เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 225 ทำตะกร้าช้อปปิ้งของเธอว่างเล่า

ฮีลตันบีบปลายจมูกของเธอ และพูดว่า “มีความสุขแล้วยัง? งั้นคืนนี้ผมไม่ต้องนอนห้องรับแขกแล้วใช่ไหม?”

“…ฉันแค่ล้อเล่น”

“ผมต้องไปประชุมแล้วตอนนี้ ตอนนี้พักผ่อนไปนะ”

“โอเคค่ะ”

เมื่อฮีลตันกำลังจะหันหลัง และจากไป หญิงสาวตัวเล็กข้างหลังเขาเอื้อมมือ และดึงเสื้อของเขา เธอยืนบนนิ้วเท้าของเธฮก่อนจะจูบไปที่ริมฝีปากบางของเขาอย่างอ่อนโยน

หลังจากนั้น เธอก็ปิดประประตูห้องพักผ่อนทันที

ความอุ่นบอกริมฝีปากบางของเขาจางหายไปเมื่อเวอเรียนเข้าไปในห้องพักผ่อน ริมฝีปากบางของชายหนุ่มฉีกยิ้ม

…

เขาผ่อนคลายขณะที่มือยาวของเขาดึงเนคไทด์ของเขาออกจากคอของเขา หลังจากที่เขาเปิดประตู และเข้าไปในห้องพักผ่อน เขาเห็นว่าเวอเรียนหลับไปอย่างรวดเร็วบนเตียงแล้ว เธอนอนเสียงดังมาก เขาเข้าไปหาเธอ และสามารถได้ยินเสียงหายใจต่ำ

มือของเธอกำอยู่กับมือถือของเธอ มันดูเหมือนเธอหลับไปขณะที่เลื่อนที่มือถือของเธอ

ฮีลตันขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาอยากให้เธอเปลี่ยนนิสัยแบบนี้ เนื่องจากสัญญาณมือถือไม่ดีต่อหญิงตั้งครรภ์

เขาเอื้อมมือของเขา และเอามือถือของเธอออกอย่างนุ่มนวล ปลายนิ้วของเขาแตะโดยหน้าจอมือถือโดยบังเอิญ ทำให้มันสว่างขึ้น มันปลดล็อค และโชว์หน้าเพจตะกร้าช็อปปิ้งในเถาเป่า

หลังจากฮีลตันเอามือถือเธอออก เขามองไปที่ของที่อยู่ในตะกร้าช็อปปิ้ง มันถูกเติมโดยของตามอำเภอใจ และส่วนมากคือผลิตภัณฑ์บำรุงผิว

สายตาของชายมุมเลื่อนไปบนสุดของหน้าจอมือถือ มีโลโก้ มันโชว์โปรโมชั่น 11.11

คนหนุ่มสาวทำให้เหตุการณ์ 11.11 เป็นวันสำคัญอย่างมาก แม้ว่าฮีลตันไม่เคยเข้าร่วมเหตุการณ์นั้นมาก่อน

นิ้วยาวของชายหนุ่มกดไปที่ปุ่มเลือกทั้งหมด จากนั้นเลือกวิธีการจ่ายเงิน และใส่บัตรธนาคารใบใหม่ก่อนกดคอนเฟิร์ม และสรุปการจ่ายเงิน

หลังจากเขาจ่ายเงินเสร็จ เขาก็กดออกจากเถาเป่าแอป และกดล็อคมือถือของเธอ

ระหว่างที่เธองีบหลับ เวอเรียนสับสนขณะที่ทั้งหมดที่เธอสามารถรู้สึกได้คือร่างกายของเธอถูกกอดอย่างอบอุ่น และ แน่น ในขณะนั้น

หลังจากนั้น ริมฝีปากของคุณก็รู้สึกอุ่นเหมือนกัน ทำให้มันรู้สึกหายใจยากลำบาก

หลังจากที่เธอพบว่าเธอหายใจลำบาก เธอจึงลืมตาของเธอ และจึงเห็นภาพใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้าของเธอ

แม้ว่าเธอจะสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันคือฮีลตัน มือเล็ก ๆ ของเธอผลักเขาอย่างนุ่มนวลเนื่องจากสภาวะตื่นตระหนกของเธอ

หลังจากที่ชายหนุ่มปล่อยเธอ เธอพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งเนื่องจากการนอนที่ยาวนานของเธอ

“คุณประชุมเสร็จแล้วเหรอคะ?”

“ใช่แล้วครับ”

สภาวะเพิ่งตื่นนอนของเธอทำให้เธอทรุดตัวลงไปที่เขา ขณะที่เธอหลับตาของเธอ และหลับต่อ

ร่างบางของฮีลตันพิงไปที่ขอบของเตียง เขาก้มหัวของเขาลงจูบหน้าผากของเธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงต่ำน่าดึงดูด “ครั้งหน้า อย่านอนหลับกับมือถือของคุณอีกนะ มันไม่ดีต่อสายตาของคุณ”

“ฉันนอนไม่หลับถ้าไม่ได้เล่นมือถือของฉัน ฉันชินกับมันแล้ว”

เวอเรียนเพิ่งจะอายุ ยี่สิบกว่า ๆ และมีนิสัยที่ไม่ดีมากมายเหมือนกับคนหนุ่มสาวทั่วไป

ฮีลตันตั้งใจที่จะช่วยเธอเลิกนิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ออกไป

การอ่านหนังสือสักเล่มก่อนที่เธอจะไปนอน มันคงจะดีกว่าจ้องไปที่มือถือของเธอ

หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ เวอเรียนเอื้อมมือไปหยิบมือถือของเธอขึ้นมาจากข้านข้าง เธอปลดล็อคมือถือของเธอ และเข้าไปที่เถาเป่าแอป เธอถาม “ฮีลตัน คุณมีอะไรที่คุณอยากซื้อไหม?” วันโปรโมชั่น 11.11ใกล้ถึงแล้ว เราสามารถซื้อของด้วยกัน และประหยัดตังค์ได้จากส่วนลดจำนวนมากเลยนะ”

ฮีลตันยังคงเงียบ