เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 313 ฉันตัวเย็นเหมือนภูเขาน้ำแข็ง คุณช่วยทำให้ฉันอุ่นได้ไหม

เวอเรียนเริ่มตาแดง เธอเหลือบมองซาร่า

ซาร่าลุกขึ้นแล้วเดินมาหาเวอเรียน เธอพูดทีละคำ "เธอกับแม่ของเธอ เป็นหนี้ฉันไปตลอดชีวิต!"

มอนท์ เธอเลือกที่จะอยู่ที่เมือง นอร์ท ซิตี้ ก็ได้

เวอเรียนขบฟัน เธอหลับตาแน่น มือที่ถือกระเป๋าอยู่สั่นอย่างควบคุมไม่ได้

"คุณจะทำอะไรถ้าหนูไม่ไป?"

"เธอเลือกที่จะไม่เชื่อว่าใครคือพ่อของเธอก็ได้ ถ้าเธอยืนยันที่จะอยู่ที่เมืองนี้ต่อ และยังปรากฏตัวให้ฉันกับสามีเห็นอีก อย่ามาโทษถ้าฉันเปิดเผยความจริงของเธอล่ะ"

เวอเรียนกลืนน้ำลาย "ถ้าคุณเปิดเผยเรื่องของหนูออกไป พนันได้เลยว่าคุณอาต้องเกลียดคุณ ใช่ไหมคะ?"

เธอไม่อยากจะขู่ซาร่าแบบนี้ แต่เธอต้องทำ

เธอคิดว่าฉันจะสนเหรอว่าเขาจะเกลียดฉันหรือเปล่า? ตอนที่ฉันรู้ว่าเขาจะยกสมบัติให้เธอ ฉันก็รู้แล้วว่าโจลินสำคัญกับเขาแค่ไหน

เวอเรียนกัดริมฝีปาก เธอกำกระเป๋า และกำลังจะหันหลังเดินออกไป

"เธอจะลืมเรื่องที่ฉันพูดวันนี้ก็ได้ แต่ฉันจะเตือนเธอไว้ ว่าเธอไม่ใช่คนเดียวที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ถ้าความจริงของเธอถูกเปิดเผยออกไป ทั้งฮีลตัน, ฟัดด์ กรุ๊ป และตระกูลฟัดด์... แม้แต่ลูกสาวของเธอ เจลลี่ บีน อาจถูกสอบสวนและถูกคุกคามจากสาธารณะและจากอินเทอร์เน็ต ยิ่งไปกว่านั้น ฟัดด์ กรุ๊ป อาจต้องเผชิญกับวิกฤติครั้งใหญ่ และสูญเสียทุกอย่าง หากเรื่องความสัมพันธ์ที่น่าขายหน้านี้ถูกเปิดเผยออกไป ฉันจะไปจากเมืองนี้ถ้าฉันเป็นเธอ

"นี่ไม่ใช่การ 'ช่วยเหลือทุกคน' คุณแค่พยายามทำเหมือนว่าทุกอย่างราบรื่นดี"

"ถ้าเธอไม่ทำเหมือนว่าทุกอย่างราบรื่นดี ถ้าอย่างนั้น ก็รอให้โลกพังทลายลงมาก่อนก็แล้วกัน"

ความหนาวเย็นได้ซัดสาดเข้ามาหาเวอเรียน

"คุณน้าเกลียดหนูกับคุณแม่มากขนาดนั้นเลยเหรอคะ? ถึงขนาดต้องลากตระกูลฟัดด์ เข้ามาด้วย เพื่อที่จะแก้แค้นหนูกับคุณแม่ คุณมันแย่มาก"

"เธอรู้ไหม ความรู้สึกที่เห็นสามีออกจากบ้านไปตอนนั้นมันเป็นยังไง ฉันยังทำให้เขาอยู่ไม่ได้เลย? ฉันพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะเป็นเมียที่ดี แต่เขาก็ยังทิ้งฉันไป แม่ของเธอเป็นใครถึงได้มาแยกครอบครัวของพวกเราออกจากกัน? แม่ของเธอทำเรื่องผิด พลาด แต่เธอไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว เธอต้องเป็นคนชดใช้!"

เสียงของซาร่ายังดังก้องอยู่ในหูของเธอ

เวอเรียนไม่รู้ว่าเธอเดินออกมาจากโรงน้ำชาได้ยังไง

ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเทาเมื่อเธอเดินออกมาจากโรงน้ำชา เกล็ดหิมะเริ่มโปรยลงมาจาก บนฟ้าอีกครั้ง เป็นครั้งที่สามที่มีหิมะตกในฤดูหนาวในเมือง นอร์ท ซิตี้

ถนนเต็มไปด้วยยานพาหนะ เมื่อผู้คนรีบข้ามถนน โลกรอบตัวหมุนตรงหน้าเธอ เธอน้ำตาคลอ

เธอได้ยินแต่เสียงดังก้องอยู่ในหู

เธอคือลูกสาวของคุณอาจริง ๆ เหรอ?

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอเป็นห่วงที่สุด เธอจะเป็นลูกของใครก็ได้ แต่ทำไมต้องเป็นลูกของอาแท้ ๆ ของฮีลตันด้วย?

เธอกับฮีลตันเป็นญาติกันจริง ๆ เหรอ?

เธอกำมือแน่น นิ้วมือฝังแน่นบนฝ่ามือแต่ไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย