เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ
ณ โรงงานในเขตชานเมืองด้านตะวันออก น้ำมันและแป้งถูกวางอยู่ไปทั่วพื้นที่ในขณะที่เวอเรียนเริ่มตื่นตระหนก
ด้วยอารมณ์บ้าคลั่งของจีนในตอนนี้ บางทีเธออาจจะอยากตายไปพร้อมกับคนอื่น ๆ...
ชายชุดดำที่มีใบหน้าเฉยชาเอาปืนจ่อที่หน้าผากของเวอเรียน
จีนนั่งอยู่ที่นั่น รอให้ฮีลตัลและยานเดลมาถึงที่ตายอย่างมั่นใจ
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูโรงงานก็ถูกเตะให้เปิดออก
ในโรงงานที่มีแสงสลัว มีแสงเจิดจ้าส่องเข้ามา
เวอเรียนหรี่ตาของเธอ มองดูชายร่างสูงและแข็งแรงสองคนก้าวฝ่าแสงเข้ามา
ฮีลตันกับพี่ชายของเธอมาช่วยเธอ…
อย่างไรก็ตาม เวอเรียนไม่ตื่นเต้นดีใจ แต่เธอกลับรู้สึกกังวลอย่างมาก
จีนต้องเตรียมตัว และยึดพื้นที่โดยรอบไว้แล้ว รอคอยอย่างมั่นใจเพื่อให้พวกเขาเดินเข้ามาติดกับของเธอ
ปากกระบอกปืนโลหะที่วางอยู่บนหน้าผากของเธอนั้นเยือกเย็นและแข็งมาก เธอกลัวมัน แต่ยิ่งกว่านั้นเธอกลัวว่ายานเดล และฮีลตันจะตายอย่างเปล่าประโยชน์มากกว่า
“เรนนี่!”
ในขณะที่ฮีลตันก้าวเข้ามา จีนก็ถือมีดสั้น และชี้ไปที่ใบหน้าของเวอเรียน
เธอขู่เขาว่า “ถ้าแกกล้าก้าวเข้ามาอีกก้าวหนึ่ง ฉันอาจจะทิ้งรอยไว้บนหน้าของมันด้วยมีดในมือของฉัน”
"แกกล้างั้นเหรอ?!"
ดวงตาของฮีลตันเต็มไปด้วยความโกรธ ความรู้สึกที่ถูกคุกคามด้วยจุดอ่อนของเขานั้นน่าอึดอัดอย่างมาก
จีนเยาะเย้ย และยั่วยุพวกเขา “งั้นแกก็ลองวัดดวงของแกดู”
ฮีลตันกัดฟันแน่น หมัดของเขากำแน่นจนได้ยินเสียงข้อนิ้วของเขาดังกร๊อบ และพวกมันเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด
จีนจงใจเลื่อนมีดสั้นไปที่ใบหน้าของเวอเรียนเบา ๆ เพื่อขู่ ฮีลตันกับยานเดล
ๆ นี้ช่างงดงาม และอ่อนโยนเหลือเกิน ถ้าฉันทิ้งรอยแผลเป็นไว้
จีนโกรธจัด และมีดก็กรีดลึกเข้าไปที่หน้าของเวอเรียน!
“อ๊าก!” เวอเรียนส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด และหลับตาปี๋!
มีดสั้นทิ้งรอยลึกเป็นแนวยาวบนใบหน้าของเธอ!
เส้นเลือดที่ขมับของเขาปูดออกมา ในขณะที่เขารู้สึกว่าตัวเองสูญเสียการควบคุม และต้องการที่จะพุ่งเข้าไป ยานเดลก็คว้าตัวเขาไว้ทันที
ดวงตาของฮีลตันเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ และเขากัดฟันอย่างหนักจ้องไปที่เธอ "จีน! หยุดเดี๋ยวนี้นะโว้ย!"
มือและเท้าของผู้หญิงของเขาถูกมัดราวกับว่าเธอเป็นหุ่นเชิด ปืนจ่ออยู่ที่หน้าผากของเธอ และใบหน้าของเธอก็ถูกมีดสั้นคมบาดลึก เลือดไหลออกมาและหยดลงบนคอเสื้อของเวอเรียน เมื่อเห็นคอเสื้อที่เปียกของเธอ ฮีลตีนก็เหงื่อแตก
ๆ แต่ในตอนนี้ เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวใด ๆ
เวอเรียนรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก น้ำตาของเธอไหลออกมา หัวใจของฮีลตันสั่นอย่างรุนแรง ดูเหมือนราวกับว่ามีดไม่ได้ทำร้ายใบหน้าของเวอเรียน แต่เหมือนมันแทงเข้าหัวใจของเขาอย่างรุนแรงมากกว่า
จีนลูบมีดไปที่ใบหน้าที่บาดเจ็บของเวอเรียน และมองดูสีหน้าที่โกรธแค้นของฮีลตันอย่างเยาะเย้ย “ทำไม? แกรู้สึกสงสารเธองั้นหรือ? ใบหน้าของเธอจะเสียหายถ้าฉันกรีดอีกสักสองครั้ง… จึ๊ ช่างเป็นใบหน้าที่สวยงามจริง ๆ ตอนนี้มันน่าเกลียดมากมีเลือดเต็มไปหมด”
ยานเดลพูดอย่างเย็นชาว่า “จีน ถ้าเธอต้องการแก้แค้น เธอสามารถเอาคืนกับฉันได้ ฉันเป็นคนวางแผนต่อต้านตระกูลโซอัน มันไม่เกี่ยวอะไรกับเรนนี่! ปล่อยเธอไป แล้วเอาฉันไปเป็นตัวประกัน! ฉันจะพาเธอออกจากเซาท์ ซิตี้!”
โซอัน แกนี้สมกับเป็นนักธุรกิจจริง ๆ แกคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกกำลังคิดอะไรอยู่งั้นเรอะ! แกจะยอมเป็นตัวประกันของฉันงั้นเหรอ? ฮึ่ม โยนเงิน 50 ล้านเหรียญออกมา!"
ยานเดลโยนกล่องสีเงินที่เขานำมาด้วยออกมา
จีนตะโกนสั่งคนที่เธอจ้างมาข้าง ๆ เธอว่า “ไปเปิด และเชคดูสิ!”
คน ๆ นั้นเปิดกล่อง และยืนยันว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอขอ
เมื่อมองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของเวอเรียน ฮีลตันก็กัดฟัน แล้วพูดว่า “บาดแผลบนใบหน้าของเรนนี่ลึกมาก ถ้าเราไม่ห้ามเลือด ชีวิตของเธอจะตกอยู่ในอันตราย ถ้าเธอตาย เธอจะข่มขู่พวกเราไม่ได้อีกต่อไป แล้วเธอก็จะหนีไม่พ้น! ฉันจะเป็นตัวประกันของเธอเอง
"ฮีลตัน... ไม่..."
ทัศนวิสัยของเวอเรียนพล่ามัวไปด้วยน้ำตา เธอเจ็บปวดอย่างมากจนรู้สึกเหมือนจะหมดสติ
จีนพูดด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันว่า "แกต้องการให้ฉันปล่อยเธอไปงั้นเหรอ? งั้นก็ได้ถ้า ยานเดลคุกเข่าลง และขอร้องฉันให้ปล่อยน้องสาวของแกไป!"
ตัวของเวอเรียนสั่นเทาด้วยความโกรธ “จีน คุณมันบ้า!”
“ถ้ามันไม่คุกเข่าลง แกจะต้องตาย!”
จีนจ้องไปที่ยานเดล และพูดประชดประชันว่า "ยานเดล ตอนนี้ชีวิตของน้องสาวแท้ ๆ ของแกอยู่ในมือแกแล้ว"
“ตกลง ฉันจะคุกเข่า!”
ยานเดลคุกเข่าลง “ฉันขอร้องเธอปล่อยน้องสาวของฉันไป”
จีนหัวเราะอย่างมีความสุข “ถ้าแกเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ฉันก็คงจะไม่ลักพาตัวน้องสาวของแกด้วยซ้ำ”
“ตอนนี้ เธอปล่อยเรนนี่ไปได้หรือยัง?”
และฌอนก็ถูกแกจับเข้าคุก ทั้งหมดนี้เพราะแกและแม่ของแก! แกคิดจริง ๆ หรือว่าฉันจะปล่อยน้องสาวของแกไป แม้ว่าแกจะคุกเข่าลงก็ตาม? ฝันไปเถอะ!
จีนเปลี่ยนความสนใจของเธอไปที่ฮีลตัน “ฉันได้ยินมาว่าแกรักภรรยาของแกมาก งั้นขอฉันดูหน่อยว่าแกรักเธอมากแค่ไหน!”
“จีน คุณจะทำอะไร?” เวอเรียนรู้ว่าจีนอาจจะทำอะไรบ้า ๆ ทำให้เธอใจเต้นระส่ำ
จีนชักปืนออกมาแล้วเล็งไปที่หน้าผากของเวอเรียน "มีเพียงหนึ่งคนจากพวกแกสองคนเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอดไปได้!"
"แกมันบ้า! ฮีลตัน อย่าไปฟังเธอ! พวกคุณออกไปเร็ว! ต่อให้คุณสละชีวิตของคุณเพื่อฉัน
จีนตะโกนเสียงดัง “เลือกเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นฉันจะยิง!”
ฮีลตันยิ้มอย่างอ่อนโยน "เธอไม่ได้รับความรักของเอริค ดังนั้นเธอจึงรู้สึกว่าไม่มีรักแท้ในโลกใบนี้ เธอคิดว่าฉันจะสละภรรยาเพื่อตัวเอง และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขหลังจากเหตุการณ์ที่น่าอับอายนี้งั้นหรือ? เธอจะต้องเสียใจ”
ฮีลตันก้าวถอยหลัง และกางแขนของเขาออก เขาไม่ได้ขัดขืน และพูดราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ยิงฉัน"
คุณออกไปเร็วเข้า! อย่าไปฟังเธอ! ออกไปเดี๋ยวนี้! ได้โปรด... ฮีลตัน... คุณควรจะออกไปเดี๋ยวนี้...
เวอเรียนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เลือดและน้ำตาปนกันบนใบหน้าของเธอ เธอดูกระอักกระอ่วนอย่างมาก
อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ นวนิยายออนไลน์ฟรี
The เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ ซีรีส์ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดใหม่มากมาย ขนานกับลักษณะบุคลิกภาพนั้น คือ อารมณ์ของคนที่รักชีวิต รักชีวิต อยากหนีจากสถานการณ์ชีวิตที่มืดมนและน่าสลดใจ ในบทที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน กล่าวได้ว่า เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ เป็นบทที่อ่านง่ายที่สุดในซีรีส์ เล่ห์รัก ท่านประธาน ชุดนี้
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 374 เพียงแค่หนึ่งคนจากไป พวกแกสองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ