เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 376 เพื่อลูกของพวกเขา เธอจะรอให้เขาฟื้นขึ้นมา

ยานเดลส่ายหน้า "อาการของเขาแย่มาก ตอนที่ผงระเบิด เขาเอาตัวเข้าปกป้องเรนนี่ไว้ แล้วเขาก็ถูกเสาที่ถูกไฟไหม้ล้มทับ เขาบาดเจ็บหนักมาก"

ถึงแม้ว่าซีลีนจะไม่ได้เห็นเหตุการณ์ แต่เธอก็เห็นภาพว่าฮีลตันปกป้องเวอเรียนยังไง เธอรู้สึกเศร้า

โทรศัพท์มือถือของยานเดลดังขึ้น เยลโทรมา

"คุณชายรองครับ จีนหนีไปได้ ทั้งตำรวจและคนที่เราส่งไป กำลังตามหาตัวเธอทั่วทั้งเมืองครับ"

ยานเดลกัดฟันแน่น ใบหน้าเขาดูโกรธเกรี้ยว "ให้แน่ใจว่าจับตัวเธอให้ได้ละกัน!"

"คุณชายรอง วางใจได้เลยครับ ตอนนี้สามีของคุณเวอเรียนยังอาการสาหัสอยู่ก็เพราะจีน เราจะแก้แค้นให้ครับ!"

เมื่อเขาวางสาย พยาบาลกับหมอก็เข้ามาในห้องคนไข้

ยานเดลกอดเซลีน แล้วถอยหลังออกมา เพื่อให้หมอเข้ามาดูอาการของเวอเรียน

"คุณหมอครับ น้องสาวผมเป็นยังไงบ้าง?"

เธอยังหมดสติอยู่ เพราะสูดคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไป เลยไม่มีอาการร้ายแรง แต่...บาดแผลบนใบหน้าของเธอค่อนข้างลึก

ยานเดลมองเวอเรียนที่ยังนอนหมดสติอยู่บนเตียง เขาถามหมออย่างกังวล "แล้วเด็กในท้องของเธอเป็นยังไงบ้างครับ?"

"เด็กปลอดภัยแล้วครับ ทุกอย่างจะดีขึ้น ถ้าเธอพักผ่อนให้มาก"

แต่บาดแผลบนใบหน้าของเธอ อาจใช้เวลานานที่จะลบรอยแผลเป็นนั้น

เธอบอกว่า "ตอนนี้เทคโนโลยีทางการแพทย์พัฒนาไปไกลแล้ว มันง่ายที่จะลบรอยแผลเป็นเล็ก ๆ บนใบหน้า

ปัจจุบันนี้วิทยาการด้านความสวยความงามก้าวหน้าขึ้นมาก มีหลายวิธีที่จะลบรอยแผลเป็น การผลัดเซลล์ผิวจะดีขึ้นถ้าดูแลผิวเป็นอย่างดี รอยแผลเป็นจะหายไป

ยานเดลที่กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่ เขาค่อย ๆ รู้สึกดีขึ้น

เขายิ้มที่มุมปากแล้วมองหญิงสาวร่างเล็กที่อยู่ข้างๆเขา "ซีลีน คุณกำลังปลอบใจผมอยู่เหรอ?"

เธอไม่ยอมรับ "อย่าคิดไปเองสิ ฉันกำลังอธิบายสถานการณ์ต่างหากล่ะ"

รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏอยู่บนใบหน้าของยานเดล แล้วเขาก็กุมมือเธอไว้

ซีลีนขมวดคิ้วเรียวสวยของเธอ และเงยหน้าขึ้นมามองเขา แต่ก็ไม่ได้มีผลอะไรต่อเขา เธอสะบัดมือออกแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือ เธอจึงยอมแพ้และปล่อยให้เขาจับมือเธอแน่นต่อไป

ซีลีนเข้าใจว่าเขาเป็นกังวล บางทีเพราะเขาเห็นความรักของฮีลตันกับเวอเรียนที่มีต่อกัน จนเกือบตายด้วยกัน

"คุณไปดูฮีลตันเถอะ ฉันจะอยู่ดูเวอเรียนที่นี่เอง" ซีลีนแนะนำเขา

"อืม" เขาตอบเสียงเบา เมื่อปล่อยมือเธอแล้ว เขาก็ฉวยโอกาสดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น ก่อนจะปล่อยเธอ

มีบอดีการ์ดสองคนยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องคนไข้

ยานเดลไม่สบายใจที่ต้องปล่อยให้ซีลีนดูแลเวอเรียนตามลำพัง

ประมาณเที่ยงคืน ซีลีนหลับไปขณะที่พิงอยู่ที่เตียงคนไข้

เมื่อยานเดลเดินเข้ามาในห้องคนไข้ เขาค่อย ๆ เดินเข้ามาอยู่ข้างเธอ เขาก้มตัวลงและอุ้มเธอ เธอก็ตื่นขึ้นมาก่อน

"ผมจะอุ้มคุณไปนอนในที่ ๆ มันสบายกว่านี้"

เธอส่ายหน้าและพูดเสียงงัวเงีย "ไม่เป็นไรหรอก ฉันนอนตรงนี้ก็สบายดี ถ้าเธอตื่นขึ้นมาทีหลังแล้วไม่เจอฉันอยู่ที่นี่..."

ดูเหมือนว่าเวอเรียนที่นอนอยู่บนเตียง เริ่มจะรู้สึกตัวขึ้นมา