เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี!
เมื่อพวกผู้หญิงไปรุมกันที่นักบาสเกตบอล พวกผู้ชายก็เข้ามาหาพวกเธอจากทางด้านหลัง
ฮีลตันมองเวอเรียนซึ่งอยู่ติดกับสนาม แล้วเขาก็มองไปยังนักบาสเกตบอล "พวกนั้นน่าสนใจขนาดนั้นเลยเหรอ?"
เวอเรียนบอกได้เลยว่า อารมณ์ของฮีลตันเปลี่ยนไป เพราะเธอมัวแต่สนใจแต่ผู้เล่นหมายเลขสิบ เจอร์ซี่ เธอเชียร์เขาอย่างตื่นเต้น เมื่อผู้เล่นจับลูกบาสยัดลงห่วง
"โว้ว มันเจ๋งมากเลยล่ะ! ผู้เล่นหมายเลขสิบดูหล่อมากเลย!"
เวอเรียนไม่ได้สนใจฮีลตันเลย เธอมัวแต่ถ่ายรูปนักบาสเกตบอล
ฮีลตันรู้สึกน้อยใจ...
คาร์เตอร์ก็ดูน้อยใจเหมือนกัน
เมื่อเห็นว่าพวกเขาท้าทาย คาร์เตอร์ก็หันไปมองฮีลตัน
ไทเลอร์เห็นความน่ากลัวแผ่ออกมาจากพ่อของเขาและลุงฮีลตัน เมื่อพวกเขาพุ่งเข้าไปในสนาม
ไทเลอร์ดึง เจลลี่ บีนที่ยืนอยู่ข้างเขา “เชอรีช ดูเหมือนพ่อของพวกเรากำลังจะไปหาเรื่องพวกเขานะ พวกเขามีตั้งห้าคน แต่พ่อของพวกเรามีแค่สองคนเอง! เราควรไปช่วยมั้ย?"
ไทเลอร์กลอกตา "บ้าจริง! ดูแม่ของพวกเราสิ! พ่อของพวกเราไม่หึงแย่เหรอ!"
เจลลี่ บีนบอกเขา "แต่การทำร้ายคนอื่นมันผิดนะ"
เวอเรียนกับเฮเลน เห็นว่าสามีของพวกเธอเดินเข้ามาในสนาม เธอเห็นว่าพวกเขาคุยกับกลุ่มผู้เล่นบาสเกตบอล และผู้เล่นก็พยักหน้า
เวอเรียนกับเฮเลน มองหน้ากันกันด้วยความแปลกใจ
"พวกเขาทำอะไรน่ะ?"
มุมปากของเวอเรียนกระตุก "พวกเขาอายุสามสิบกันแล้ว คงไม่อยากจะไปแข่งกับเด็กนักเรียนหรอกนะ?"
เฮเลนไม่อยากจะยอมรับเรื่องวุ่นวายนี้เลย...
ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างที่พวกเธอคาดเดากันเอาไว้
ฮีลตันกับคาร์เตอร์ อยากจะแข่งขันกับเด็กนักเรียนพวกนั้น พวกเขาอยากจะแข่งกันชู๊ตลูกลงห่วงกันตัวต่อตัว
แล้วเวอเรียนก็ตะโกนเข้ามาจากข้างนอกสนาม "ส่งพวกนั้นลงนรกไปเลย ที่รัก!"
แล้วฮีลตันก็ทำคะแนนได้ทันที
เจลลี่ บีนปรบมือก่อนจะมองไทเลอร์ "พ่อของฉันไม่ได้จะไปหาเรื่องพวกเขา คุณพ่อกำลังเล่นบาสเกตบอลกับพวกเขาต่างหากล่ะ!"
ไทเลอร์พูดไม่ออก
แล้ว เจลลี่ บีนก็ตะโกนออกมา "สู้เขานะคะคุณพ่อ! คุณพ่อดูเท่มากเลย!"
เมื่อเธอได้ยินเสียงเชียร์ของเวอเรียน แต่เมื่อคาร์เตอร์ทำแต้มได้สามคะแนน เธอก็กระโดดขึ้นมา แล้วส่งเสียงเชียร์ "ดีมาก
แล้วเขาก็กอดอกและทำหน้าบึ้ง เขาไม่อยากจะส่งเสียงเชียร์เพราะมันน่าอาย มันควรจะเป็นหน้าที่ของเชียร์ลีดเดอร์ที่ต้องทำเรื่องโง่
'อายุมาก' ใน วัยสามสิบแล้ว มาแข่งกับเด็กนักเรียนในสนาม แต่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่
ร่างกายของพวกเขาไม่ได้เสื่อมลง เพราะนั่งอยู่แต่ในห้องทำงานมาหลายปี พวกเขาดูว่องไวเมื่อเล่นบาสเกตบอล พวกเขาดูแตกต่างกันมาก เมื่อสวมชุดเครื่องแบบนักธุรกิจ
หลุดออกมาจากสายตาของเวอเรียน เธอเคยคิดว่าฮีลตันดูน่าหลงไหลที่สุด ตอนที่เขาใส่ชุดทำงาน แต่เขาดูน่าหลงไหลยิ่งกว่า เมื่อใส่ชุดเครื่องแบบนักกีฬา
ในทางกลับกัน เฮเลนไม่เคยเห็นด้านนี้ของสามีที่พูดน้อยและเก็บตัว แม้ว่าเธอจะแต่งงานกับเขามาแล้วสามปีและมีลูกกับเขา ความสัมพันธ์ของเธอกับสามี ก็ไม่ได้ลึกซึ้งเหมือนกับเวอเรียนและฮีลตัน
เฮเลนหัวเราะ แล้วพูดกับเวอเรียน "ฉันคิดว่าฮีลตันจะเล่นไม่เป็นซะอีก เพราะเขาอยู่แต่ในที่ทำงาน กลายเป็นว่าเขาก็เล่นบาสเก่งเหมือนกันนี่"
เล่นไม่เป็นงั้นเหรอ?
เวอเรียนหน้าแดง เธอไม่ยอมรับคำพูดนั้นในใจ แม้ว่าเธอไม่รู้ว่าฮีลตันจะเล่นกีฬาเก่งแค่ไหน แต่เขาก็เก่งเรื่องบนเตียง…
"บอกตัวเองเถอะ เธอบอกฉันเองไม่ใช่เหรอว่าสามีของเธอเป็นแค่มนุษย์เงินเดือนธรรมดาน่ะ? มนุษย์เงินเดือนธรรมดา ที่ทำงานอยู่กับคอมพิวเตอร์ทั้งวัน ไม่ได้ออกกำลังกายบ้างเหรอ? ฉันคิดว่าคาร์เตอร์ก็เล่นเก่งเหมือนกันนะ"
"ฉันก็ไม่คิดเหมือนกัน ฉันไม่เคยเห็นเขาเล่นบาสเกตบอลเลย"
เวอเรียนรู้สึกแปลกใจ ที่พวกเขาไม่ค่อยรู้จักกันมากเท่าเธอกับฮีลตัน
"พวกเธอก็แต่งงานกันมาสามปีแล้ว เธอไม่เคยเห็นเขาเล่นบาสมาก่อนเลยเหรอ?"
"เรื่องมันยาวน่ะตอนนั้นมันบ้ามาก ฉันท้องก่อนจะแต่งงานกับเขาอีก และมันก็เป็น 419 ด้วย" [1]
เวอเรียนทำตาโต แล้วเธอก็คิดว่า "แค่นอนด้วยกันคืนเดียวเนี่ยนะ?"
เธอคิดว่าการแต่งงานของเธอกับฮีตันนั้นบ้ากว่าแล้ว เธอไม่เคยคิดเลยว่า การแต่งงานของเฮเลนนั้น จะบ้ากว่าของเธออีก
เฮเลนแค่นอนด้วยกันคืนเดียวเหรอเนี่ย!
ไทเลอร์ถาม "คุณแม่ครับ 419คืออะไรเหรอครับ?"
เฮเลนไม่อยากบอกลูกชาย ว่าเธอมีเขาเพราะนอนด้วยกันแค่คืนเดียว
"แล้วยังไงต่อ?" เวอเรียนถามด้วยความสงสัย
"เพราะฉันท้อง ฉันเลยไม่รอที่จะรีบแต่งงาน ความจริงก็คือ เราไม่ค่อยได้สื่อสารกันมากเท่าไหร่ในสองปีแรก เราเพิ่งจะมาพูดคุยกันมากขึ้น ตอนที่ฉันให้กำเนิดไทเลอร์แล้ว"
นั่นคือเหตุผลว่าไม เฮเลนถึงได้แต่งงานเร็วนัก
ตอนที่พวกเธอกำลังคุยกันอยู่ การแข่งขันในสนามบาสเกตบอลก็จบลงแล้ว
ร่างกายที่สมส่วนของชายหนุ่ม กำลังเดินเข้ามาหาพวกเธอ
เจลลี่ บีนวิ่งเข้าไปหาพ่อของเธออย่างดีใจและกอดขาของเขา "คุณพ่อเก่งมากเลยค่ะ!"
ฮีลตันก้มลงอุ้มลูกสาว ก่อนจะเดินเข้าไปหาเวอเรียน
เวอเรียนหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาจากกระเป๋า เธอยิ้มให้เขา "ที่รัก ฉันเช็ดเหงื่อให้คุณนะ"
เขามองเธอแล้วก้มหน้า เมื่อเวอเรียนเช็ดเหงื่อให้เขา เธอก็ถามเขาอย่างชื่นชม "ทำไมคุณเล่นบาสเกตบอลเก่งจัง? ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้เลยล่ะ?"
"ผมไม่ได้เล่นมาเป็นปีแล้ว ผมลืมไปแล้วว่าจับลูกยังไง ผมเคยเล่นตอนอยู่ที่โรงเรียน"
"คุณเรียกการเล่นแบบนี้ว่าลืมการจับลูกเหรอ? สาว ๆ ต้องมารุมล้อม ตอนคุณอยู่ที่โรงเรียนแน่เลย"
ฮีลตันขำ
เด็กนักเรียนพวกนั้น ก็เดินออกมาจากในสนามด้วยเช่นกัน พวกเขาถือลูกบาสเกตบอล และเข้ามาหาพวกเขา พวกเขามองฮีลตันกับคาร์เตอร์ด้วยความนับถือ
"นี่ พวกคุณมีทักษะการเล่นที่ยอดเยี่ยมไปเลยนะ เรายอมรับความพ่ายแพ้ของพวกเรา ขอเพิ่มเพื่อนวีแชทได้มั้ยครับ? เราอาจขอคำแนะนำได้บ้าง"
เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี! ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี! เป็นที่รอคอยมากที่สุด เนื้อหาของซีรีส์ ที่ บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี! เล่ห์รัก ท่านประธาน ผู้เขียน โอเอสเต้ ลูน่า ทำให้ความรักของชายและหญิงหลักเกิดขึ้นตามธรรมชาติ พวกเขามองเห็นคุณค่าที่ดีของกันและกันซึ่งอคติของผู้อื่นมองไม่เห็น บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี! โอเอสเต้ ลูน่า จะทำให้เราพอใจกับผลของความรักนั้นหรือไม่? ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยาย บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี! ที่ th.readeraz.com
เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี!
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 451 กลายเป็นแฟนคลับไปแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าสามี!