เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน
กลับไปที่โรงพยาบาลในเมือง นอร์ท ซืตี้
เมื่อฮีลตันฟื้นขึ้นมา ร่างกายของเขาเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เหมือนกับว่ามีคนเคลื่อนย้ายแขนขาของเขาออกแล้วลืมใส่มันกลับเข้าที่ เขาปวดหัวมากเหมือนกับมันจะแยกออกเป็นครึ่งส่วน
คุชมองเขาอย่างเป็นห่วง "เจ้านาย ในที่สุดคุณก็ฟื้นแล้ว"
ฮีลตันจำได้ว่าเขาขับรถชนรั้วกั้นบนถนนขณะที่เขากำลังปวดท้อง และกำลังเดินทางไปยังสนามบิน แล้วซาเวียร์ก็ปรากฏตัวขึ้นมา พร้อมกับยึดร่างของเขาและทำเรื่องหย่ากับเวอเรียน
"เจ้านายรู้สึกยังไงบ้าง? ผมจะไปตามหมอมานะครับ"
หลังจากที่หมอเข้ามาตรวจดูอาการของเขา หมอบอกกับเขาว่า "คุณฮีลตันไม่มีอาการร้ายแรง นี่คุณทำงานหนักจนเป็นลมไปเหรอครับ? ดูเหมือนว่าคุณต้องพักผ่อน ในเมื่อคุณยังทำงานหนักอยู่"
ฮีลตันรู้ว่าทำไมเขาถึงหมดสติในห้องประชุม เขาขมวดคิ้วเมื่อมองแหวนแต่งงานที่เขาสวมอยู่บนนิ้ว หลังจากหมอออกไปแล้ว เขาก็สั่งคุช
"พาฉันออกไปตอนนี้เลย"
"แต่เจ้านายเพิ่งจะฟื้น ควรพักดูอาการสักสองสามวันนะครับ แน่ใจนะครับว่าคุณพร้อมที่จะออกไปตอนนี้?"
ฮีลตันตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ที่ฉันหมดสติเพราะซาเวียร์ยึดร่างของฉันไป"
"หมายความว่ายังไงครับ? คุณจะบอกว่าเป็นซาเวียร์ ที่ปรากฏตัวเมื่อสองสามวันที่ผ่านมานี้หรอกเหรอครับ?"
"อือ ฮึ"
คุชตกใจ "ผมนึกไม่ถึงเลย แต่ทำไมนิสัยของซาเวียร์ถึงคล้ายคุณมากขนาดนี้ เขายังบอกให้ผมส่งคนไปตามหาแหวนของภรรยาของเขาด้วยครับ"
“วิลสันเคยบอกก่อนหน้านี้ว่า อาจมีการเชื่อมกันระหว่างบุคลิกแต่ละบุคลิก"
"การเชื่อมกันเหรอครับ?" คุชยิ่งสับสนมากขึ้น
"ความจริงแล้วการที่รีอาน่าจากไป ได้ไปกระตุ้นสมองและจิตใจของฉัน ฉันคิดว่าทั้งสามบุคลิกนี้ จะหายได้ในเร็วๆนี้"
คุชพูดขึ้นมา "ถ้าอย่างนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดในการรักษาการแยกตัวของทั้งสามบุคลิกของคุณ ก็คือภรรยาของคุณที่มีอิทธิพลต่อคุณ"
ในกรณีนี้ มันไม่ยากที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมด
ทั้งหมดนี้ เวอเรียนได้กลายเป็นคนที่มีอิทธิพลกับชีวิตของฮีลตันไปแล้ว
เธอคงมีผลกระทบต่อความรู้สึกของฮีลตันเป็นอย่างมาก
"ตอนนี้นายไปตรวจหาที่อยู่ของเมียฉัน ฉันกลัวว่าเธอจะออกไปจากเมืองฟลอเรนซ์แล้ว"
"ครับ เจ้านาย"
ในคืนแรกที่เวอเรียนมาถึงเมือง นอร์ท ซิตี้ เธอทรมานจากอาการนอนไม่หลับ
เธอนอนอยู่บนเตียงที่ใหญ่และนุ่ม แต่เธอก็นอนไม่หลับ เธอคิดเรื่องที่จะไปเจอมาดามกันท์ในวันพรุ่งนี้ และในเวลาเดียวกัน เธอก็อดที่จะคิดถึงฮีลตันไม่ได้
เธอนอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียง และเธอก็รู้สึกกระหายน้ำ เธอแต่งตัวและเดินลงมาในห้องครัวข้างล่าง และรินน้ำให้ตัวเองหนึ่งแก้ว
มันแปลกที่เธอรู้สึกหิวและกระหายน้ำในตอนกลางคืน แม้ว่าในตอนกลางวันเธอจะกินมาเยอะแล้ว
หลังจากที่เธอดื่มน้ำไปหนึ่งแก้ว ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากห้องนั่งเล่น
"มันดึกแล้วนะ คุณยังไม่นอนอีกเหรอ?"
ยานเดลนั่นเอง
เขาสวมชุดอยู่บ้านผ้าคอตตอนสีฟ้าอ่อน ดูอบอุ่นกว่าที่เขาใส่ชุดอย่างเป็นทางการในตอนกลางวัน
เวอเรียนไม่รู้จะทำตัวอย่างไรกับพี่ชายคนใหม่ที่ยังไม่คุ้นเคย
"อ๋อ ฉันรู้สึกกระหายน้ำนิดหน่อย ก็เลยลงมาดื่มน้ำข้างล่าง นี่ฉันทำให้คุณตื่นหรือเปล่าคะ?"
"ไม่หรอกครับ ระบบกันเสียงในห้องของเรา กันเสียงได้ดีมาก"
เวอเรียนตกใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ ขนาดนี้
เขามองเธอแล้วถามอย่างเป็นห่วง "คุณเพิ่งจะมาถึงคฤหาสน์ตระกูลกันท์ คงยังไม่ชินสินะครับ?"
"คงเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ"
"ผมก็มีปัญหาเรื่องการนอนเหมือนกัน ทำไมเราไม่มาคุยกันหน่อยล่ะ? ผมอยากจะรู้จักน้องสาวให้มากขึ้นอีก?
เวอเรียนไม่รู้จะพูดอะไร "..."
เขาพูดอย่างเป็นกันเอง "คุณหิวไหม? อยากกินอะไรหรือเปล่า? ไปนั่งในห้องนั่งเล่นเถอะ ผมจะทำอาหารค่ำให้ เราจะได้กินไปด้วยคุยกันไปด้วย"
เธอควรจะรู้สึกสบายใจ
เวอเรียนรู้สึกตกใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะดูแลคนอื่นได้ดีเหมือนกัน "คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ? ลีแอนนี่ช่างโชคดีจริง ๆ "
เขายิ้มที่มุมปาก ใบหน้าแสดงออกด้วยความรัก "เธอไม่ชอบกินอาหารที่ผมทำหรอก"
เวอเรียนรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย เธอถามเขาอย่างสุภาพ "ให้ฉันช่วยไหมคะ? ฉันก็ทำอาหารเป็นเหมือนกัน รสชาติอาจพอทานได้"
"ไม่ต้องสุภาพกับผมก็ได้ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน คุณไปนั่งเถอะ"
"ค่ะ"
เขาเป็นผู้ชายที่สุภาพและเอาใจใส่ เขาเข้าใจว่าผู้หญิงต้องการอะไร และเป็นคนง่าย ๆ
บางทีอาจเป็นเพราะเขาเป็นญาติกับเธอ เขาจึงไม่บงการเธอ
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ออกมาพร้อมกับบะหมี่โบลองเนส ซึ่งยังมีควันร้อน ๆ ลอยออกมา และมีกลิ่นหอมมากด้วย
"ลองชิมดูสิ"
เวอเรียนใช้ตะเกียบคีบแล้วชิม เธอพยักหน้าแล้วชมเขา "อร่อยจัง คุณทำอาหารเก่งมากเลยค่ะ"
"ผมก็แค่เชฟธรรมดา ลีแอนนี่เคยชอบบะหมี่มาก ผมเลยทำบะหมี่เป็น"
การแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขานั้น มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน เธอก้มหน้าแล้วกินบะหมี่ และพูดตามปกติ "ฉันอิจฉาลีแอนนี่จริงๆ"
ยานเดลเงียบ สายตาของเขามองไปที่แหวนเพชรบนนิ้วของเธอ
"ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน"
เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน FDP dowload ฟรี
ที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน นักแสดงนำหลักและนางเอกมีอายุสั้น ด้วยกันอย่างมีความสุข จะเห็นได้ว่าทั้งคู่ซาบซึ้งในความสัมพันธ์นี้ ผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ที่ทิ้งเนื้อหาไว้ที่ บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน นั้นคุ้มค่าที่จะตั้งตารอ ความรักของพวกเขาจะสมบูรณ์หรือไม่ที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน ติดตามและ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน PDF ดาวน์โหลดฟรีที่ th.readeraz.com
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 354 เวอเรียนได้เห็นการแสดงความรักอย่างเปิดเผยของเขา มันช่างบีบหัวใจเธอเหลือเกิน