เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า

หัวของเซรีนยุ่งเหยิงไปหมดเนื่องจากการกระทำของวิลสัน เธอหาข้ออ้างที่จะวิ่งกลับไปที่ห้องครัวในขณะที่ใบหน้าลุกลี้ลุกลน
เธอแตะริมฝีปากของเธอเบา ๆ ในขณะที่เธอยืนอยู่ข้างเคาน์เตอร์ครัว เธอรู้สึกมึนงง
จากนั้นวิลสันก็เดินตามเธอเข้ามา เขากอดเธออย่างอ่อนโยนจากด้านหลังก่อนที่เขาจะวางคางบนไหล่ และต้นคอของเธอ
เซรีนหน้าแดงหนักกว่าเดิม
“ยังจำเรื่องของเราได้ไหม?”
“ฉันจำไม่ได้แล้ว ปล่อยฉันนะ ขอร้องล่ะ”
อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มกอดเธอแน่นขึ้น เขาถามว่า “ผมควรจะทำอย่างไรถ้าผมไม่อยากปล่อยคุณไป?”
เซรีนพูดไม่ออก
เขามาที่นี่เพื่อทำร้ายเธองั้นเหรอ?
วิลสันจ้องไปที่ใบหน้าที่เรียวยาวของเธอในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ “เซรีน ได้โปรดให้เวลาผมอีกหน่อย ผมจะกำจัดรูบี้ออกไปจากชีวิตผม”
เซรีนนึกถึงรูปที่เธอได้รับเมื่อพูดถึงชื่อของรูบี้ เธอผละออกจากเขาในขณะที่เธอรู้สึกไม่สบายใจในอ้อมกอดของเขาอีกต่อไป
“คุณทำอย่างนั้นกับรูบี้แล้ว แต่คุณยังต้องการจะหย่าอยู่อีกงั้นเหรอ? ฉันไม่สนใจคนชั้นต่ำหรอกนะ วิลสัน”
เธอชอบเขาเพราะสิ่งที่เขาแสดงออกมา เขามีความรับผิดชอบกับผู้ป่วยของเขา และดูไม่เหมือนคนชั้นต่ำที่ชอบนอกใจภรรยาของเขา!
วิลสันรู้สึกงุนงง ดังนั้นเขาจึงขมวดคิ้ว “ผมทำอะไรกับรูบี้?”
พวกเขาแต่งงานกันเพียงในนามเท่านั้น เขาไม่เคยมีความสัมพันธ์อะไรกับเธอ
เซรีนกัดริมฝีปากของเธอ “คุณรู้ดีอยู่แก่ใจว่าคุณทำอะไรลงไป!”
เธออยากจะเดินออกไปหลังจากที่เธอพูดแบบนั้น อย่างไรก็ตาม วิลสันดึงเธอกลับมาหาเขาอีกครั้ง และเขาก็ตรึงเธอไว้กับเคาน์เตอร์ครัว
"ปล่อยฉันนะ!"
วิลสันขยับเข้าไปใกล้เธอแล้วถามว่า “รูบี้พูดอะไรกับคุณหรือเปล่า?”
"ไม่"
“ผมคิดว่านั่นหมายความว่าเธอทำนะ”
เซรีนพูดไม่ออก
ทำไมผู้ชายคนนั้นถึง...
“คราวนี้รูบี้โกหกอะไรอีก?” วิลสันถามเธอ
เซรีนกลืนน้ำลายในขณะที่เธอลดสายตาของเธอลง จากนั้นเธอก็พูดจาถากถางเขาว่า “งั้นเธอก็โกหกที่เธอบอกว่าพวกคุณมีอะไรกันงั้นสิ?”
ชายหนุ่มเงียบไปครู่หนึ่ง ดังนั้นเซรีนจึงคิดว่ามันเป็นการยอมรับผิด หัวใจของเธอก็รู้สึกเย็นชาขึ้นทันที ในขณะที่เธอกำลังจะผลักเขาออกไป ชายหนุ่มก็หัวเราะเบา ๆ
เซรีนขมวดคิ้วในขณะที่เธอจ้องไปที่ชายคนนั้นที่มีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา เธอรู้สึกหงุดหงิด เธอจึงถามว่า “คุณหัวเราะทำไม?”
มีอะไรตลกมากงั้นเหรอ?
“เซรีน คุณได้กลิ่นอะไรในอากาศไหม?”
“กลิ่นอะไร?” เซรีนไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร
เมื่อเธอถามเช่นนั้น เซรีนก็รู้สึกทันทีว่าเธอถูกแกล้ง และเขาเพียงต้องการจะเปลี่ยนเรื่องเท่านั้น 'มันจำเป็นด้วยเหรอ? กลิ่นเดียวที่มาจากครัวคือกลิ่นหอมของข้าวหุงสุก!' เซรีนคิดในใจ
วิลสันจ้องไปที่เธออย่างจริงจังก่อนจะหยอกล้อเธอ “ทั้งบ้านตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหึงหวง คุณไม่ได้กลิ่นนั้นเหรอ ที่รัก?”
ไอ้ตูดหมึก!
เซรีนพยายามผลักเขาออกไปอย่างแรง อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้เธอ และดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาทันที เขาเอามือใหญ่กดหัวเธอแนบกับหน้าอกของเขา
จากนั้นวิลสันก็จูบที่หัวของเธอ และกระซิบว่า "ที่รัก ผมมีงานพิเศษ และมันต้องใช้ความลับอย่างมาก ผมไม่สามารถบอกอะไรคุณเกี่ยวกับมันได้ เพราะคุณจะตกอยู่ในอันตราย รูบี้เป็นเหมือนเพื่อนร่วมงาน และผมไม่เคยมีความรู้สึกหรือความผูกพันใด ๆ กับเธอเลย ใบทะเบียนสมรสเป็นเพียงเพื่อความสะดวกสำหรับงานของผมเท่านั้น"
เซรีนพยายามสงบสติอารมณ์ตัวเองได้มากพอที่จะฟังคำอธิบายของเขา ดูเหมือนเขาจะไม่ได้โกหกเธอ แต่มีคำถามที่ใหญ่กว่าในใจเธอ
เธอนึกถึงแผลกระสุนปืนของเขาในอิตาลีได้ เขาทำอะไรถึงได้รับบาดเจ็บ?
คนแบบไหนที่จะเข้าถึงปืนได้?
“แล้ว… งานของคุณผิดกฎหมายหรือเปล่า?”
ถ้าอย่างงั้น ทำไมเขาถึงต้องจดทะเบียนสมรสปลอม?
“งานของผมไม่ได้ผิดกฎหมาย และรัฐบาลก็สนับสนุนมันด้วย”
เซรีนยิ่งงุนงงหนักกว่าเดิม
เมื่อเขาสังเกตเห็นท่าทางที่งุนงงของเซรีน วิลสันกล่าวว่า "ผมจะหย่ากับรูบี้โดยเร็วที่สุด"
เซรีนเชื่อเขาโดยไม่ลังเลใด ๆ และเธอก็จ้องไปที่เขาด้วยดวงตาคลอ เธอถามว่า “จริงเหรอ?”
“ใช่ ขอให้ผมตายอย่างทรมานถ้าผมโกหกคุณ”
ในขณะที่เขาพูดอย่างนั้น หญิงสาวก็รีบเอามือเรียวปิดปากเขาทันที “คุณจะพูดบ้าอะไร? ใครเขาจะแช่งตัวเองแบบนี้?”
วิลสันจ้องไปที่เธอด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และอ่อนโยน เขาจับมือของเธอ และถือไว้ในมือของเขาก่อนที่เขาจะบีบมันเบา ๆ “ถ้าอย่างนั้นหมายความว่าเรากลับมาคบกันอีกแล้วใช่ไหม?”
เซรีนทำหน้ามุ่ย “เดี๋ยวก็รู้ ฉันยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะให้โอกาสคนชั่วแบบคุณอีกครั้งดีไหม”
“คนชั่วงั้นเหรอ? คุณคิดว่าผมต่ำช้าจริง ๆ เหรอ?”
วิลสันกอดเธอในขณะที่เขาจ้องมองด้วยท่าทางแปลก ๆ อย่างไรก็ตาม เซรีนเยาะเย้ยในขณะที่เธอเหลือบมองไปที่เขา “ใช่ ต่ำเสียยิ่งกว่าก้นเหวซะอีก”
ใครจะไปรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว!
เธอน่าจะรู้ว่าผู้ชายอย่างเขาไม่มีทางที่จะโสด
“ผมจะค่อย ๆ สร้างความมั่นใจของคุณกลับมาอย่างช้า ๆ”
“ถ้าคุณทำไม่ได้ล่ะ?”
ๆ ก่อนที่เขาจะกอดเธอแน่นขึ้น น้ำเสียงของเขาฟังดูจริงจังอย่างไม่น่าเชื่อในขณะที่เขาพูด “ผมจะเก็บคุณไว้ข้างกาย ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม ผมจะไม่เสียคุณไป
เซรีนตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินแบบนั้น "คุณตั้งใจอย่างงั้นเหรอ?"
"มากยิ่งกว่าเดิม"
เซรีนทำหน้าบึ้งในขณะที่เธอแสดงความคิดเห็นว่า "แต่แม่ของฉันบอกฉันว่า ฉันไม่ควรเชื่อคำพูดของผู้ชายคนไหน โดยเฉพาะคนที่ปากหวาน"
เสียงของวิลสันลึกซึ้งขึ้นในขณะที่เขากระซิบข้างหูเธอ “งั้นก็ให้การกระทำของผมพูดแทนตัวมันเองแล้วกัน”
เซรีนเย้ยหยันก่อนจะพูดอย่างเสียใจว่า “การกระทำของคุณแสดงให้เห็นว่าคุณแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว”
มันเป็นกับดัก และเขาติดกับมันเต็ม ๆ ต่อให้เขาพยายามแค่ไหน เขาก็หนีมันไม่พ้น
"ผมขอโทษนะ ที่รัก"
อ่านนวนิยายออนไลน์ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า ได้ฟรี
เล่ห์รัก ท่านประธาน อัปเดตบทล่าสุด บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า ใน th.readeraz.com . ที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า นักแสดงนำชายและหญิงยังคงอยู่ที่จุดสูงสุด ซีรีส์ เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า เป็นซีรีส์นวนิยายที่ดีมาก ดึงดูดผู้อ่านได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า ให้รายละเอียดที่น่าตื่นเต้นแก่ผู้อ่าน เนื้อหาใดที่ผู้เขียน โอเอสเต้ ลูน่า จะนำเรามาที่ บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com.
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 445 นี้เรียกว่าเราคืนดีกันแล้วหรือเปล่า