เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา
พอตกดึก ฮีลตัน ไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวใด ๆ จากห้องพักของเธอ เขาคิดว่าเธอไม่ได้กินอะไรในคืนนั้น เขาขมวดคิ้วในที่สุดเขาก็ไม่มั่นใจเขาจึงเดินเข้าไปในห้องพักที่อยู่ด้านข้าง ๆ นั้น
เมื่อเขาเปิดประตูห้องพักเขาไม่เห็นเวอเรียน
ฮีลตัน ค้นหาทั่วห้อง และไม่พบเธอ เขาเดินเข้าไปในห้องและเมื่อผลักประตูห้องน้ำให้เปิดออกเขาก็เห็นหญิงสาวที่บอบบางอยู่ตรงมุมห้องน้ำ เป็นลมบนกระเบื้องเย็น ๆ
ดวงตาสีดำของฮีตันก็หม่นลง เขาเดินไปข้างหน้าและกลับเธอขึ้นมาอย่างรวดเร็วในครั้งเดียว
“รีอาน่า!”
ฮีลตัน ลูบไล้ใบหน้าที่ซีดเซียวและบอบบางของเธอเบา ๆ แต่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเขาไม่ตอบสนองเลย้หมือนกับว่าเธอจะเป็นลม
ฮีลตัน อุ้มเธอขึ้นมาและหลังจากวางเธอลงบนเตียงแล้วเขาก็โทรเรียก วิลสัน จาเรท และในขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้นแตะหน้าผากของ เวอเรียน
สิ่งที่ฝ่ามือของเขาสัมผัสคือความร้อนเป็นหย่อม ๆ
ให้ตายเถอะ เธอมีไข้สูง!
หลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว วิลสัน ยังคงเข้ากะอยู่ในโรงพยาบาล “สวัสดี ฮีลตัน มีอะไรเหรอ?”
“ตอนนี้คุณสะดวกมาที่ แชลโลว์ เบย์ หรือเปล่า”
…
ซันนี่ เข้ามาจากประตูด้านข้างและที่แย่ไปกว่านั้นเธอเข้ามาตรวจสอบหาเบาะแส เธอวิ่งไปหา ฮีลตันก่อนที่จะเริ่มแสดงท่าทางงัวเงีย “ฮีลตัน! ทำไมคุณต้องดูแลเธอดึกดื่นขนาดนี้! เธอแกล้งป่วยเพื่อหลอกคุณ! คุณต้องไม่ต้องไปสนใจเธอหรอก!”
ดวงตาสีดำของ ฮีลตัน เฉียบคมและเย็นชาแผ่ออร่าที่ชั่วร้ายและคลุมเครือ “ออกไปให้พ้นและอย่ามาให้ผมเจอคุณอีก!”
ส่ายหน้าและมองเขาอย่างงงงวย เธอแตะท้องของเธอและพูดอย่างอ่อนโยนด้วยความรู้ที่เธอมี “ฉันจะไม่ออกไป คุณไล่ฉันออกไปด้วยเหตุผลอะไร?
“ลูก?" ฮีลตัน ทำให้เรื่องนี้กระจ่างขึ้นอย่างตรงไปตรงมา “ผมไม่เคยแตะต้องคุณเลย แล้วคุณจะมาท้องลูกของผมได้อย่างไร?”
ซันนี่ ตกใจสุดขีด “คุณ คุณ…คุณรู้ได้อย่างไร…?”
“คุณคิดว่าผมจะโดนหลอกด้วยอุบายต่ำ ๆ แบบนี้จริง ๆ เหรอ? ถ้าคุณไม่รีบออกไปผมจะโทรแจ้งตำรวจให้มาพาคุณออกไป”
ซันนี่ ตกใจมากจนขาของเธอก้าวไม่ออก ถ้าหากลเขาจับได้ว่าเธอวางยาเขาจริง ๆ เขาจะต้อหักคอเธอแน่
กลัวมาก เธอรีบเดินโซเซออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเธอเดินไปถึงทางเข้าหลักของวิลล่า เธอก็เดินไปชนกับ
ๆ มาพร้อมกับชุดเครื่องมือแพทย์ในมือ เขาพูดเบา ๆ ว่า
ฮีลตัน จ้องมองไปที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ บนเตียงด้วยความเป็นห่วงและขมวดคิ้ว “เธอน่าจะเป็นไข้”
วิลสัน หยิบเทอร์โมมิเตอร์ออกมาดู ฮีลตัน แล้วพูดว่า “คุณควรทำ ใส่เทอร์โมมิเตอร์ไว้ใต้รักแร้ของเธอ”
เขาเพิ่งสัมผัสแขนของ เวอเรียน เมื่อเธอเริ่มต่อต้าน “อย่าแตะต้องตัสฉัน…ฮีลตัน
มือของ ฮีลตัน ซึ่งถือเทอร์โมมิเตอร์หยุดลงชั่วขณะ
วิลสัน มองเขาด้วยสายตาที่ลึกซึ้งและมีความหมายเขาพูดกับ ฮีลตัน ว่า“ดูเหมือนผู้ป่วยจะมีความแค้นลึก ๆ กับคุณ”
ฮีลตัน ไม่ชอบที่จะถูกปฏิเสธและสิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดคือการถูกปฏิเสธจาก เวอเรียน เขายื่นมือออกไปและกดมืออันบอบบางของเธอเพื่อหยุดการเคลื่อนไหว มือใหญ่ของเขายื่นเข้าไปในเสื้อผ้าของเธออย่างแรงและวางเทอร์โมมิเตอร์ไว้ใต้รักแร้ของเธอ
วิลสัน ยิ้มเล็กน้อยแบบเข้าใจโดยที่เขาไม่ได้พูดอะไร เขาบอกเพียงว่า “ฉันคิดว่ามีเพียงคนเดียวที่สามารถทำให้คุณขอให้ฉันมาตรวจที่บ้านของคุณได้อย่างเร่งด่วนคือ เจลลี่ บีน จากนี้ไปดูเหมือนว่าจะมีคนอื่นเพิ่มเข้ามา?”
ฮีลตัน เงียบและไม่ปฏิเสธ สายตาที่หนักอึ้งของเขาจ้องไปที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อ่อนแอบนเตียงเท่านั้น
อุณภูมิในร่างกาย เวอเรียน สลับไปมาระหว่างเย็นและร้อนในความฝันของเธอ
ท่ามกลางความมึนงงดูเหมือนว่ามีมือที่ยาวและแข็งแรงคู่หนึ่งจับร่างกายที่อ่อนแอของเธอขึ้นมา
เธอคิดว่าคน ๆ นี้ต้องไม่ใช่ ฮีลตัน ฟัดด์
น้ำตาร่วงหล่นจากหางตาของเธอ เธอร้องไห้อย่างเสียใจและดุเดือดถึงกับสะอื้นเบา ๆ
เสียงร้องที่แผ่วเบาของเธอนั้นทำให้ ฮีลตัน รู้สึกกระวนกระวายใจ เขาอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นและช่วยเช็ดน้ำตาให้กับเธอ
วิลสัน มองไปที่เทอร์โมมิเตอร์หลังจากนำออกมาแล้วพูดว่า “39 องศาเซลเซียส โชคดีที่ฉันนำยามาด้วย คุณควรป้อนยาให้เธอบ้างและปล่อยให้เธอเหงื่อออกในคืนนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร หากคุณยังกังวลคุณสามารถพาเธอไปตรวจติดตามผลที่โรงพยาบาลได้ในวันพรุ่งนี้”
หลังจาก ฮีลตัน พา วิลสัน ออกมาจากห้องนอนแล้ว วิลสัน ก็มองไปที่ประตูอย่างมีความหมายและพูดว่า "ไม่ต้องไปส่งฉันหรอก กลับไปดูแลเธอ การมีไข้นั้นค่อนข้างจะทรมาน เธอ…เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของ เจลบี่ บีน ใช่ไหม”
ดวงตาของ ฮีลตัน ขยับและเขาก็ตอบเบา ๆ ว่า“ อืม”
ในขณะที่ วิลสัน หันกลับมาเพื่อจากไปทันใดนั้น ฮีตันก็เปิดปากและถามด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “น้ำเกรพฟรุตมีส่งผลอย่างไรกับยาเม็ดคุมกำเนิด”
ดวงตาของ วิลสัน เป็นประกายก่อนจะมองมาที่เขาและพูดว่า “มันมีความเป็นไปได้สูงมากที่ยาเม็ดคุมกำเนิดจะสูญเสียการทำงาน ก่อนหน้านี้ จินน์ ใช้วิธีทำให้ ยานนี่ ตั้งครรภ์”
…
วิลสัน ได้จากไป ฮีลตัน ก็กลับไปที่ห้องและอุ้ม เวอเรียน
จากนั้นเขาก็หยิบชุดแพทย์จากชั้นล่างจับมืออันบอบบางของเธอที่โดนน้ำร้อนลวกแล้วเริ่มทาครีมให้กับเธอ
ถ้าเธอยอมก้มหัวลงตั้งแต่แรก แล้วทำไมเขาถึงต้องใช้ ซันนี่ กระตุ้นเธอด้วยล่ะ?
เธอป่วยเพราะเขาแต่ ฮีลตัน ก็ไม่รู้สึกมีความสุขเลย เมื่อเขาเห็นเธอหมดสติลงบนพื้นห้องน้ำหัวใจของเขาเจ็บและเขาก็เป็นห่วงเธอมาก
นที่สุดเขาก็ใจอ่อน แล้วเธอล่ะ? เธอแค่แสดงความรักต่อเขาอย่างหน้าซื่อใจคดเหรอ?
ฮีลตัน เกลียดเวลาที่คนอื่นโกหกเขามาตลอด แต่เขาไม่สามารถปราณีต่อ เวอเรียน ได้ เขาหลอกให้เธอโกหกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาเริ่มสงสัยเธอมานานแล้ว แต่เขาก็ไม่กล้าคิดเรื่องพวกนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
หลังจากที่ ฮีลตัน ป้อนยาแก้ไข้ให้กับ เวอเรียน เธอก็เริ่มเหงื่อออก หน้าผากและคอของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อร้อน
ของเขาอย่างงุนงง เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลืมตาขึ้นมาดูว่าใครจับเธออยู่
เขาก้มศีรษะลงและมองไปที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างผิดปกติ ความโกรธและความรู้สึกไม่ยุติธรรมที่สะสมมาก่อนของเขานั้นดูเหมือนจะหายไปในอากาศที่เบาบาง
ถ้าเธอเชื่อฟังอยู่ตลอดเวลาเขาก็ไม่รังเกียจที่จะปล่อยให้เธอโกหกเขาไปตลอดทาง
มันเป็นเพียงเศษชิ้นส่วนของชิป ตราบใดที่เธออยู่เคียงข้างเขาอย่างเชื่อฟังทุกสิ่งที่เธอต้องการเขาจะมอบให้กับเธอ
เมื่อคิดอย่างนั้น ฮีลตัน ก็กอดร่างอันนุ่มนิ่มไว้ในอ้อมแขนอย่างแน่น ก้มศีรษะลงจูบที่หน้าผากและริมฝีปากของเธอ
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา ออนไลน์ฟรี
ชุดนวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา โดยผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ได้อัปเดต บทล่าสุด ในที่นี้ ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ได้เน้นไปที่ตัวละครหลักของนวนิยายเรื่อง เล่ห์รัก ท่านประธาน เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกชายและหญิงในเนื้อหา บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา ได้ดีขึ้น ตัวผู้และตัวเมียจะเป็นผู้นำที่ บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา เล่ห์รัก ท่านประธาน รวมตัวกันหรือพบปัญหาอื่นหรือไม่ ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา