เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน
เมื่อเซรีนรับสายเวอเรียน เธอเพิ่งเลิกงานที่โรงพยาบาล
"ว่าไง เวอเรียน"
เวอเรียนพูดเสียงเบาผ่านโทรโศัพท์ "ตอนนี้เธอว่างรึเปล่า เซรีน?"
"ฉันเพิ่งเลิกงานที่โรงพยาบาล มีอะไรรึเปล่า? นี่เธอร้องไห้เหรอ?"
"เปล่า ฉันอารมณ์ไม่ดี เธอมาอยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม?"
หลังจากยี่สิบนาทีผ่านไป เซรีนก็มาถึงที่สวนสาธารณะ เธอเห็นว่าเวอเรียนนั่งอยู่บนม้านั่ง ดูเหม่อลอยและไม่มีฃีวิตชีวา
"เวอเรียน?"
เซรีนรีบไปอยู่ข้างเธอแล้วถาม "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ ๆ ก็อารมณ์ไม่ดีขึ้นมาล่ะ? ทะเลาะกับฮีลตันมาเหรอ? ฉันจะโทรหาเขาและให้เขามา..."
เวอเรียนหยุดเธอทันที เมื่อได้ยินว่าเซรีนจะโทรหาฮีลตัน "ไม่ต้องหรอก ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่ได้ทะเลาะกับฮีลตันหรอก"
"แล้ว เกิดอะไรขึ้นกับเธอล่ะ?"
เวอเรียนฝืนยิ้มแล้วพูดโกหก "ฉัน...ฉันคิดถึงลูกที่สูญเสียไปตอนทำแท้ง ก็เลยรู้สึกเศร้า"
เซรีนปลอบเธอ "อย่าเศร้าไปเลย เธอยังมีลูกกับฮีลตันได้อีกนะ"
เวอเรียนพยักหน้า "มันก็จริง แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่ ฉันอยากดื่ม"
เซรีนตาโตเมื่อได้ยินคำว่า 'ดื่ม' เธอพูด "ก็ได้ พ่อแม่ฉันก็เคยห้ามฉันไม่ให้ไปร้านเหล้าตั้งแต่ยังเด็ก ฉันก็อยากมีประสบการณ์ในที่แบบนั้นบ้าง! ก็แค่ไป ดื่ม ใช่ไหมล่ะ? ฉันจะดื่มเป็นเพื่อนเธอเพื่อลืมเรื่องนี้เอง!"
ที่ แชลโลว์ บาร์
เวอเรียนกับเซรีนเลือกร้านที่ดูธรรมดา
ภายในร้านออกแบบได้อย่างมีศิลปะ
หลังจากทั้งสองคนเลือกที่นั่งข้างหน้าต่างแล้ว พนักงานเสริฟก็ส่งรายการเครื่องดื่มให้พวกเธอ
"คุณสุภาพสตรีคนสวยจะสั่งเครื่องดื่มอะไรดีครับ?"
ไอแลนด์' ที่ร้านนี้ และรสชาติก็ไม่เลว มันค่อนข้างแรงแต่เธอก็อยากจะลองดื่ม
"คุณมี ลอง ไอแลนด์ ไหมคะ?"
"มีครับ ลอง ไอแลนด์หนึ่งแก้วใช่ไหมครับ?"
"ใช่ค่ะ"
เซรีนดูรายการเครื่องดื่มแล้วยิ้มให้พนักงานเสิร์ฟ "ฉันขอ แคลิฟอร์เนีย เลมอเนดค่ะ"
"ได้ครับ กรุณารอสักครู่นะครับ"
ลอง ไอแลนด์ และ แคลิฟอร์เนีย เลมอนเนด มาเสิร์ฟแล้ว
แม้ว่าเวอเรียนจะคออ่อน แต่เซรีนนั้นแย่กว่า
แค่ดื่มค็อกเทลสองแก้ว เซรีนก็เมาและ ฟุบลงบนโต๊ะ เธอหัวเราะเหมือนคนบ้า
สติของเวอเรียนเริ่มพร่ามัว เธอเมาง่ายเพราะความกดดัน หรือบางทีเพราะเธอดื่มหนักโดยไม่รู้ตัว เธอรู้สึกหนักและมึนศีรษะ ก่อนจะฟุบลงบนโต๊ะพร้อมกับเซรีน
บาร์ นั้นเงียบ เหมาะสำหรับการมาพูดคุยและผ่อนคลาย
เวอเรียนถูจมูกกับแขนของเธอ เธอหัวเราะอย่างขมขื่นและพึมพำ "เซรีน เธอรู้ไหม...ฉันเสียใจมาก...?"
"ห้ะ? ทำไมเธอถึงเสียใจล่ะ?"
น้ำตาของเวอเรียนไหลลงมา "ฉันไม่เคยคิดเลย ว่าฉันจะเป็นลูกสาวแท้ ๆ... ของ เจมส์
"หา? เธอพูดอะไรนะ...เวอเรียน?"
เวอเรียนไม่อยากจะพูดต่อ เธอไม่แน่ใจว่าได้ยินคำถามของเซรีนหรือเปล่า หรือเพราะเธอไม่อยากให้มันซับซ้อน เธอหยิบเหล้าบนโต๊ะมาดื่มไปครึ่งขวด เธอฟุบลงไปบนโต๊ะ ใบหน้าของเธอแดง แล้วเธอก็หลั่งน้ำตาออกมาอีก
เซรีนปรบมือ และหัวเราะคึกคักเหมือนคนบ้าเมื่อเธอชม "เวอเรียน เธอดื่มได้เยอะเลย"
ที่เคาน์เตอร์บาร์ในร้าน เคลียร์ บาร์
ยานิสั่งบรั่นดีแล้วจิบเล็กน้อย
ปกติยานิเป็นลูกค้าของที่นี่ โรม่ารู้ว่าเขาเป็นใคร
โรม่าถาม ขณะที่เขากำลังผสมเครื่องดื่ม ช่วงนี้คุณมาที่นี่ค่อนข้างบ่อยนะครับ นายน้อยยานิ คุณมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?"
ยานิยิ้มแล้วแซวเขา "คุณไม่รู้เหรอ ว่าคุณไม่ควรถามปัญหาของลูกค้า เพราะคุณเป็นบาร์เทนเดอร์ และกำลังผสมเครื่องดื่มอยู่"
โรม่ายิ้มแล้วตอบ "ผมถามเป็นมารยาท เพื่อแสดงให้เห็นว่า พนักงานในร้านของเรา เป็นห่วงลูกค้าประจำของเรามากแค่ไหน"
ยานิหยิบแก้วบรั่นดีขึ้นมาหมุน ก่อนจะดื่ม แล้วเขาก็ลุกขึ้นและใส่เสื้อโค้ท ก่อนจะพูด "ผมไปแล้วนะ"
"ดูแลตัวเองด้วยนะครับ นายน้อยยานิ"
เมื่อยานิเดินมา เขาเห็นเวอเรียนเมาแล้วฟุบอยู่บนโต๊ะ เขาขมวดคิ้ว
เธอมาทำอะไรที่นี่กัน?
เวอเรียนดื่มไปเยอะจนฟุบลงบนโต๊ะ เธอเงยหน้าขึ้นแล้วลุกไปห้องน้ำ เธอสะดุดตอนที่กำลังเดินอยู่
เมื่อเธอเดินผ่านยานิ เขาจึงประคองเธอ
เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา แล้วเธอก็เห็นยานิ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นใบหน้าของฮีลตัน
เธอจ้องเขาน้ำตาคลอ บางทีอาจเป็นเพราะความสับสนของเธอ ภาพของเขากลายเป็นใบหน้าของฮีลตัน...
"ฮีลตัน..."
เธอเข้าไปกอดยานิทันที
แม้ว่ายานิจะประคองเธอด้วยแขนทั้งสองข้าง เขาก็ยังตกใจ
เธอกอดเอวเขาแน่นด้วยแขนทั้งสองข้าง น้ำตาของเธอไหลลงมา "ฮีลตัน ทำไมทุกคนถึงรับความจริงไม่ได้ที่เราอยู่ด้วยกัน...? ทำไมพวกเขาต้องแยกเราด้วย...? ทำไมคุณ...ถึงดี...ทำไมฉันต้องทิ้งคุณด้วย...ทำไมฉันต้องฟังพวกเขา..."
"คุณมอนท์?" ยานิพยายามปลุกเธอให้ตื่นจากความสับสน
แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินเขา เธอเช็ดน้ำตากับเสื้อผ้าของเขาก่อนจะพูด "แต่...แต่ฮีลตัน...ฉันก็กลัวเหมือนกัน...ฉันควรทำยังไงดี?"
"คุณมอนท์?"
ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
เขาประคองเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกข้างหนึ่งกำลังล้วงโทรศัพท์ แซมมี่โทรเข้ามา
"ว่าไง แซมมี่"
"คุณ...เมื่อไหร่คุณจะกลับบ้าน? ฉันฝึกทำอาหารกับป้าเย็น ตอนนี้ทำเสร็จแล้ว กำลังรอคุณกลับบ้านมาชิม"
อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน ออนไลน์ฟรี
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน ได้รับการอัปเดตและอ่านออนไลน์ได้ฟรีที่ th.readeraz.com. ซีรีส์นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน มาถึงเนื้อหาที่ดีที่สุดของซีรีส์นี้แล้ว ที่ บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า แม้ว่าเขาจะมีสูตรของนักเขียนที่มีความสามารถ แต่ได้เป่าจิตวิญญาณของเขาให้กลายเป็นตัวเอกทั้งชายและหญิงที่มีชีวิตชีวา ที่บท บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน เรารอคอยเนื้อหาที่ยอดเยี่ยมและยอดเยี่ยมอยู่เสมอ อ่านและดาวน์โหลดเรื่องราว PDF ฟรี เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน ที่นี่
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 317 ฉันไม่อยากทิ้งคุณไป ฮีลตัน