เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 468 ที่รัก ใครคือไซเรน

[ที่รัก ผมมาถึงแล้ว ลงมาข้างล่างสิ]

เมื่อเฮเลนได้รับข้อความ เธอก็รีบเก็บกระเป๋าและวิ่งลงมาจากห้องทำงาน

ทันทีที่ออกมาจากบริษัท เธอก็เห็นชายหนุ่มกำลังยืนรออยู่ที่รถ

เธอวิ่งไปหาเขาแล้วยิ้ม "คุณไม่ต้องยืนรอฉันข้างนอกหรอก คราวหน้าคุณรอฉันในรถนะ มันร้อนนะถ้าคุณยืนรอข้างนอก"

คาร์เตอร์กอดเอวของเฮเลน และก้มลงจูบหน้าผากเธอ เขาอดไม่ได้ที่จะใกล้ชิดเธอ

เฮเลนรู้สึกว่าใบหน้าของเธอร้อน เธอหน้าแดง "นี่เราอยู่หน้าบริษัทนะ รีบเข้าไปในรถกันเถอะ"

คาร์เตอร์คิดว่าเธอคงอาย จึงไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ เขาช่วยเปิดประตูให้เธอ และกอดเธอเมื่อเธอเข้าไปนั่งในรถ เขาปิดประตูแล้วเดินผ่านหน้ารถ ก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ

เฮเลนมองรูปร่างที่แข็งแรงของชายหนุ่ม เธอรู้สึกตื่นตระหนก

บางครั้งเฮเลนคิดว่าคาร์เตอร์ เหมือนเจ้าชายรูปงามในละครทีวี ไม่ใช่แค่เป็นสุภาพบุรุษ แต่ยังรู้ด้วยว่าจะดูแลเธอยังไง

ผู้ชายดี ๆ แบบนี้ ทำไมถึงมาแต่งงานกับเธอได้นะ? จนถึงตอนนี้ เฮเลนก็ยังรู้สึกว่าเธอโชคดี ที่ได้แต่งงานกับคาร์เตอร์

เธอต้องซ่อนผู้ชายคนนี้ไว้ให้ดี

"คาร์เตอร์ คุณไม่ต้องมารับฉันแล้วได้ไหม?"

คาร์เตอร์ตกใจ เขาไม่ได้สตาร์ทรถ แต่หันมามองเธอ "เป็นอะไรไปล่ะ?"

เฮเลนไม่อยากบอกความจริงกับเขา จึงโกหกไป "ฉันกลัวว่าคุณจะเหนื่อย น้ำมันก็แพง ถ้าฉันไปรถไฟใต้ดิน มันจะสะดวกกว่า เราจะได้ประหยัดเงินและรถก็ไม่ติดด้วย"

คาร์เตอร์กอดเฮเลน และก้มลงจูบปลายจมูกเธอ เขาพูดเสียงแหบ "ผมห่วงว่าคุณจะเหนื่อยมากกว่าราคาน้ำมันอีกนะ"

ไทเลอร์ใช้มือปิดตา "พ่อกับแม่ไม่เห็นเหรอว่ามีเด็กนั่งอยู่ตรงนี้ด้วย?"

"ก็มีแค่ลูกนั่นแหละ แล้วยังเรียกตัวเองว่าเด็กด้วย?"

ทำไมผมจะไม่ใช่เด็กล่ะ? พ่อครับ เชอรีชบอกว่าถ้าผมอยากเรียนต่อที่นี่ ลุงฟัดด์จะจ่ายค่าเรียนให้ผม พ่อคิดว่ามันเหมาะสมมั้ยครับ? ถ้าทำแบบนี้แล้ว

คาร์เตอร์ตกใจ ลูกชายของ คาร์เตอร์ เกล ยากจนถึงขนาดต้องให้คนอื่น มาช่วยเรื่องค่าเรียนด้วยเหรอ?

เธอก็ปฏิเสธเป็นอันดับแรก "มันไม่ดีนะ ถึงท่านประธานฟัดด์จะรวย มันก็ยังเป็นเงินจำนวนมาก เราไม่ได้จนถึงขนาดไม่มีข้าวกิน

คาร์เตอร์เขกศีรษะไทเลอร์ "เจ้าเด็กดื้อ ทำไมถึงได้คิดแบบนี้ พ่อไม่ได้จะย้ายลูกไปเรียนโรงเรียนอื่นนะ"

เมื่อได้ยินแบบนั้น ไทเลอร์ก็สงบลง "จริงเหรอครับพ่อ?"

"ไร้สาระ ลูกเป็นแค่เด็ก พ่อจะจ่ายให้ลูกไม่ได้เชียวเหรอ?"

ไทเลอร์มีความสุขและวิ่งไปรอบบ้าน เย้! เขาได้เรียนกับเชอรีชต่อแล้ว!

หลังจากกินข้าวกันเสร็จแล้ว ไทเลอร์ก็ไปดูการ์ตูน

คาร์เตอร์นั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ส่วนเฮเลนไปหั่นผลไม้ และถือมาให้เขา "ที่รัก กินผลไม้ก่อนเถอะ แล้วค่อยทำงาน"

"ป้อนผมสิ"

เฮเลนหูแดง "คุณไม่มีมือรึไง?"

"ผมทำงานอยู่ มือไม่ว่าง"