เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 329 มาดามฟัดด์หายไป

“เวอเรียนแค่คิดว่าฉันขอความช่วยเหลือจากเธอ หรือฉันขอร้องเธอ แต่โปรดอย่าติดต่อฮีลตัน โอเค? เธอรู้จักเขาดีกว่าใคร ๆ แม้ว่าเธอทั้งคู่จะมีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด และแม้ว่าจะมีความเป็นไปได้ที่ตัวตนของเธอจะถูกเปิดเผย แต่เขาก็จะไม่หยุดทำอะไร อย่างไรก็ตาม หากเขายังคงอยู่กับเธอต่อไปโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา เธอรู้หรือไม่ว่าจะมีใครสักกี่คนที่ต้องจมอยู่กับมัน?”

ดวงตาของเวอเรียนเป็นสีแดง เธอสูดจมูกในขณะที่พยักหน้าอย่างหนักขณะที่เธอพูดว่า “ฉันเข้าใจค่ะ คุณพ่อ ฉัน…ฉันจะไม่ติดต่อฮีลตัน”

เวอเรียนยื่นโทรศัพท์ของเธอให้นายใหญ่ฟัดด์ นี่หมายความว่าเธอจะไม่ติดต่อกับใครจากนอร์ท ซิตี้ อีกต่อไป

หลังจากนายใหญ่ฟัดด์รับโทรศัพท์ของเธอ เขาพูดว่า “ระวังตัวด้วยเมื่อเธอไปถึงฟลอเรนซ์ เนื่องจากมันยังเป็นต่างแดน และเธอก็เป็นผู้หญิงคนเดียว แล้วแต่เธอว่าต้องการหางานทำหรือไม่ หากเธอไม่มีเงิน โทรหาผู้ช่วยของฉัน เส้นทางในการติดต่อเขาอยู่ในกระเป๋าแล้ว

ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นายใหญ่พูดว่า “ถ้ามีปัญหาอะไร มาดามโทรหาผมได้ตลอดเวลา”

เสียงประกาศดังขึ้นในล็อบบี้หลัก

“ผู้โดยสารเที่ยวบินไปฟลอเรนซ์ หมายเลขเที่ยวบิน LH654343 พร้อมสำหรับการขึ้นเครื่องแล้ว โปรดตรงไปที่ประตูผู้โดยสารขาออก เพื่อตรวจสอบบัตรขึ้นเครื่องของคุณ”

เวอเรียนถือซองจดหมาย กัดริมฝีปากของเธอ แล้วพูดว่า “ฉัน…ฉันจะต้องไปแล้ว”

“ไปเลย เดี๋ยวนี้”

นายใหญ่ส่งเธอออกไปในขณะที่กำไม้เท้าของเขา น้ำตาของเขาไหลทันทีที่เวอเรียนหันกลับไป

ครั้งสุดท้ายที่เธอไปต่างประเทศคือสามปีที่แล้ว

นั่นคือตอนที่พ่อของเธอจากไป และควีนน่าไล่เธอออกจากคฤหาสน์ตระกูลมอนท์ เธอไม่เหลืออะไร และสิ้นหวังไปหมดเมื่อเธอออกจากนอร์ท ซิตี้ เธอไม่มีความตั้งใจที่จะอยู่อย่างแน่นอน และสิ่งเดียวที่เธอคิดคือออกจากดินแดนแห่งความเศร้านี้โดยเร็วที่สุด เธอแม้กระทั่งคิดที่จะไม่กลับมา

อย่างไรก็ตาม คราวนี้ เธอจากไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง

เธอยกมือขึ้นปาดน้ำตาของเธอ จากนั้นเธอก็หยุดชั่วคราว หันกลับมา และบอกนายใหญ่ว่า “งั้นฉันจะปล่อย เจลลี่ บีน ให้อยู่ในความดูแลของคุณ คุณพ่อ”

“ไม่ต้องกังวล ฉันจะดูแลเธอเป็นอย่างดี และจะสั่งสอนเธอ”

เวอเรียนส่ายหัวแล้วพูดว่า “แค่คิดถึงครอบครัว แค่นั้น”

…

20.00 น. ในนอร์ท ซิตี้

ห้องทำงานในบ้านของครอบครัวฟัดด์

จะพลิกเมืองนอร์ท ซิตี้ ทั้งหมดในไม่ช้า ตอนนี้มันดึกมากแล้ว และนี้จะทำให้คนทั้งเมืองรู้ว่ามาดามหายไป... ถ้าเรื่องนี้ออกไป

นายใหญ่ฟัดด์ไม่สะทกสะท้านในขณะที่เขาพูดว่า “ปล่อยเขาไป ภรรยาของเขาหายไป และกำลังโกรธอยู่ในระยะเวลาหนึ่งเป็นการตอบสนองธรรมดาของมนุษย์”

“ท่านประธานมีบางอย่างที่ผมไม่แน่ใจว่าควรพูดหรือไม่”

“นายพูดไปแล้วดังนั้นมีอะไรที่ถามไม่ได้อีกล่ะ? ถามมา”

ๆ เหรอครับ? เธอไม่เพียงแต่เป็นภรรยาของประธานฟัดด์เท่านั้น แต่ยังเป็นแม่ของ เจลลี่ บีน อีกด้วย... และคุณกำลังบังคับให้พวกเขาแยกจากกัน...

“ฉันก็ไม่อยากให้เวอเรียนจากไปเช่นกัน แต่ฉันไม่มีทางเลือก ซาร่าแบล็กเมล์ฉัน เธอต้องการให้ฉันไปส่งเวอเรียนไปที่ไหนสักแห่งก่อนวันส่งท้ายปีเก่ามิฉะนั้นเธอจะเปิดเผยทุกอย่างต่อสื่อ นายรู้ผลที่ตามมาหากเรื่องนี้หลุดออกไปไหม?”

…

ผู้ชายท่าทางเย็นชากลุ่มหนึ่งมาถึงสนามบินกลางดึก พวกเขาดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยว และนักเดินทางคนอื่น ๆ

ฮีลตันยืนอยู่กลางล็อบบี้ของสนามบิน เขากำลังค้นหาพื้นที่ดังกล่าวด้วยสายตาที่จริงจัง

คุชดูรายละเอียดเที่ยวบินหลายครั้งกับอีกคนขณะที่เขาพูดว่า “เจ้านาย ไม่มีประวัติว่ามาดามขึ้นเครื่องบินเลย หรือเธอไม่ได้ขึ้นเครื่องบินหรือเปล่า?”