เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก
"ไม่มีใครสอนฉันเรื่องนี้หรอก ฉันเรียนรู้ด้วยตัวเอง"
เมื่อเขาได้ยินแบบนี้ เขาก็กัดคอเธอ เธอหันไปมองแล้วถามเขา "คุณกัดฉันทำไม?"
"ใครสอนคุณเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้?"
เวอเรียนพูดไม่ออก
ดวงตาของฮีลตันสั่นไหว เขากดเธอให้ติด แน่นระหว่างโซฟาและหน้าอกของเขา ทำให้เธอต่อต้านเขาไม่ได้
คืนนี้ไม่ต้องได้นอนกันแล้ว
จนถึงตอนเที่ยงคืน เวอเรียนคิดว่าเธอต้องบ้าไปแล้วจริง ๆ ที่เธอใส่ชุดชั้นในเซ็กซี่แบบนี้เพื่อที่จะอ่อยฮีลตัน
เช้าวันรุ่งขึ้น เวอเรียนหมดแรงและนอนสลบอยู่บนเตียง
ฮีลตันลุกขึ้นไปอาบน้ำ
เวอเรียนตื่นเมื่อได้ยินเสียงอาบน้ำ เธอลองขยับตัวและพบว่าร่างกายขยับได้แล้ว สายตาเธอมองไปบนพรม
แค่สายบาง ๆ และผ้าลูกไม้ไม่กี่ชิ้นบนพื้น ชุดชั้นในเซ็กซี่นั้นได้ถูกดึงออก
เมื่อคืนนี้ ฮีลตันโกรธอย่างบ้าคลั่งเหมือนอสูรร้าย
เธอโกรธขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้น
พนักงานขายที่ร้านพูดถูก ผู้ชายจะมีอารมณ์ง่าย
เมื่อฮีลตันออกมาจากห้องน้ำ เขาเห็นว่าหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงตื่นแล้ว เขาจึงเดินไปนั่งข้างเตียง ลูบศีรษะเธอแล้วถาม "ให้ผมช่วยพาคุณไปอาบน้ำไหม?"
เธอรู้สึกอาย"ไม่ ไม่ต้องหรอก ฉันอาบน้ำเองได้ แล้วคุณไม่ไปทำงานเหรอ?"
เขามองเธอแล้วนึกขำ "เมื่อคืนนี้คุณเพิ่งขอให้ผมรักคุณอย่างน่าสงสาร แล้วตอนนี้ยังจะรีบไล่ให้ผมไปอีกเหรอ?"
เธอเลยเงียบไป
เขาหยอกเธอต่อ "คุณนายฟัดด์ มันไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ ที่คุณจะเขี่ยผมทิ้งหลังจากเล่นกับผมเสร็จแล้ว?"
เธอยังคงเงียบแล้วดึงผ้าห่มคลุมหน้า
แล้วตบเบา ๆ สอง ครั้ง
เธอก็ยังไม่ตอบ
เวอเรียนโผล่หน้าขึ้นมาจากผ้าห่ม เธอพูดพึมพำเบา ๆ "ตอนนี้ทำเป็นมาบ่นฉัน แล้วเมื่อคืนนี้ใครกันล่ะ
ฮีลตันตกใจกับคำพูดนั้น เขากระแอ็มแล้วลุกขึ้นหันหลังไปดูเสื้อเชิ๊ตในตู้เสื้อผ้า
แต่เวอเรียนเห็นชัดว่าหูของเขาแดง
มันยากเหมือนกันที่จะคิดว่าฮีลตัน ก็มีท่าทางแปลก ๆ กับเขาด้วย
เธอคลานออกมาจากผ้าห่ม แล้วลุกออกจากเตียง และกอดเขาจากด้านหลัง ซบหน้าบนหลังของเขา
"ฉันคิดว่าคุณไม่สนใจฉันอีกแล้ว แต่ตอนนี้ฉันเห็นว่าคุณยังชอบฉันอยู่"
ถ้าเขาไม่ชอบ เลือดกำเดาเขาคงไม่ไหลต่อหน้าเธอเหมือนเด็กน้อย
ฮีลตันมองมือเล็ก ๆ ของเธอที่โอบรอบเอวเขา เขาผลักเธอออกแล้วหันหลังมา ก้มหน้าลงมองเธอแล้วพูด "คุณคิดว่าผมชอบคุณมากเหรอ"
ช่วงเวลาที่เวอเรียนอยากถามว่ามันคืออะไร ริมฝีปากเธอก็ถูกริมฝีปากเขาปิดไว้ ได้ยินแค่เสียงเขาพูดด้วยเสียงนุ่มลึก "ผมรักคุณมากนะ อย่าได้สงสัย หรือปฏิเสธความรู้สึก ที่มีให้คุณง่าย ๆ แบบนี้อีก"
เวอเรียนใจเต้นแรง และละลายไปเลย
หลังจากที่ฮีลตันออกไปแล้ว เวอเรียนอาบน้ำแล้วทานอาหารเช้า เธอรู้สึกเหนื่อยมาก เนื่องจากออกกำลังกายแล้วใช้แรงเยอะเมื่อคืนวานนี้ แล้วก็กลับไปที่เตียง
ในโทรศัพท์ เซรีนถาม "ศึกเมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง?"
เวอเรียนส่งรูปใบหน้ายิ้มไป
เซรีนรีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว "สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง เขาไม่ติดกับดักเหรอ?"
"เขาติดกับดักอย่างจังเลยล่ะ วุ่นวายกันทั้งคืน"
เซรีนตอบกลับ "ฮ่าฮ่าฮ่า"
เวอเรียนถาม "มันตลกขนาดนั้นเชียว?"
"ก็ คุณฟัดด์ที่รัก ตอนนี้คุณต้องหมดแรงแล้วแน่เลย"
เวอเรียนมองไปที่ผ้าห่ม
เซรีนตอบ "ขอเตือนด้วยความหวังดี อย่าหักโหมเกินไปล่ะ เดี๋ยวจะหมดอารมณ์ก่อน"
แล้วบทสนทนาของพวกเธอก็จบลงตรงนี้
เซรีนหัวเราะหลังจากส่งข้อความ โดยไม่รู้ว่ามีใครบางคน เข้ามาหาเธอจากด้านหลัง
จู่ ๆ ก็มีมือโผล่มาจากไหนไม่รู้ ฉกโทรศัพท์มือถือของเธอไป หัวใจเธอหล่นวูบ
เธอรีบหันกลับไปมอง วิลสันถือโทรศัพท์ ของเธออยู่ เขาขมวดคิ้วขณะกำลังอ่านข้อความในโทรศัพท์
เซรีนกำลังยื่นมือออกไปคว้าโทรศัพท์ แต่วิลสันยกมือขึ้นสูง "คุยกันตอนกำลังทำงานอยู่ คุณนี่กล้ามากนะ"
เซรีนรู้สึกว่าเธอไร้เดียงดาและบ่น "มีใครที่ไม่เล่นโทรศัพท์บ้าง ฉันแอบมาดูความคืบหน้าล่าสุดตอนมีเวลาว่างหรอก"
เขาวางโทรศัพท์มือถือของเธอ ใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อโค้ทสีขาวของเขา
เซรีนถาม "อาจารย์ อาจารย์คะ คุณจะทำอะไรกับโทรศัพท์ของฉัน?"
"ยึดโทรศัพท์ไงล่ะ"
วิลสันหันหลังแล้วเดินจากไป
เธอเกาศีรษะอย่างหงุดหงิด และรู้สึกรังเกียจ
เมื่อวิลสันกลับเข้ามาในห้องทำงาน โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดัง มันเป็นเสียงเตือนข้อความของวีแชท
ทันทีที่เขาเปิดดู ก็เห็นข้อความจากเกว็น
"พี่ชาย วันมะรืนนี้ฉันจัดงานเลี้ยงวันหมั้นกับเชนเนอร์ พี่จะมารึเปล่า?"
สายตาของวิลสันเย็นชา แล้วเขาก็พิมพ์ข้อความไปสองสามคำ "ฉันต้องทำงาน คงไปไม่ได้"
"ช่วยถามเซรีนให้ด้วยได้ไหม ฉันกลัวจะทำให้เธอมีปัญหา"
"ตอนนี้เธออยู่ข้างฉัน เธอไม่สนใจเชนเนอร์แล้ว"
เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก เป็นที่รอคอยมากที่สุด เนื้อหาของซีรีส์ ที่ บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก เล่ห์รัก ท่านประธาน ผู้เขียน โอเอสเต้ ลูน่า ทำให้ความรักของชายและหญิงหลักเกิดขึ้นตามธรรมชาติ พวกเขามองเห็นคุณค่าที่ดีของกันและกันซึ่งอคติของผู้อื่นมองไม่เห็น บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก โอเอสเต้ ลูน่า จะทำให้เราพอใจกับผลของความรักนั้นหรือไม่? ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก ที่ th.readeraz.com
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 311 ไม่มีใครสอนฉันหรอก