เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 232 แซม จอยซ์ ตัวปลอม

ถ้าฉันไม่ใช่แซม แล้วทำไมฉันถึงเหมือนเธออย่างกับแกะล่ะ ด็อกเตอร์ คุณคงดูออกถ้าฉันไปทำศัลยกรรมเปลี่ยนหน้ามา"

เรนหน้าบึ้ง แต่ก็ผ่อนคลายลงแล้วพูดว่า "ฉันคงคิดมากไปเองแหละ"

"เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว คุณควรไว้ใจฉัน บอกฉันมาว่าจุดอ่อนของฮีลตันคืออะไร"

เรนเม้มปากแล้วตอบ "ฮีลตัน มีความผิดปกติทางบุคลิกภาพ"

"คุณพูดว่าอะไรนะ?" แซมตกใจ

"คุณฟังไม่ผิดหรอก เขามีความผิดปกติทางบุคลิกภาพ เมื่อเขาถูกทำร้าย บุคลิกที่ สองจะแสดงออกมา"

แซมถาม "แล้วคุณรู้ไหมทำยังไงถึงจะทำให้เขาแสดงบุคลิกที่สองออกมา?"

เรนอึ้ง หันมามองแซม "คุณคิดจะทำอะไร?"

"เป็นอะไรไปล่ะ? เป็นห่วงเหรอ? ทำให้เขาแสดงบุคลิกออกมาเอง เป็นประโยชน์กับคนนะ อีกบุคลิกคงไม่รู้ว่าใครคือเวอเรียนหรอก ใช่ไหม? และคุณ ในฐานะนักจิตวิทยา การควบคุมฮีลตันไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับคุณหรอก จริงไหม?"

"แต่ฉันไม่อยากทำร้ายฮีลตัน แซม ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ฉันไม่สน และฉันก็มีสิ่งที่สำคัญ แต่ก็นั่นแหละ คุณไม่สามารถให้เขาเปิดเผยในที่สาธารณะ และจะทำร้ายเขาไม่ได้"

โทรศัพท์ของแซมดัง ยานิโทรมา

เธอไม่รับสาย เรนเลิกคิ้วแล้วถาม "เป็นอะไรไปล่ะ ยานิโทรมา ทำไมถึงไม่รับสาย"

แซมเม้มปากแล้วรับสาย

ได้ยินเสียงสุภาพบุรุษจากปลายสาย "แซมมี่ คุณอยู่ไหน?"

แซมกัดปากแล้วตอบ "ฉันออกมาช้อปปิ้งน่ะ เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้ว"

"ช้อปปิ้ง?" ผมจำได้ว่าคุณไม่ชอบช้อปปิ้งนี่

"ฉันออกมาซื้อของบางอย่าง เดี๋ยวก็กลับแล้ว"

"คุณอยู่ห้างไหน? ผมจะให้แดนไปรับ"

แซมทำหน้าบึ้ง "ไม่ต้องหรอก"

"แซมมี่ เป็นเด็กดีนะ อย่าทำให้เป็นห่วงสิ"

สุดท้ายแล้ว เธอก็สุ่มบอกชื่อห้างไป

หลังจากวางสาย เรนแซว "ยานิดูแลคุณอย่างดีทำไม่พอใจล่ะ คุณกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ทำไมต้องมาสิ้นหวังทำร้ายฮีลตันกับเวอเรียนล่ะ? ฉันไม่เข้าใจคุณเลย"

"ในตอนนั้น ฮีลตันเป็นต้นเหตุทำให้ฉันตกลงไปในทะเล และฉันต้องพลัดพรากกับยานิตั้งสิบปี ใครจะคืนชีวิตสิบปีนั้นให้ฉันได้? แน่นอนว่าฉันอยากให้เขารู้ว่าการที่ต้องสูญเสียคนรักนั้นเป็นมันรู้สึกยังไง!"

แซมเรียกแท็กซี่ หลังจากถึงห้าง พรอสเพอริตี มอลล์ เธอลังเลที่จะลงจากรถ โชคดีที่แดนยังมาไม่ถึง

เธอเคยดูแลเวอเรียนเหมือนน้องสาว และแม่ของเธอพยายามจับคู่ให้ตั้งหลายครั้งด้วย"

แซมออกความเห็น "ดูเหมือนแม่ของเธอจะเป็นคนมีอำนาจน่าดู"

ยานิมองท่าทางจริงจังของเธอแล้วอดขำไม่ได้ เขายกมือขึ้นลูบหัวเธอเบาๆ "ถึงแม้ว่าแม่ของเธอจะเป็นคนมีอำนาจ เธอก็ทำร้ายคุณไม่ได้ ผมยังอยู่ตรงนี้และจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายคุณอีก"

เขากอดเธอ ดูเหมือนว่าความรู้สึกที่เขามีต่อน้องสาวของเธอนั้นลึกซึ้งจริงๆ"

แต่ความรู้สึกของเขาจะอยู่นานแค่ไหน?

"คุณเคยคบกับผู้หญิงคนอื่นบ้างไหม...ในสิบปีที่ผ่านมานี้?

เธอปฏิเสธที่จะเชื่อว่ายานิไม่เคยคบกับผู้หญิงคนอื่นตลอดสิบปีที่ผ่านมา

"คุณจะเชื่อไหมถ้าผมบอกว่าไม่เคย"

เธอส่ายหัว ปฏิเสธที่จะเชื่อเขา

แซมมี่ คุณหายไปตั้งสิบปีและหัวใจผมก็ตายมาสิบปีแล้ว ที่ผ่านมา ผมคิดแต่จะแก้แค้นฮีลตัน

แซมอดไม่ได้ที่จะถาม "แล้วตอนนี้ล่ะ? คุณยังอยากแก้แค้นเขาอยู่ไหม?"

"คุณก็กลับมาแล้ว ทำไมผมถึงจะต้องบ้าไปยุ่งกับเขาอีกล่ะ? เขาจะเป็นยังไงก็ช่าง ตราบใดที่คุณอยู่เคียงข้างผม รู้สึกเหมือนแบกโบกทั้งใบไว้เลย"

สิ่งที่เขาพูดนั้นทำให้เธอใจสั่น

เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง

แดนเข้ามารายงาน "ประธานเควนท์ คุณวาเนลล์ ชีน บอกว่าถ้าวันนี้เธอไม่ได้พบคุณ เธอจะไม่ไปครับ"

ยานิระงับความโกรธไว้แล้วบอกแซม "ให้ผมจัดการเอง"

เมื่อเขายืนขึ้น เธอรีบคว้ามือเขาไว้ "ให้คุณชีนเข้ามาเถอะ"

หลังจากที่วาเนลล์เดินเข้ามา ก็เห็นว่าทั้งสองนั่งอยู่บนโซฟา

เธอรีบเข้ามาขัดจังหวะ "พี่ยานิ ฉันมีอะไรจะบอก"

เขาบอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา "พูดมา"

"พี่ยานิ สิ่งที่ฉันจะบอกนั้นสำคัญมาก พี่ช่วยบอกให้คนไม่สำคัญออกไปได้ไหม?

วาเนลล์หันไปมองแซมอย่างตั้งใจ

ยานิเริ่มจะหมดความอดทน "รีบพูดสิ่งที่เธอต้องการมา แซมมี่เป็นคู่หมั้นของพี่ ไม่ใช่คนไม่สำคัญ!"