เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน
ในทันใดนั้น วิลสัน ก็ตกตะลึงหลังจากนั้นเขาก็กอดเอวของเธอ และจูบเธอลึกซึ้งยิ่งขึ้น
เซรีน แทบจะพูดไม่ออก
ดวงตาของเซรีนนั้นเบิกกว้าง ฮาเดส จาเร็ต เขากำลังทำอะไรกันอยู่!
เขาจะเอาเปรียบเธอจริง ๆ เหรอในตอนนี้!
พวกเขาจูบกันอย่างเร่าร้อนต่อหน้า เชนเนอร์ และ เกว็นความจริงก็คือ วิลสัน ไม่เต็มใจที่จะต้องปล่อยเธอไป
เชนเนอร์ โกรธมาก และพูดขึ้นมาว่า “เซรีน! คุณทำธุระของคุณเสร็จแล้วรึยัง!"
เชนเนอร์ ต้องการดึงตัว เซรีน ออกจากอ้อมกอดของ วิลสัน แต่เซรีนปัดมือของเขาออกไปและพูดว่า “ออกไปเถอะ! เชนเนอร์! ฉันยังจูบเขาไม่เสร็จ! ฉันอยากทานอาหารค่ำใต้แสงเทียนแสนโรแมนติกกับวิลสัน!”
เซรีน คว้าแขนของ วิลสัน แล้วเดินออกจากโรงแรม พวกเขาทิ้งทั้ง เชนเนอร์ และเกว็นเอาไว้ตรงนั้น
เชนเนอร์ มองไปข้างหลังของวิลสัน และ เซรีน เขาขมวดคิ้วและถามเกว็นที่อยู่ข้าง ๆ เขา “เกว็นนี่ ทำไม วิลสัน ดูคุ้นมาก ๆ เลย? คุณรู้จักเขาหรือเปล่า?
ในขณะที่เธอกลับสู่สภาวะปกติ เธอกล่าวว่า “ฉันไม่รู้จัก ฉันจะรู้ได้ไงว่าแฟนของ เซรีน เค้าคือใคร? ใครก็ตามที่ชอบ เซรีน อาจจะเป็นคนยากจนถ้าไม่อย่างนั้นจะมีใครล่ะที่ชอบเธอได้
หัวเราะในขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้นเพื่อลูบผมของเกว็น เขาได้พูดว่า “ผมจะคิดถึงเธอไปทำไม? เซรีน เท่านั้นแหละที่ยึดติดกับผมในช่วงสามปีที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าตอนนี้ผมสามารถสลัดเธอออกไปได้แล้ว และทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ก็คือ ผมชอบคุณ คุณเป็นคนอ่อนโยน,
…
พนักงานต้อนรับทั้งสองคนตกตะลึงเมื่อเห็น เซรีน กอดแขนของวิลสัน ในขณะที่พวกเขากำลังเดินออกไป
ผู้หญิงคนนี้…ในตอนนี้เธอมาอยู่กับคุณจาเร็ต ได้อย่างไร?
ตลอดทางเดิน วิลสันได้หรี่สายตาลงเพื่อมองไปที่มือเล็ก ๆ สีขาวที่จับแขนเสื้อของเขา เขาฉีกยิ้มที่มุมปากโดยไม่รู้ตัว
เซรีน ก็รีบออกจากโรงแรม ผู้ชายที่เธอจับแขนไว้นั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่จริง ๆ แล้วก็คือ ฮาเดส
เธอตกใจมากมือของเธอถอยกลับขณะที่เธอโยนแขนเสื้อของ วิลสัน ทิ้ง
ก่อนหน้านี้ฉัน… ก่อนหน้านี้ฉันขอโทษที่ฉันจูบคุณ! ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น! ฉันโมโหมาก! ฉันขอโทษที่ล่วงเกินคุณ ผู้อาวุโส
“ผู้อาวุโส?” วิลสันเลิกคิ้ว
“เฮ้...ฉันไม่ได้บอกว่าคุณว่าคุณแก่ ฉันแค่เพียงเคารพคุณเท่านั้น! จากผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนที่คุณเคยช่วยชีวิตไว้ในห้องฉุกเฉินนั้นส่วนมากแล้วจากที่ฉันสังเกตุเห็น คุณเปรียบเหมือนพระพุทธเจ้าที่กลับชาติมาเกิด พฤติกรรมของฉันเมื่อสักครู่นี้ไม่เหมาะสมมากนัก! และฉันไม่สมควรที่จะล่วงเกินคุณ!”
วิลสัน จ้องไปที่ปากสีชมพูเล็ก ๆ ของ เซรีน การจ้องมองของเขาหรี่ลงและเขาก้าวขายาวก้าวเข้ามาใกล้เหยื่อของเขามากขึ้น...
“เมื่อตะกี้ที่คุณได้ล่วงเกินผม คุณคิดว่าคุณจะชดใช้คืนผมอย่างไร?”
ชดใช้?
เซรีน ขมวดคิ้วในขณะที่เธอคิดถึงเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง “แล้วทำไมฉันไม่ไปเลี้ยงอาหารเย็นคุณแทนล่ะ…เอ่อ”
จู่ ๆ ริมฝีปากของเธอก็ถูกจูบ
ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอยู่ตรงหน้าของเธอในตอนนี้ได้ขยายใหญ่ขึ้นในทันที!
เซรีน ตกตะลึงเป็นอย่างมาก
การจูบนั้นเสร็จลงโดยไม่ลังเล
วิลสัน พูดอย่างอารมณ์ดีว่า “คุณจูบผมและผมก็จูบคุณ ตอนนี้เราหายกัน”
เซรีน พูดไม่ออก
นี่มันคือตรรกะอะไรกันนะ?
ถ้าหากเธอถูกสุนัขกัดเธอจะตอบโต้ด้วยการกัดสุนัขคืนหรือเปล่า?
ไม่ เธอไม่ใช่สุนัข
เซรีน ยังคงตกตะลึง และถูกตรึงอยู่ตรงนั้นในขณะที่ วิลสัน ได้เดินไปที่รถของเขาแล้ว
ผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขาไม่ได้ไปตามเขามาในขณะที่ วิลสัน ตะโกนตอบเธอว่า “ผมช่วยคุณไว้ ด้วยความกรุณาได้โปรดเลี้ยงข้าวผมด้วย”
เซรีน ตกตะลึง
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน ออนไลน์ฟรี
ที่ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า's บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน เล่ห์รัก ท่านประธาน , รายละเอียดของเรื่องน่าตื่นเต้นอย่างยิ่ง ความรักของนักแสดงนำชายและหญิงอยู่ในจุดบอด ไม่ใช่แค่ความรักที่บริสุทธิ์ แต่ผู้เขียน โอเอสเต้ ลูน่า ก็ต้องการถ่ายทอดปัญหาเพิ่มเติมเช่นกัน เป็นไปได้ไหมว่าใน เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน ความรักของนักแสดงนำชายและหญิงสามารถมารวมกันได้? ครอบครัวพระเอกจะรับไหม? ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน ที่ th.readeraz.com
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 218 การได้รับความเท่าเทียมกัน