทําเอาเวอเรียนถึงกับอึ้งไปตามๆ กัน เธอจําได้แค่ว่าแขนเขายังไม่หายดี เลยรีบปล่อยไปอย่างรวดเร็ว
“ฉันลืมไปว่าแขนของคุณยังไม่หายดี”
ฮีลตันแกล้งเธอว่า "ผมกลัวว่าจะมีคนมาแย่งชิงมันกับคุณ กอดผมไว้อย่างนี้ ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย”
ใบหน้าของเวอเรียนนั้นแดงระเรื่อ
...
เมื่อมาถึงคฤหาสน์ตระกูลฟัดด์ ฮีลตันก็อธิบายว่า "ริอาน่า คุณเข้าไปก่อน ผมมีงานต้องคุยกับคุชต่อ”
เวอเรียนไม่ได้คิดอะไรมาก เธอพยักหน้าโดยที่คิดว่า ฮีลตันกับคูชิต้องคุยกันเรื่องที่พวกเขาทํางาน ไม่สะดวกถ้าเธอจะอยู่ตรงนั้น
หลังจากที่เวอเรียนลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้าน ฮีลตันก็ถามคุชทันทีว่า “สิ่งที่ให้ไปตรวจสอบเป็นยังไงบ้าง?”
"เจ้านาย ซันนี่ เชีย ไม่ได้ตั้งท้อง ผมคิดว่าเธอกำลังพยายามจะฆ่าตัวตาย เธอกล้าโกหกคุณได้ยังไงกันครับเนี่ย?”
ฮีลตันเค้นเสียงเย็นชาออกมา มีประกายระยิบระยับในดวงตาสีดํา "ตรวจสอบต่อไป บางทีนี่อาจไม่ใช่เหตุผลเดียวที่หล่อนโกหกฉัน"
"เจ้านายหมายถึง..."
ซันนี่ เชีย หลอกเจ้านายเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงแรมในวันนั้นด้วยหรือเปล่า?
"แต่ในห้องชุดของโรงแรมในวันนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด ซันนี่ เชีย ยืนยันว่า..."
ฮีลตันพูดด้วยน้ำเสียงต่ำลงว่า “ถ้าเธอโกหก ยังไงมันก็จะต้องมีช่องโหว่อย่างแน่นอน”
…
เมื่อเวอเรียนเข้าไปภายในบ้าน จอห์น ฟัดด์ ก็นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นกำลังอ่านหนังสือพิมพ์
เวอเรียนทักทายเขาอย่างสุภาพว่า "พ่อ... ลุง"
เหมือนที่ฮีลตันเรียก แต่ในความคิดที่อีกด้านเธอ เธอรู้ว่าปัจจุบันจอห์นไม่ชอบเธอเลย ถ้าเธอเรียกนายใหญ่ฟัดด์ว่า
เขาเหลือบมองเธอและถือไม้เท้าของเขา แล้วพูดว่า "เธอไม่ได้เลิกกับฮีลตันแล้วหรอกเหรอ? ทำไมไม่ได้กลับไปที่บ้านตัวเอง? ทําไมเธอถึงกลับมาที่บ้านของฟัดด์อีกล่ะ? เธอคิดว่าที่นี่
เธอมาที่นี่หลายครั้ง แต่เธอไม่เคยทักทายเขาเลย อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอรู้ว่าชายชราโกรธมาก
"ฉัน..."
ขณะที่เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง ฮีลตันก็เดินเข้ามาจากข้างนอก
"พ่อครับ ถ้าพ่อคิดว่าริอาน่ากับขวางหูขวางตาพ่อ พรุ่งนี้เราจะย้ายออกจากบ้านตระกูลฟัดด์”
จอห์นเงยหน้าขึ้น จ้องมองฮีลตัน คิ้วเขาขมวดลึก "นี่พูดจริงเหรอ?"
เจลลี่ บีน ไปโรงเรียนสาย ถ้าเราย้ายไปอยู่ใกล้โรงเรียนอนุบาลของเธอ เจลลี่ บีน
จอห์นลุกขึ้นและเค่นเย็นชาใส่เขา เขาไม่ได้ออกความเห็นใด ๆ
ๆ กับไม้เท้าว่า "ฉันไม่สนใจหรอกว่าแกจะย้ายออกหรือไม่ แต่เจลลี่ บีน
ชายชราพูดจบแล้วก็เดินเข้าไปที่ห้องทำงาน
อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน ออนไลน์ฟรี
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน ได้รับการอัปเดตและอ่านออนไลน์ได้ฟรีที่ th.readeraz.com. ซีรีส์นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน มาถึงเนื้อหาที่ดีที่สุดของซีรีส์นี้แล้ว ที่ บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า แม้ว่าเขาจะมีสูตรของนักเขียนที่มีความสามารถ แต่ได้เป่าจิตวิญญาณของเขาให้กลายเป็นตัวเอกทั้งชายและหญิงที่มีชีวิตชีวา ที่บท บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน เรารอคอยเนื้อหาที่ยอดเยี่ยมและยอดเยี่ยมอยู่เสมอ อ่านและดาวน์โหลดเรื่องราว PDF ฟรี เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน ที่นี่
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 151 ย้ายออกไปใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันสามคน