เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที 525 เจลลี่ บีนหายไป 1

ตอนบ่ายวันต่อมา หลังจากวันแต่งงานของพวกเขา ฮีลตันกับเวอเรียนไปเมืองเซาท์ ซิตี้ พวกเขาพา เจลลี่ บีนกับเจ้าตัวเล็กไปด้วย

เจลลี่ บีนพูดคุยอย่างมีความสุข ระหว่างทางไปเมืองเซาท์ ซิตี้ เธอปรบมือ "ดีจังเลย ในที่สุดหนูก็จะได้เจอคุณลุงอีก! คุณลุงบอกว่าจะพาหนูไปกินไอศครีมที่อร่อยที่สุดในเมือง ถ้าหนูมาที่เมืองเซาท์ ซิตี้!"

เวอเรียนหยิกแก้มสาวน้อยแล้วยิ้ม "ลูกจะต้องน้ำหนักขึ้นแน่ ถ้าอยู่ที่นี่สักสองสามวัน คุณยายกับคุณลุงต้องเตรียมอาหารอร่อย ๆ ไว้รอลูกแล้วล่ะ"

"ไม่หรอกค่ะ หนูจะกินอาหารทั้งหมดแค่นิดเดียว"

ฮีลตันอารมณ์ดี เมื่อได้ยินการสนทนาระหว่างภรรยากับลูกสาวของเขา

เมื่อพวกเขามาถึงเมืองเซาท์ ซิตี้ ผู้ช่วยของยานเดลก็มารับพวกเขาที่สนามบิน

เยลเปิดประตูรถให้พวกเขาแล้วยิ้ม "คุณหนู นายน้อยไปกันเถอะครับ คุณชายรองค่อนข้างยุ่งอยู่กับงาน เขาบอกให้ผมไปส่งพวกคุณที่บ้านก่อน"

ฮีลตันพยักหน้า และเข้าไปนั่งในรถกับเวอเรียนและ เจลลี่ บีน

เป็นครั้งแรกที่ เจลลี่ บีนมาเที่ยวที่เมืองเซาท์ ซิตี้ เธอจึงตื่นเต้นและสงสัยเกี่ยวกับเมืองนี้

สาวน้อยเงยหน้าขึ้นมองทิวทัศน์ข้างนอกหน้าต่าง "มอนตี้ ที่นี่มีอะไรน่าสนุกให้ทำมากกว่าที่บ้านเรารึเปล่าคะ?"

เยลที่กำลังขับรถอยู่ ได้ยินที่ เจลลี่ บีนถาม เขาขำเธอ "เจลลี่ บีน หนูอยากจะเล่นอะไรครับ?"

"หนูอยากจะขึ้นชิงช้าสวรรค์ และเล่นม้าหมุน! คุณพ่อสัญญากับหนูแล้วว่าจะให้หนูเล่นรถบัมพ์ แต่ตอนนี้หนูก็ยังไม่ได้เล่นเลย!"

เมื่อฮีลตันได้ยินลูกสาวบ่น เขาก็ลูบหน้าผากเธอ "พอจะพาลูกไปเที่ยวงานประจำปี เมื่อเรากลับเข้าไปในเมืองกันนะ?"

ฮีลตันขมวดคิ้วแล้วกอดเอวเธอ "เราเพิ่งมาอยู่ เซาท์ ซิตี้ แค่สองวันเองนะ คุณจะทิ้งผมไปเจอเพื่อนแล้วเหรอ?"

เวอเรียนหัวเราะคิกคัก "พูดเหมือนว่าฉันจะไม่กลับบ้านอย่างงั้นแหละ คุณหมายความว่ายังไงที่พูดว่าฉันทิ้งคุณน่ะ? คุณก็อยู่บ้านแล้วคุยกับแม่แทนฉันสิ ฉันรู้ว่าคุณกับแม่ เข้ากันได้ดี"

เวอเรียนช่วยเขาจัดคอเสื้อ

เจลลี่ บีนเปลี่ยนชุดแล้วเดินลงมาข้างล่าง "มอนตี้ หนูพร้อมแล้ว ไปหาแม่ทูนหัวกันเถอะค่ะ!"

ฮีลตันอยากจะยิ้มแต่ก็ทำหน้าเคร่งขรึม "ตอนนี้สองคนนี้รักกันมากใช่ไหม ห๊ะ? รีบออกไปข้างนอกจนลืมพ่อเลยนะ ฮึ?"

"ฉันก็ไม่ได้ปิดบังคุณนะ เราเพิ่งนัดเจอกันและฉันก็รีบบอกคุณเลย เจลลี่ บีนกับฉันไม่ไปหาลีแอนนี่นานหรอก

แล้วดึงกางเกงเขาเบา ๆ "คุณพ่อคะ หนูอยากกินบะหมี่หม้อดิน ที่มหาวิทยาลัยของแม่ทูนหัว

ในที่สุดฮีลตันก็อนุญาตให้พวกเธอไป คนขับรถมาส่งพวกเธอที่ มหาวิทยาลัย เซาท์ ซิตี้ มัลติมีเดีย

มีชื่อเสียงในหมู่นักเรียน และในอินเตอร์เน็ตด้วย นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวที่เมืองเซาท์ ซิตี้ ก็จะมาแวะที่โรงอาหารเพราะได้ยินชื่อเสียงของที่นี่ ด้วยเหตุนี้

ภายในโรงอาหารคราคร่ำไปด้วยผู้คน เพราะตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง

บีน เข้าไปในโรงอาหาร ซีลีนเป็นคนไปสั่งอาหาร ส่วนเวอเรียนอยู่กับ เจลลี่ บีน แต่แค่ซีลีนเพียงคนเดียวก็ไม่สามารถถืออาหารหลายอย่างได้ เวอเรียนจึงจูงมือ เจลลี่

บีน จับมือแม่ไว้แน่น ๆ นะ อยู่ใกล้ ๆ แม่ไว้