เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง
ที่โรงพยาบาลอันหรูหราในเมืองฟลอเรนซ์
เวอเรียนกำลังนอนหลับสบาย
"เราจะรู้ผลดีเอ็นเอเร็วที่สุดเมื่อไหร่?"
"ก่อนเที่ยงวันพรุ่งนี้ คุณชายรองไม่ต้องเป็นห่วง เราจะรีบแจ้งให้คุณทราบหลังจากผลตรวจออกมาแล้ว"
ระหว่างทางกลับบ้าน เยลเหลือบมองหญิงสาวผ่านกระจกหลัง เธอพิงศีรษะอยู่บนบ่าของยานเดล "คุณชายรองครับ ผู้หญิงคนนี้ดูเรียบร้อยและน่ารัก แต่เธอเมามากและเธอก็ไม่โต้ตอบ เมื่อมีผู้ชายสองคนอุ้มเธอมาที่รถ โชคดีที่พวกเราไม่ใช่คนเลว เห็นเธอเมาแล้วทำให้นึกถึงคุณซีลีน"
ยานเดลมองหญิงสาวที่นอนหลับสบาย ราวกับว่าเธอไม่มีความกังวลใด ๆ ในโลกนี้ แล้วเขาก็ถามขึ้นมา "นายจัดการหาข้อมูลที่อยู่ของลีแอนนี่รึยัง?"
"ดูเหมือนว่าคุณซีลีนก็อยู่ที่เมืองฟลอเรนซ์เหมือนกัน ผมส่งคนไปตามหาเธอแล้ว ไม่ต้องห่วงครับ คุณชายรอง คุณจะได้พบเธอคืนวันพรุ่งนี้ครับ"
ยานเดลยิ้มอย่างพอใจ มีความอบอุ่นฉายอยู่ในแววตาของเขา
หญิงสาวในอ้อมแขนคลอเคลียเขาแล้วพึมพำ "ฉันหนาว...ฮีลตัน...กอดฉันหน่อย..."
เยลอมยิ้ม นอกจากคุณซีลีนแล้ว ไม่มีใครกล้าฉอเลาะกับคุณชายรองของเขา
บางทีผู้หญิงคนนี้อาจเป็นลูกสาวของตระกูลโซอันก็ได้!
ยานเดลเอาผ้าห่มคลุมให้เวอเรียน "ยังหนาวอยู่รึเปล่า?"
"เอิ๊ก...ดีขึ้นแล้ว...ฮีลตัน...คุณแป็นคนดีและอบอุ่นจัง..." เวอเรียนยิ้มโง่ ๆ
เธอยังเมาอยู่ และยังคงคิดว่าเขาคือฮีลตัน เธอไม่ควรคิดถึงผู้ชายคนนั้นในตอนนี้
"ใครคือฮีลตัน?"
เธอหลับตาอยู่ และยิ้มอย่างงี่เง่า แต่ดูเป็นยิ้มหวานมากกว่า "เขาคือสามีของฉัน...โอ้! ไม่สิ...เขาคืออดีตสามี...ฉัน...ฉัน...เพิ่งจะหย่ากับเขา"
"ในเมื่อคุณยังลืมเขาไม่ได้ ทำไมถึงหย่ากับเขาล่ะ?"
เธอนึกถึงความทรงจำอันแสนเศร้า และยังรู้สึกผิดหน่อย "เขาเป็นคนขอหย่ากับฉันเอง...ฉันก็ไม่ได้อยากหย่าหรอก...แต่ทำไมเขาถึงทิ้งฉันล่ะ? เขาสัญญาว่าจะปกป้องฉัน...เสมอ...ทำไมเขาปล่อยฉันไป?
ยานเดลขำ "เหมือนว่าเราสองคนจะเจอคนไม่รักษาสัญญาเหมือนกัน"
เขามองหญิงสาวที่เมาไม่ได้สติอีกครั้ง เขามีลางสังหรณ์ว่าเธอจะเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของเขา
"ไม่เป็นไรนะ ถ้าคุณเป็นคนของตระกูลโซอันจริง ๆ ผมจะลักพาตัวฮีลตันมาให้คุณ และให้คุณทำอะไรกับเขาก็ได้ที่คุณอยากทำ"
ในขณะนั้น เวอเรียนหลับไปแล้ว
ยานเดลเบนสายตาไปมองหิมะตกยามค่ำคืนนอกหน้าต่าง จู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นมาด้วยเสียงแหบพร่า "นานแค่ไหนแล้วตั้งแต่ลีแอนนี่ทิ้งฉันไป?"
เยลไม่แน่ใจว่าคำถามนั้นถามเขาโดยตรงหรือเปล่า?
เขาลังเลก่อนจะตอบ "ผมคิดว่าประมาณหนึ่งปีแล้วครับ"
"มันผ่านมา 378 วันแล้ว"
เยลถอนหายใจ ทำไมคุณซีลีนถึงได้ทิ้งคนที่ซื่อสัตย์ และมีเสน่ห์อย่างคุณชายรองของเขาไปได้นะ?
"คุณชายรองครับ หลังจากที่เราเจอคุณซีลีนแล้ว คุณต้องเด็ดเดี่ยวกับเธอไว้นะครับ เธอจะได้รู้ว่าคุณมีอำนาจแค่ไหน? เธออาจจะหนีไปอีกก็ได้ บางทีเราต้องทำให้เธอกลัวบ้าง"
ปกติยานเดลจะเป็นคนดุและเข้มงวดอยู่แล้ว แต่เขาจะกลายเป็นคนคนโง่ขึ้นมา ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับซีลีน
เยลเลน...
ยานเดลถูหน้าผากแล้วถอนหายใจ "แต่ฉันโกรธเธอไม่ลง"
ถึงแม้ว่าเธอจะหนีไปสามครั้งในสองสามปีที่ผ่านมานี้ และมันยิ่งเลวร้ายมากขึ้นในแต่ละปี แต่ยานเดลก็ยังต่อต้านเธอไม่ได้อยู่ดี
เยลพูดด้วยความเป็นห่วง "คุณชายรองครับ ขอพูดตามตรงนะครับ คุณตามใจคุณซีลีนจนเธอนิสัยเสีย ถ้าเป็นคนอื่นคงดุและลงโทษเธอไปแล้ว ถ้าพวกเขาต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ ทำไมคุณซีลีนถึงยังไม่พอใจล่ะครับ? เธอหนีไปทุกครั้งที่มีโอกาส เธอไม่รู้เหรอครับว่าเธอมีชีวิตที่สะดวกสบายเมื่ออยู่กับคุณ? ถ้าผมพูดตรง ๆ ผมจะบอกว่าเธอทำตัวเป็นเด็ก..."
"หุบปาก" สายตาของยานเดลเย็นชาและน่ากลัว
เยลกลืนน้ำลายและไม่กล้าพูดต่อ ถึงเขาจะไม่พอใจ เขาก็ตอบ "ได้ครับ"
ยานเดลสั่ง "อย่าพูดคำนั้นออกมาอีก ห้ามพูดต่อหน้าลีแอนนี่เด็ดขาด"
"ครับ คุณชายรอง"
ยานเดลหลับตาและได้ยินเสียงของลีแอนนี่อยู่ในหู...
"ยานเดล โซอัน นี่คือสิ่งคุณติดค้างฉัน และมันก็แค่นั้น!"
เช้าวันต่อมาเวอเรียนตื่นขึ้นมาประมาณ 11.00 น.
เธอรูสึกปวดหัว ความทรงจำของเธอก็ยุ่งเหยิงไปหมด เธอจำได้ว่าออกไปดื่มเหล้าหลังจากเซ็นใบหย่า เธอรู้ว่าเธออยู่ที่ร้านเหล้า
ข้อตกลงการหย่า...
เธอรู้สึกราวกับว่ามีเข็มมาทิ่มแทงใจ เธอพลิกผ้าห่มออกแล้วตะเกียกตะกายออกจากเตียง และพุ่งตรงไปยังโซฟาเพื่อมองหากระดาษพวกนั้น
เธอมองพวกมันด้วยสายตาว่างเปล่า แอลกอฮอลแค่ทำให้ลืมความเจ็บปวดชั่วคราว เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอยังคงรู้สึกทรมานกับความเจ็บปวดและเสียใจอยู่
เธอถือใบหย่าในมือ แล้วทรุดลงบนโซฟา เธอใจลอยไปชั่วขณะ
แล้วเธอก็กดเข้าไปดูหน้าโปร์ไฟล์วีแชทของฮีลตัน เขาอัพเดทแค่สองโพสต์ในโซเชียลมีเดีย และมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเธอ
โพสต์แรกเป็นรูปใบจดทะเบียนสมของพวกเขา ขณะที่อีกรูปเป็นรูปอาหารที่เขาเตรียมให้เธอ
เธอรู้สึกถึงความรักอันลึกซึ้งที่มีให้เธอในตอนนั้น เขาลืมไปอย่างรวดเร็วได้ยังไง?
ความรักแปรเปลี่ยนไปตามอารมณ์ ไม่มีใครควบคุมมันได้
เวอเรียนยิ้มอย่างขมขื่นแล้วสูดน้ำมูก เธอถือใบหย่าเดินไปที่เครื่องโทรสาร
เมื่อเขาได้รับแฟกซ์จากเวอเรียน นายท่านฟัดด์ก็ส่งให้ซาเวียร์
"เธอเซ็นใบหย่าแล้ว แกแน่ใจนะว่าแกจะทำแบบนี้?
ซาเวียร์รับกระดาษมาดูก่อนที่เขาจะพูดอย่างไร้อารมณ์ "แน่ใจครับพ่อ พ่อไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ โชคดีที่คนทั่วไปไม่รู้เรื่องการแต่งงานของเรา มันคงไม่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดหรอกครับ"
อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง
ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง ให้รายละเอียดที่น่าสนใจอย่างยิ่ง นางเอกใน บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง เล่ห์รัก ท่านประธาน ที่มีบุคลิกเสรีนิยมและเข้มแข็ง ได้นำเรื่องราวมาสู่รายละเอียดที่คาดไม่ถึง ส่งผลให้ความรักของคนสองคนเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้น นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง ได้อัปเดตบทล่าสุดที่ th.readeraz.com อ่านชุดเต็ม เล่ห์รัก ท่านประธาน แล้ววันนี้
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 344 พี่ชายแท้ ๆ ที่คาดไม่ถึง