เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ
เซรีนเป็นคนโกหกไม่เก่ง และเธอก็ไม่ตั้งใจที่จะปิดบังความจริงกับเขา ด้วยเหตุนี้เธอจึงพูดตามความจริงว่า “ใช่”
“คุณเคยคบมาแล้วกี่คน?”
โจชัวมักจะเป็นคนก้าวร้าวอยู่เสมอ และโดยปกติแล้วเขาค่อนข้างเป็นคนบ้าบิ่น อย่างไรก็ตาม เซรีนเป็นคนร่าเริงอยู่เสมอ ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นการนัดบอดและเธอก็มาไกลถึงขนาดนี้แล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องปกติที่อีกฝ่ายจะถามคำถามแบบนี้กับเธอ
"สองคน"
โจชัวขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ ความไม่พอใจประกายไปทั่วดวงตาของเขา
“คบสองคน… คุณคงมีประสบการณ์มากมายในการออกเดทแน่ ๆ”
มีความเย้ยหยันแฝงอยู่ในน้ำเสียงของเขา
เซรีนรู้สึกไม่ค่อยดี "คุณแคนเทรลล์ มันเป็นเรื่องผิดปกติงั้นหรือที่คนอายุอย่างฉันจะเคยเดทกับผู้ชายอย่างน้อยสองคน?”
"คุณลุดด์”
จู่ ๆ โจชัวก็เรียกเธออย่างสุภาพ ทำให้เธออึ้งเล็กน้อย “ขอโทษนะครับ แต่คุณยังบริสุทธิ์อยู่หรือเปล่า?”
เซรีนพูดไม่ออก
ในขณะที่นั่งอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและขาวในเวลาเดียวกัน ในขณะนั้นเธอทั้งโกรธและอาย
มือของเธอที่วางอยู่บนโต๊ะกำแน่นขึ้นทันที เธออยากจะหยิบน้ำชามะนาวที่ตั้งอยู่บนโต๊ะสาดใส่หน้าเขา
แต่เซรีนไม่ใช่คนประเภทที่ปล่อยผ่านสิ่งต่าง ๆ ออกไปง่าย ๆ เธอกัดริมฝีปากของเธอแล้วถามว่า “แล้วคุณล่ะ? คุณยังบริสุทธิ์อยู่ไหม?"
โจชัวไม่คิดว่าเซรีนจะย้อนถามกลับมา
ในจิตใต้สำนึกของเขา ผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตให้ถามคำถามแบบนี้ เธอไม่ละอายใจตัวเองงั้นเหรอ?
“มันไม่สำคัญว่าผมจะบริสุทธิ์หรือไม่ อย่างไรก็ตามมันต่างกันสำหรับผู้หญิง คุณกำลังจะทำให้ตัวเองเสื่อมเสีย!”
เซรีนพูดไม่ออก
เธอคิดว่าเธอไม่จำเป็นต้องคุยกับเขาอีกต่อไป ค่านิยมของเธอกับเขานั้นต่างกัน
เธอลุกขึ้นและกำลังจะเดินออกไป
โจชัวหยุดเธอ "คุณลุดด์ เราสามารถหาทางออกให้กับเรื่องนี้ได้ แม้ว่าคุณจะไม่บริสุทธิ์ก็ตาม คุณจะต้องจ่ายเงินครึ่งหนึ่งสำหรับค่าเรือนหอของเราในอนาคต ยังไงซะผู้หญิงที่ใช้งานแล้วอย่างคุณไม่คู่ควรกับของหมั้นมากมายหรอก”
"คุณแคนเทรลล์ ผู้หญิงที่ใช้งานแล้วอย่างฉัน ไม่อยากจะทำลายชีวิตชายหนุ่มที่ดีเลิศอย่างคุณหรอกค่ะ!”
เซรีนคว้ากระเป๋าของเธอ หันหลังและกำลังจะกระทืบเท้าเดินออกไป
โจชัวกระโจนขึ้นมาจากเก้าอี้ของเขา “คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? มีผู้หญิงมากมายที่อยากจะมานัดบอดกับผม ถ้าไม่ใช่เพราะคุณขอผม คุณไม่มีทางจะได้พบผมหรอก”
เซรีนหัวเราะอย่างเย็นชา “ในเมื่อคุณคิดว่าฉันไม่ดีพอสำหรับคุณ ก็อย่าเสียเวลากับฉันเลย”
"คุณ!"
“อีกอย่าง คุณแคนเทรลล์ คุณรู้ไหมว่าปากคุณเหม็นมาก? ถ้าคุณว่างฉันแนะนำให้คุณไปพบหมอฟันนะ ไปตรวจดูว่าคุณมีโรคในช่องปากอะไรหรือเปล่า”
"คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? หยุดอยู่ตรงนั้นนะ!"
โจชัวกำลังจะไปจับไหล่ของเธอ ในขณะที่วิลสันที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะของพวกเขา ยกมือขึ้นจับข้อมือของเขา
ดวงตาของเซรีนสั่น เธอไม่เคยคิดเลยว่าวิลสันจะนั่งอยู่ใกล้โต๊ะของพวกเขา
ดังนั้นเขาจะได้ยินที่โจชัวพูดทำให้เธอขายหน้าก่อนหน้านี้หรือเปล่า?
หน้าอกของเซรีนรู้สึกหนักอึ้ง เธอหันหลังและรีบเดินออกจากร้านอาหารโกลเด้น ชอร์ อย่างรวดเร็ว
โจชัวจ้องไปที่วิลสัน "แก! แกต้องการอะไร?"
วิลสันสะบัดมือของเขาออกอย่างรุนแรง เขามองไปที่เขาด้วยสายตาที่หยิ่งผยองประหนึ่งว่าเขากำลังมองดูกองขยะ และพูดอย่างเย็นชาว่า “ขยะอย่างแกไม่คู่ควรกับผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมอย่างเซรีนหรอก”
“แก… เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่ใช้งานแล้ว แกเรียกใครว่าขยะ?”
ผัวะ!
วิลสันเหวี่ยงแขนปล่อยหมัดไปกระแทกกรามของเขาอย่างแรง
โจชัวเอามือปิดใบหน้าที่ถูกต่อยของเขา และเริ่มที่จะตื่นตระหนก “แก! แกตีฉันได้ยังไง? ถ้าแกเข้ามาใกล้อีกก้าว ฉันจะแจ้งตำรวจ”
วิลสันคว้าคอเสื้อของเขา และเตือนเขาโดยพูดเน้นแต่ละคำว่า “อยู่ให้ห่างจากเซรีน และอย่าให้ฉันเห็นแกอีก!”
…
วิลสันก้าวออกจากร้านอาหารโกลเด้นชอร์ และเห็นเซรีนกำลังจะขึ้นรถบัส
เขาไล่ตามรถบัส และหยุดมันไว้
ประตูรถบัสเปิดออกในขณะที่วิลสันวิ่งขึ้นไป เขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดของเขา
“อย่าร้องไห้ ผมผิดเอง"
"ไปให้พ้น! ฉันไม่อยากเจอหน้าคุณ!”
เซรีนชกและตีเขา ทำให้เกิดรอยข่วนที่คอของเขา
วิลสันไม่ขยับหนี เขายังคงกอดเธอไว้ในขณะที่เขาลดสายตาลงมองดูใบหน้าที่เจ็บปวดของเธอ จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “ไม่ว่าคุณจะไม่อยากเจอผมมากแค่ไหน แต่คุณไปนัดบอดกับคนอย่างเขาได้ยังไง?”
คนอย่างเขา
วิลสันไม่อยากแม้แต่จะเรียกไอ้ทุเรศคนนั้น
"มันไม่ใช่เรื่องของคุณ!"
เซรีนกำลังพลุ่งพล่านไปด้วยความโกรธ เธอไม่แม้แต่จะมองไปที่เขาเลยด้วยซ้ำ
'มันไม่ใช่เรื่องของคุณ' และ 'ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ' เป็นคำที่เธอพูดกับเขามากที่สุดนับตั้งแต่ที่พวกเขาได้พบกัน
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นคำที่วิลสันไม่ชอบมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำพวกนั้นมาจากผู้หญิงที่เขาชอบ
เซรีนไม่ต้องการอยู่บนรถบัสคันเดียวกันกับเขา เธอจึงลงจากรถบัสที่ป้ายถัดไป แต่วิลสันก็ตามเธอลงมา
เธอสวมรองเท้าส้นสูงในวันนั้น ทันทีที่เธอลงจากรถบัส รองเท้าส้นสูงของเธอก็ติดเข้ากับท่อระบายน้ำ!
เธอพยายามที่จะดึงรองเท้าส้นสูงออกแต่มันก็ไม่ได้ผล! มันติดแน่นอยู่ใต้ท่อระบายน้ำ!
เธอโชคร้ายมากในวันนั้น!
เธอตีหัวตัวเองด้วยความหงุดหงิด เธอติดอยู่ที่นั่น และไม่สามารถหนีไปได้ มันน่าอายมากเนื่องจากวิลสันกำลังยืนอยู่ข้างหลังเธอ
เซรีนหงุดหงิดมากจนเธอถอดรองเท้าส้นสูงออก แล้วทิ้งมันไว้ข้างหลัง!
สิ่งเดียวที่เธออยากจะทำในขณะนั้นคือกลับบ้าน และสลัดผู้ชายที่อยู่ข้างหลังเธอออกไป!
ผู้หญิงที่หัวแข็งคนนี้เดินเขยกไปตามทางเดิน ผิวบนฝ่าเท้าของเธอถูกับทราย และหินบนถนน ความแสบทะลุผ่านเท้าของเธอ
ทันใดนั้น เธอก็ถูกยกขึ้นไปกลางอากาศ
เซรีนพูดไม่ออก
วิลสันอุ้มเซรีนอย่างใจเย็นในขณะที่เธอจ้องไปที่เขาด้วยความโกรธ "วางฉันลง! ฉันไม่ต้องการให้คุณอุ้มฉัน!”
“อยู่นิ่ง ๆ ถ้าคุณไม่อยากตก”
เธอไม่ต้องการความใจดีจอมปลอมของเขา!
เขาคงจะแอบพอใจอยู่ลึก ๆ ที่การนัดบอดของเธอล้มเหลว!
อ่านนวนิยายออนไลน์ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ ได้ฟรี
เล่ห์รัก ท่านประธาน อัปเดตบทล่าสุด บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ ใน th.readeraz.com . ที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ นักแสดงนำชายและหญิงยังคงอยู่ที่จุดสูงสุด ซีรีส์ เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ เป็นซีรีส์นวนิยายที่ดีมาก ดึงดูดผู้อ่านได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ ให้รายละเอียดที่น่าตื่นเต้นแก่ผู้อ่าน เนื้อหาใดที่ผู้เขียน โอเอสเต้ ลูน่า จะนำเรามาที่ บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com.
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 431 การนัดบอดแปลก ๆ