เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา
เวอเรียนจ้องมองเค้กที่ถูกทุบบนพื้น เธอไม่กระพริบตา และดูเหมือนเซื่องซึมเล็กน้อย
เมื่อสังเกตเห็นว่าเธอไม่มีปฏิกิริยาใด ๆตอบสนอง จากนั้น แนนซี่จึงโยนอาหารทั้งหมดลงถังขยะ
“ฉันจะบอกเธอ เวอเรียน! ฮีลตันไม่กินของพวกนี้! เธอมันตัวอัปมงคล! นับตั้งแต่เธอเข้ามาในครอบครัวฟัดด์ สิ่งเลวร้ายต่าง ๆก็เกิดขึ้นกับฮีลตันเรื่อย ๆ !”
เวอเรียนเพียงแค่นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน เงียบอย่างน่าขนลุก
แนนซี่จ้องมองไปที่เธออย่างรุนแรงขณะที่เธอพูด “ทำไมเธอถึงไม่พูดอะไรเลย? ตอนนี้เงียบ และยอมรับมันแล้วใช่ไหมล่ะ?”
ความวุ่นวายในห้องนั่งเล่นดึงดูดความสนใจของจอห์น
“พวกเธอทะเลาะกันเรื่องอะไร?”
แนนซี่อึ้งเล็กน้อยขณะพูด “คุณพ่อ…”
“เจลลี่ บีน และเซย์นี่กำลังวาดรูปอยู่ในห้องของพวกเขา เธอกำลังพยายามทำให้เด็ก ๆ เหล่านั้นลงมาด้วยการทำเสียงดังขนาดนั้นงั้นหรือ? ฉันรู้สึกหงุดหงิดมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเธอทั้งคู่อยู่ด้วยกันดี ๆไม่ได้หรือไง?"
แนนซี่ไม่สามารถละทิ้งความภาคภูมิใจของเธอได้ขณะที่เธอพูดขณะที่กัดริมฝีปากของเธอ “ฉันขอโทษนะคะคุณพ่อ ฉันแค่…ฉันแค่รู้สึกแย่มากกับการตายของฮีลตัน”
“แนนซี่ ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบเวอเรียน แต่เธอยังคงเป็นภรรยาของฮีลตัน และเหมือนกับคุณ เป็นลูกสะใภ้ของครอบครัวฟัดด์ของเรา ถ้าพวกคุณเข้ากันไม่ได้ คนนอกจะคิดยังไงกับเรา?”
แนนซี่ก้มหน้าของเธอลงและไม่พูดอะไรสักคำ
จอห์นเรียกมาดามลีอาห์มาทำความสะอาดก่อนจะส่งเวอเรียนขึ้นไปพักผ่อน
อารมณ์ของเวอเรียนสงบลงอย่างไม่น่าเชื่อ และเมื่อเทียบกับอารมณ์ที่ไม่คงที่ของเธอเมื่อสองวันก่อน เธอเงียบเกินไป
หลังจากที่มาดามลีอาห์เดินลงไปชั้นล่าง เธอบอกจอห์นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงว่า “นายท่าน นายผู้หญิงมีพฤติกรรมผิดปกติมากในวันนี้ มันจะดีกว่ามากถ้าเป็นความน่ากลัวโดยธรรมชาติของตัวเธอ แต่คืนนี้เธอก็ไม่ได้โกรธมากหรือคุยกับใครเลย มันจะยิ่งทำร้ายเธอมากขึ้นถ้าเธออดกลั้นมันไว้ในตัวเธอ”
ชายชราเลิกคิ้วของเขา และหลังจากใช้ความคิด เขาจึงโทรหาคุช
“ผู้ช่วยคุช ดูว่าเพื่อนคนไหนที่เวอเรียนสนิทด้วย และขอให้เพื่อนสนิทของเธอมาหา”
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง คุชก็พาเซรีนไปที่บ้านของครอบครัวฟัดด์
เมื่อเซรีนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอสังเกตเห็นเวอเรียนลูบไล้เสื้อคลุมของชายหนุ่มในขณะที่พิงเตียงขนาดใหญ่ในขณะที่เธอเดินเข้ามา
“เวอเรียน?”
เซรีนรีบเข้ามากอดเธอ
เวอเรียนถามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “ทำไมเธอมาที่นี่?”
“เวอเรียน ถ้าเธอรู้สึกอยากร้องไห้ เธอสามารถร้องออกมาได้เลยและร้องไห้จนหัวใจแทบจะหลุดออกมาในขณะที่กำลังกอดฉัน อย่าอดกลั้นมันไว้ เธอยังมีลูกอยู่ในท้องของเธอ เธอจะทำอย่างไรกับลูกหากเธอเป็นโรคซึมเศร้า?
“ใช่ ถ้าฮีลตันยังอยู่ที่นี่ เขาจะช่วยฉันเมื่อฉันถูกแนนซี่รังแก”
“มีคนรังแกเธอเหรอ?”
และพูดว่า “เมื่อใดก็ตามที่มีคนรังแกฉันในตอนนั้น ฮีลตันจะสามารถปรากฏตัวในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดเพื่อปกป้องฉันได้เสมอ อย่างไรก็ตาม ทำไมวันนี้เขาไม่ปรากฏตัวเมื่อแนนซี่ทุบเค้กของฉันลงบนพื้น และโยนอาหารทั้งหมดที่ฉันทำให้เขาลงถังขยะ? เซรีน หรือฮีลตันจะทิ้งให้ฉันไว้ที่นี่คนเดียวจริง
“เวอเรียน…”
เซรีนรู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเวอเรียน เธอจ้องมองไปที่เธอ และไม่รู้ว่าจะปลอบเธออย่างไร
“พูดสิ เซรีน เมื่อคนเราตายพวกเขาจะมีวิญญาณจริง ๆ หรือเปล่า?”
เวอเรียนพิงขอบเตียง ใบหน้าของเธอซีด เธอจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างไร้ชีวิตชีวา รู้สึกหดหู่และโดดเดี่ยว
เซรีนจับมือของเธอแล้วพูดว่า “เวอเรียน ฉันจะไม่กลับคืนนี้ และฉันจะอยู่ที่นี่กับเธอ นายใหญ่ฟัดด์กล่าวว่าฉันสามารถมาและอยู่เป็นเพื่อนเธอได้ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ฉันจำได้ว่าฉันเคยนอนร่วมเตียงกับคุณสมัยมัธยมปลายและหลายปีผ่านไป...
ก่อนที่เธอจะพูดจบ เวอเรียนก็ถอนสายตาของเธอออกจากหน้าต่าง และถามเซรีนขณะที่จ้องมองไปที่เธอ “พูดสิ
“เวอเรียน…ตอนนี้อย่าเพิ่งคิดถึงฮีลตันกันก่อนเลยนะ ตกลงไหม?”
และเขาต้องรู้สึกหนาว เซรีน ฉันอยากพบเขาที่สะพาน โบลท์
ขณะที่เธอพูด เวอเรียนกำลังจะลุกขึ้น แต่เซรีนผลักเธอลงขณะที่เธอพูด “เวอเรียน! ฮีลตันตายไปแล้ว เขาจะไม่เห็นเธอหรือไม่ได้ยินเสียงของเธอ เธอจะไปทำอะไรที่สะพาน โบลท์ ซี?”
“ฉัน…ฉันแค่อยากไปอยู่เป็นเพื่อนเขาที่สะพาน โบลท์ ซี ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่กระโดดลงไปในทะเล เพื่อลูกในท้องของฉัน ฉันจะไม่ทำแบบนั้น”
เซรีนกอดเวอเรียนทันทีและพูดว่า “เวอเรียนแค่ร้องไห้ ร้องไห้ออกมา ตกลงไหม? ได้โปรดอย่าทำตัวแบบนี้ ตกลงไหม?”
เวอเรียนวางคางของเธอไว้บนไหล่ของเซรีนและพูดว่า “ฉันคิดว่าหลังจากฉันอบเค้ก และเตรียมอาหารเสร็จแล้วฮีลตันจะกลับมา เขาสัญญากับฉันว่าเขาจะกลับบ้านเร็ว…”
“เวอเรียนสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณในตอนนี้คือการปกป้องลูกของฮีลตัน ระดับฮอร์โมนของเธออยู่ในระดับต่ำแล้ว ถ้าคุณซึมเศร้าแบบนี้ต่อไป มันจะไม่ดีสำหรับเด็ก จะเกิดอะไรขึ้นถ้า…”
ดวงตาของเวอเรียนสั่นระริก และมุมตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา เธอกล่าว “ถ้าเด็กหายไปล่ะ? ฉันไม่ต้องกังวลมากอีกต่อไป”
เซรีนสะดุ้ง เธอรู้สึกหวาดกลัวกับความคิดของเธอ
เมื่อคนเราตกอยู่ในสภาวะซึมเศร้าอย่างมาก พวกเขาจะสูญเสียความตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่เพราะเวอเรียนไม่เข้มแข็ง แต่ทั้งหมดเป็นเพราะเธอซึมเศร้ามากเกินไป มากจนเธอไม่อยากคิดเรื่องอื่นอีกเลย
เธอยังคงสามารถมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมได้ตลอดเวลาที่เหลือโดยไม่มีฮีลตัน อย่างไรก็ตาม หัวใจของเธอรู้สึกเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยถุงสูญญากาศอย่างแน่นหนาเพราะแม้แต่การหายใจก็เป็นเรื่องยากสำหรับเธอ เธอไม่แน่ใจว่าจะใช้เวลานานแค่ไหนในการระงับความเจ็บปวดที่เธอรู้สึก
“เวอเรียน เธอฆ่าตัวตายไม่ได้นะ เธอยังมีเจลลี่ บีน เจลลี่ บีนสูญเสียพ่อไปแล้ว เธอไม่สามารถเสียแม่เธออีก เธออยากจะให้เธอทำยังไงหลังจากนั้น?”
มุมดวงตาของเวอเรียนเปลี่ยนเป็นสีแดงขณะที่เธอพูดด้วยการหัวเราะเบา ๆ ว่า “ฉันไม่เคยคิดเรื่องการฆ่าตัวตายเลย ฉันไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น เซรีน ฉันแค่เหนื่อย และเสียใจมาก
“ถ้าเธอรู้สึกเหนื่อย เธอสามารถนอนหลับได้ ตอนนี้เราจะหยุดคิดถึงเรื่องของ ฮีลตันได้แล้ว ตกลงไหม?”
ไม่แน่ใจว่าเซรีนใช้เวลานานแค่ไหนในการโน้มน้าวให้เวอเรียนเข้านอน
…
เช้าวันรุ่งขึ้น
“นายท่าน คุณชีนรอคุณอยู่ข้างนอก เธออยากพบคุณ เธอบอกว่ามีบางอย่างที่เธอจำเป็นจะต้องบอกคุณ และมันเกี่ยวกับฮีลตัน…”
ดวงตาส่วนลึกของนายใหญ่ฟัดด์หรี่ลง ขณะที่เขายืนขึ้น เขาพูดว่า “ให้เธอเข้ามา”
“แน่นอนค่ะ”
ชายชรามุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่วาเนลล์ และอยากจะตัดสินเธออย่างเงียบ ๆ
“คุณต้องการจะบอกอะไรกับฉันบ้าง คุณชีน?”
ฉันชื่อวาเนลล์ ชีนเป็นน้องสาวต่างแม่ของเวอเรียน เนื่องจาก เกรย์สัน
จอห์นเลิกคิ้วของเขาและหัวเราะอย่างเย็นชา เขากล่าว “คุณชีน ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อพยายามเชื่อมความสัมพันธ์กับเรา คุณคงเลือกช่วงเวลาที่น่าสยดสยองมากที่จะทำเช่นนั้น คุณคิดว่าฉันมีอารมณ์ที่จะเล่นเป็นญาติกับคุณหรือไม่หลังจากมีเหตุการณ์ใหญ่นี้เกิดขึ้นในครอบครัวของเรา?”
และพูดว่า “นายใหญ่ฟัดด์ฉันเชื่อว่าคุณเข้าใจเจตนาของฉันผิด วันนี้ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่ออ้างว่าเป็นญาติของคุณ
“คุณหมายถึงอะไร?” ดวงตาส่วนลึกของจอห์นเย็นลง
“คุณอาจไม่รู้เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่าเกรย์สัน มอนท์ซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงของฉัน มีความผูกพันกับฟัดด์ กรุ๊ป นายใหญ่ฟัดด์บ้างหรือไม่?
จอห์นขมวดคิ้วลึกขึ้นขณะที่เขาพูด “คุณชีน ฉันไม่สนใจที่จะพูดอ้อมค้อม คุณต้องการพูดอะไรกันแน่?”
พ่อเลี้ยงของฉันล้มละลายเพราะฟัดด์ กรุ๊ป ตอนแรกเวอเรียนออกเดทกับฮีลตันเพื่อแก้แค้น เธอยังร่วมมือกับยานิเพื่อกลับไปหาฮีลตัน และฮีลตันก็ยังคงปล่อยให้ผู้หญิงแบบนั้นอยู่เคียงข้างเขาจริง ๆ ผู้ที่เป็นไปได้มากที่สุดที่จะเป็นฆาตกรสำหรับอุบัติเหตุของฮีลตัน ก็คือเวอเรียน
หัวใจของจอห์นสั่นสะท้านทันทีที่เขาพูดว่า “คุณรู้ผลของการโกหกฉันใช่ไหม?”
“ฉันจะเป็นคนโง่ ถ้าฉันโกหกคุณเกี่ยวกับเรื่องนั้น คุณสามารถให้ใครสักคนตรวจสอบการฆ่าตัวตายของเกรย์สัน ได้ ย้อนกลับไปตอนนั้น ฮีลตันเลือดเย็นบังคับให้พ่อเลี้ยงของฉันฆ่าตัวตายและหลังจากที่เวอเรียนรู้เรื่องนี้ เธอก็มุ่งความสนใจไปที่การแก้แค้นฮีลตัน
จอห์นนิ่งเงียบครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว คุณชีน เชิญคุณออกไปได้แล้ว”
วาเนลล์ไม่ได้คาดหวังว่านายใหญ่ฟัดด์จะปฏิบัติต่อเธอเช่นนั้น เธอพูด “คุณไม่เชื่อฉันเหรอนายใหญ่ฟัดด์?”
“มันเรื่องของฉันที่จะตัดสินใจว่าฉันจะเชื่อคุณหรือไม่ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับคุณ คุณชีน”
วาเนลล์กัดฟันของเธอ และเดินโมโหออกไปจากห้องด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอก่อนจะวิ่งเข้าไปหาเวอเรียน
“คุณมาทำอะไรที่นี่วาเนลล์?”
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า. ในที่นี้ ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ได้เจาะลึกถึงบุคลิกของตัวละครหลัก ทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่น่ารักมากแต่ก็น่าประทับใจไม่แพ้กัน ทั้งสองคนถูกครอบครัวทอดทิ้ง แต่พวกเขาก็เป็นคนที่โหยหาความรักมากที่สุด.. นางเอกทั้งชายและหญิงจะมารวมตัวกันที่ บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา เล่ห์รัก ท่านประธาน หรือพบอีกคนหนึ่ง ปัญหา? ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 244 ปกป้องหน้าท้องเล็ก ๆ ของเธออย่างแน่นหนา นวนิยาย