เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 381 คู่รักที่สมบูรณ์แบบ

ที่โต๊ะทานข้าวในระหว่างที่ทานอาหารเย็นกันอยู่

นายท่านฟัดด์นั่งตรงหัวโต๊ะ ฮีลตันกับครอบครัวของเขาสามคนนั่งอยู่ทางด้านขวา ส่วนเรนกับแนนซี่นั่งตรงข้ามพวกเขา

"มาเถอะ เริ่มกินข้าวกันได้"

เจลลี่ บีน กระพริบตาโต ๆ ของเธอแล้วพูดอย่างสุภาพ ขณะที่ถือช้อนกับตะเกียบอยู่ในมือ "คุณปู่กินก่อนเลยค่ะ พวกเราจะกินทีหลัง"

นายท่านหัวเราะอย่างร่าเริง "ช่างคิดนะเรา เจลลี่ บีน กินเถอะ เดี๋ยวกับข้าวเย็นแล้วจะไม่อร่อย"

เนื่องจากฮีลตันมองไม่เห็น เวอเรียนจึงช่วยตักอาหารใส่ในชามให้เขา

เรนเห็นว่าเวอเรียนใช้ตะเกียบของตัวเองคีบอาหารให้ฮีลตัน จึงเตือนเธอ "เวอเรียน ฮีลตันเขาเป็นคนรักความสะอาด คุณใช้ตะเกียบอีกคู่คีบอาหารให้เขาดีกว่า"

เวอเรียนอึ้ง ไม่ใช่ว่าเธอไม่เต็มใจที่จะใช้ตะเกียบร่วมกัน แต่เธอแค่คิดว่ามันยุ่งยากที่จะทำแบบนั้น

เมื่อเธอกำลังจะเปลี่ยนไปใช้ตะเกียบอีกคู่ ฮีลตันก็พูดขึ้นมา "มันแปลกตรงไหนเหรอ ที่สามีภรรยาจะใช้ตะเกียบร่วมกัน? เราเคยทำอะไรที่แย่กว่านี้อีก"

เวอเรียนพูดไม่ออก

ผู้ชายคนนี้ก็พูดตรงเกินไป

เธอหน้าแดงขณะที่ใช้ตะเกียบคีบอาหารให้เขา

เรนกำหมัดแน่น

เจลลี่ บีน มองไปที่พวกเขาแล้วถามอย่างสงสัย "คุณพ่อไปทำอะไรกับมอนตี้มาเหรอคะ? ทำไมหนูไม่รู้เรื่องเลย?"

ฮีลตันไม่ได้หลีกเลี่ยงคำถาม เขาตอบโดยไม่ลังเลสักนิด "จูบ"

เวอเรียนอึ้ง

แล้วเวอเรียนก็พูดไม่ออกอีก

ทันใดนั้น เรนก็ถามขึ้นมา "เวอเรียน หน้าของคุณไปโดนอะไรมา?"

เวอเรียนตอบ "ฉันบังเอิญไปกรีดโดนหน้าค่ะ"

"รอยแผลเป็นดูลึกนะ น่าจะลบยากอยู่"

ผู้หญิงทุกคนก็อยากสวย เวอเรียนมัวแต่ดูแลฮีลตัน เธอจึงไม่ได้สนใจรอยแผลเป็นบนใบหน้า แม้ว่าเธอจะยังมองมันอยู่ เธอรู้ว่ารอยแผลนั้นลึก บางทีเธออาจจะดูน่าเกลียดกว่าเดิมอีก

แต่เธอก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ที่เรนพูดแบบนั้น

เธอพูดขึ้นมาขณะที่กำลังแกะเปลือกกุ้งให้ เจลลี่ บีน "ตอนนี้ฉันแต่งงานและมีลูกแล้ว

เจลลี่ บีน พยักหน้าเมื่อเวอเรียนป้อนกุ้งให้เธอ เธอพูดแบบความคิดของเด็ก "ไม่ว่ามอนตี้จะดูเป็นยังไง มอนตี้ก็สวยที่สุดสำหรับหนูค่ะ"

ความโกรธที่อยู่ในใจของเวอเรียนได้จางหายไป เธอชมลูก "เจลลี่ บีน นี่ปากหวานจังนะ"

ลูกสาวของเธอน่ารักที่สุด เจลลี่ บีน มักจะปกป้องเธอเสมอ

แล้วฮีลตันก็พูดขึ้นมา "ผู้หญิงที่สวยเกินไปก็จะดึงดูดผู้ชายแย่ ๆ เข้ามาหาง่าย ผู้หญิงที่ขี้เหร่ไม่ได้มีอะไรผิดปกติหรอก"

เวอเรียนไม่รู้จะพูดอะไรอีก

ผู้ชายคนนี้กล้ามาก ที่พูดว่าเธอขี้เหร่ต่อหน้าผู้หญิงคนอื่น!

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดว่าเธอสวย เธอก็รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร เธอรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจรูปโฉมภายนอกของเธอ บางทีเขาอาจจะมั่นใจมากขึ้นถ้าเวอเรียนขี้เหร่

สองสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ามพวกเขานั้นอึ้งไปเลย เมื่อพวกเธอได้ยินที่เขาพูด

อาหารเย็นมื้อนั้นไม่อร่อยอีกแล้ว