เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 363 ผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ชอบที่จะอวดความสุขของพวกเขา

หัวใจของเวอเรียนรู้สึกซาบซึ้ง

โดยปกติ ฮีลตันเป็นคนใจเย็น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะเห็นอารมณ์ดุเดือดเลือดพล่านของเขา "น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้เห็นเขากังวลเกี่ยวกับฉัน ปกติเขามักจะเย็นชามาก"

"นั่นง่ายมาก มีกล้องวงจรปิดอยู่ด้านนอกลานบ้าน เมื่อวานนี้ ยานเดลพบกับสามีของคุณในโรงน้ำชากึ่งเปิดโล่งที่สนามหญ้า มีกล้องอยู่ตรงนั้นด้วย เดี๋ยวฉันเอาภาพให้คุณดู"

“มีกล้องจริง ๆ เหรอ?”

"แน่นอน ไปกันเถอะ"

...

ในห้องทำงาน ยานเดล และฮีลตันยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน มองไปที่ทิวทัศน์อันไกลโพ้นนอกหน้าต่าง

"รีอาน่ากำลังตั้งครรภ์ และไม่สามารถบริจาคสเต็มเซลล์เม็ดเลือดให้มาดามกันท์ได้ ผมหวังว่าประธานโซอันจะเข้าใจ"

ยานเดลหัวเราะเบา ๆ ด้วยเสียงทุ้มของเขา “ถ้าผมไม่ล่ะ?”

“ถ้าประธานโซอันไม่สามารถเข้าใจได้ นั่นก็เป็นเรื่องของคุณ รีอาน่าเป็นภรรยาของผม และเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวฟัดด์ ถ้าเธอต้องการบริจาคสเต็มเซลล์เม็ดเลือดของเธอให้คนอื่น

ยานเดลครุ่นคิดพร้อมกับหรี่ตาของเขาลง "ถ้าตอนนี้เรนนี่ไม่ท้อง คุณจะให้เธอบริจาคมันไหม?"

"ด้วยใจจริง ผมไม่ต้องการ" เมื่อหันไปมองยานเดล ฮีลตันพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นของเขา

ยานเดลเพียงแค่เม้มริมฝีปากของเขาอย่างไม่แปลกใจ “แต่การบริจาคสเต็มเซลล์เม็ดเลือดไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้บริจาคมากนัก นอกจากนั้นการช่วยชีวิตคนยังเป็นประโยชน์มากกว่าการสร้างเจดีย์ 7 ชั้น มาดามกันท์ยังเป็นแม่ของเรนนี่อีกด้วย”

"จากมุมมองทางวิทยาศาสตร์ การบริจาคสเต็มเซลล์เม็ดเลือดไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้บริจาคมากนัก แต่ผมไม่ต้องการให้รีอาน่ารับความเสี่ยงใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องสุขภาพของเธอ ผมจะไม่ใช้ตรรกะทางวิทยาศาสตร์ หรือเหตุผลอะไรก็ตามที่กับเวอเรียน ผมหวังว่าเธอจะอยู่กับผมได้จนกว่าเราจะอายุ 80 ปีหรืออาจจะ 90 หรือ 100 ด้วยซ้ำ ดังนั้นผมไม่อยากเห็นเธออ่อนแอ หรือมีสุขภาพไม่ดี สำหรับการสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น ผมไม่สนใจ”

ฮีลตันเคยบอกว่าเขาเห็นแก่ตัวมาก หากโลกกำลังจะถูกทำลายในวันหนึ่ง เขาจะไม่ช่วยมัน ในทางกลับกัน เขาจะพาเวอเรียนหนีไปยังที่ที่ปลอดภัยที่สุดเพื่อซ่อนตัวเท่านั้น

เขาไม่สนใจชีวิตของคนอื่น ตราบใดที่เวอเรียนยังแข็งแรงและมีชีวิตอยู่ก็เพียงพอแล้ว

ยานเดลจ้องไปที่ดวงตาสีดำของเขา หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเขาก็เปิดปากของเขา “น้องสาวของผมได้พบคุณอาจเป็นเรื่องที่โชคดีที่สุดที่จะเกิดขึ้นกับเธอหลังจากที่เธอถูกพาตัวไป”

...

ในห้องวงจรปิด เวอเรียนแตะใบหน้าที่ร้อนผ่าวเล็กน้อยของเธอหลังจากดูวิดีโอการต่อสู้ระหว่างฮีลตัน และยานเดลเมื่อวานนี้

เธอไม่รู้มาก่อนได้อย่างไรว่าฮีลตันห่วงใยเธอมากขนาดนี้?

ในขณะที่เธอดูวิดีโอ หัวใจของเวอเรียนก็อบอุ่นเป็นพิเศษจนรู้สึกเหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่ฮีลตันหยิบใบทะเบียนสมรสออกมา

ซีลีนถามว่า "เนื่องจากการหย่าของคุณเป็นเรื่องเข้าใจผิด และเขารีบมาที่เมือง เซาท์ ซิตี้ คุณจะกลับไปที่นอร์ท ซิตี้กับเขาเมื่อไหร่?"

"ฉันไม่รู้ ถ้าเขางานยุ่ง เขาคงจะไม่อยู่ที่เมือง เซาท์ ซิตี้นาน อีกอย่างฉันจากเมืองนอร์ท ซิตี้มานานมาก แล้วฉันก็ไม่ได้เจอลูกสาวของฉันนานแล้ว"

ลูกสาวงั้นเหรอ? คุณมีลูกสาวกับฮีลตันแล้วเหรอ?

ในขณะที่เวอเรียนคิดถึง เจลลี่ บีน ความรักของแม่ของเธอก็เอ่อล้น เธอเปิดภาพที่เก็บไว้ในโทรศัพท์ของเธอ "ใช่ ดูสิ นี่ลูกสาวของฉันกับฮีลตัน"

"เธอน่ารักมาก!