เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ

sprite

ในทันทีที่เขาเข้าไป ฮีลตันก็สังเกตเห็นหญิงสาวที่บาดเจ็บได้ตื่นขึ้นแล้ว เธอกำลังเล่นโทรศัพท์ขณะที่นอนอยู่บนเตียง และดูท่าจะครบถ้วนสบายดี

ประกายแห่งความกรุ่นโกรธเดือดพล่านอยู่ภายในใจของฮีลตัน เขาเป็นห่วงเธอแทบบ้าตลอดเวลาที่เดินทางมา แล้วปรากฏว่าเวอเรียนสบายดีและยังไม่พูดถึงว่า เธอดูเหมือนไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเลย

ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเธอ และฉวยเอามือถือของเธอไปก่อนจะตะโกน “คุณไม่คิดว่าตัวเองควรอธิบายกับผมหน่อยเหรอว่าทำไมคุณถึงขับรถออกมาเองโดยที่ผมไม่อนุญาต? ดูคุณตอนนี้สิ คุณประสบอุบัติเหตุ ห๊ะ?”

เวอเรียนจ้องตรงไปยังเขาด้วยความงงงวยอย่างแปลกใจที่ปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอพูด “คุณเป็นใครคะเนี่ย? ทำไมถึงมาแย่งมือถือไปจากฉัน?”

ฮีลตันพูดไม่ออก

เขาเลิกคิ้วขณะที่พูด “คุณพูดว่าอะไรนะ?”

เวอเรียนใจเย็นเป็นอย่างมาก ขณะที่ฉวยมือถือของเธอกลับมาพลางตะโกน “คุณเป็นคนประหลาด ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใครแล้วทำไมถึงโผล่พรวดเข้ามาในห้องของฉัน ทั้งยังแย่งมือถือของฉันไปอีก? ถ้าคุณไม่ออกไป ฉันจะให้เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเตะคุณออกไป”

ไม่มีคำพูดใดออกจากปากฮีลตัน

ฮีลตันไม่เพียงแค่ไม่ออกไป แต่เขายังนั่งลงข้าง ๆ เวอเรียน และเอื้อมมือออกไปแตะหน้าผากเธอ

เวอเรียนเหวี่ยงมือของเขาออกไป ขณะที่รู้สึกรำคาญเล็กน้อย เธอพูด “คุณกำลังทำอะไร? อย่าคิดว่าแค่เพราะคุณหล่อ แล้วจะคิดว่าฉันจะไม่กล้าเอาผิดคุณเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศนะ! ถ้าคุณกล้าแตะฉันอีกนะ ฉันจะ…”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ มือทั้งสองข้างของเวอเรียนก็ถูกฮีลตันคว้าไว้แน่น ก่อนจะกดพวกมันลงแนบแก้มทั้งสองข้างของเขา จากนั้นฮีลตันก็จ้องมองลงไปยังเธอ ขณะที่ดูเหมือนเขากำลังประเมินเธอด้วยดวงตาสีเข้มของเขา

“ตอนนี้คุณสติไม่ดีไปแล้วใช่ไหม?”

เวอเรียนพูดไม่ออก

เธอดิ้นรนอย่างไม่เป็นผล ดังนั้นเธอจึงมองไปยังเขาด้วยดวงตาใสวาวน้ำของเธอ ขณะที่พูดอย่างโกรธเคือง “คุณเป็นใครมาเรียกฉันว่าสติไม่ดี? คุณนั่นแหละที่สติไม่ดี! ปล่อยฉันนะ!”

ตอนที่พยาบาลเข้ามาในห้องพร้อมด้วยสารน้ำเกลือให้ยาของเวอเรียน เธอก็ถูกทักทายด้วยภาพความใกล้ชิด

“เอ่อ… ยาของผู้ป่วยพร้อมแล้ว… พวกคุณ…”

ฮีลตันเพียงปล่อยเวอเรียนช้า ๆ หลังจากนั้น เขาลุกขึ้นอย่างสงบ และดูเหมือนเขาไม่ได้มีความประหม่า หรือเขินอายแม้แต่น้อย

ในตอนที่พยาบาลกำลังใส่ถุงน้ำเกลือของเวอเรียน เวอเรียนก็พูดว่า “พยาบาลคะ เขาโผล่พรวดเข้ามาในห้องของฉันโดนที่ฉันไม่ได้อนุญาต พวกคุณจะไม่ทำอะไรกับเรื่องนี้หน่อยเหรอคะ? ช่วยเอาเขาออกไปทีค่ะ”

พยาบาลดูงุนงง และเดาว่าพวกเขากำลังมีการทะเลาะกันเล็กน้อย ขณะที่เธอตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “มาดามฟัดด์ค่ะ คุณทะเลาะกับคุณฟัดด์เหรอคะ?”

“คุณหมายความว่ายังไง มาดามกับคุณฟัดด์อะไรกัน? ฉันไม่รู้จักเขา”

พยาบาลเหลือบมองฮีลตันตามสัญชาตญาณขณะที่เธอกล่าว “คุณฟัดด์คะ นี่…”

ฮีลตันจ้องตรงไปยังเวอเรียนด้วยดวงตาสีเข้มของเขา ก่อนที่จะตอบกลับอย่างใจเย็น “คุณไม่ต้องสนใจภรรยาของผมหรอก บางทีน่าจะมีอะไรผิดปกติกับสมองของเธอเนื่องจากอุบัติเหตุ”

สมองของใครกันที่คุณบอกว่ามีปัญหา? คุณนั่นแหละเป็นปัญหา! คุณพยาบาล พวกคุณจะไม่ใส่ใจกับคนที่น่ากลัวแบบนี้ในโรงพยาบาลของคุณจริง ๆ

“แต่มาดามฟัดด์ค่ะ เขาเป็นสามีของคุณจริง ๆ คุณพึ่งได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อย แต่คุณจะ…

“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง? ฉันจะไม่รู้ว่าตัวเองแต่งงานหรือยังได้ยังไง?”

ฟัดด์ และเขาเป็นสามีของคุณจริง ๆ เขาเป็นประธานของฟัดด์ กรุ๊ป

เวอเรียนตอบกลับ “... แล้วอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเขาเป็นผู้ถือหุ้นหลักล่ะ? เขาเลยสามารถเข้าห้องคนอื่นได้ตามใจงั้นเหรอ?”

พยาบาลหมดคำจะพูด

มาดามฟัดด์กำลังเล่นเกมอะไรอยู่กันแน่?

ตามความรู้ทางการแพทย์แล้ว เป็นเรื่องจริงที่ว่าการกระทบกระเทือนสามารถทำให้ผู้ประสบภัยสูญเสียความทรงจำบางส่วนไปได้ อย่างไรก็ตามไม่น่าจะถึงขนาดที่จะลืมสามีของตัวเองแน่ ๆ เว้นแต่ว่าสมองของพวกเขาได้รับความเสียหายจากอาการเลือดออกในสมองอย่างรุนแรง หรือเจอกับการผ่าตัดแบบเปิดสมอง ไม่นานหลังจากนั้นคนไข้ก็จะลืมคนที่เขารักและญาติใกล้ชิด อย่างไรก็ตามในสถานการณ์พวกนั้น คนที่พวกเขารักและใกล้ชิดจะไม่ใช่ความทรงจำส่วนเดียวที่จะหายไป แต่พวกเขาจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง

อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยาก่อนหน้านี้ของมาดามฟัดด์ค่อนข้างจะดุเดือดมาก และดูเหมือนจะคล่องแคล่วเมื่อเธอเคลื่อนไหว เธอลืมสามีของเธอเองได้ยังไงกัน?

หลังจากที่พยาบาลเปลี่ยนถุงน้ำเกลือ และฉีดยาให้เวอเรียนเสร็จ เธอก็ออกจากห้องไป ฮีลตันนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเธอ และจ้องมายังเวอเรียนไม่วางตา ทำให้เวอเรียนรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว

“เพราะว่าคุณจำผมไม่ได้ งั้นคุณจำได้ไหมว่า เซรีน ลุดด์ คือใคร?”

“แน่นอนสิว่าจำได้ เซรีนเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน และฉันพึ่งไปเจอเซรีนมาก่อนหน้านี้ คุณไม่จำเป็นที่จะต้องเตือนฉัน”

ฮีลตันเลิกคิ้วและกอดอกไว้ เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาเฉียบแหลมราวกับนกอินทรี ขณะที่เขาพูด

“ยอดเยี่ยม ตอนที่คุณออกจากบ้านของเซรีน คุณวางแผนจะไปที่ไหนหลังจากนั้น?”

เวอเรียนฟังดูหมดความอดทนเล็กน้อย ขณะที่เธอพูด “แน่นอนว่าก็ต้องกลับบ้านสิ คำถามประเภทไหนกันเนี่ย?”

ฮีลตันพยักหน้าและกล่าว “อืม ดี ดูเหมือนมันจะไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น”

“ฉันสบายดีมาก และฉันไม่ต้องการรู้ด้วยว่าคุณเป็นใคร แล้วทำไมคุณยังอยู่ตรงนี้ล่ะ? ทำไมคุณออกไปสักที?”

ฮีลตันเมินเธอและยังคงถามเธอต่อ “คุณรู้ไหมว่าเจลลี่ บีน คือใคร?”

“แน่นอนสิว่ารู้ เธอเป็นลูกสาวของฉัน และคุณก็ไม่ต้องเตือนฉันเรื่องนั้นด้วย คุณเป็นใครเนี่ยถึงได้มาก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของฉัน?”

ฮึ่ม เธอจำได้ทั้งเพื่อนสนิทอย่างเซรีนและเจลลี่ บีน แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นคนเดียวที่เธอลืมอย่างนั้นเหรอ?

ฮีลตันหัวเราะน้อย ๆ ก่อนจะถาม “คุณบอกพยาบาลว่าคุณยังไม่ได้แต่งงานก่อนหน้านี้ แล้วคุณไปเอาลูกสาวมาจากไหนตั้งแต่แรก? ใครเป็นพ่อของลูกสาวคุณเหรอถ้าอย่างนั้น?”

“... คุณนี่แปลกจริง ๆ เรื่องของฉันเกี่ยวอะไรกับคุณ? ออกไปเดี๋ยวนี้”

เธอตั้งใจที่จะเปลี่ยนหัวข้อ เพราะว่าเธอไม่สามารถที่จะตอบคำถามนั้นได้ด้วยความหงุดหงิด?

ฮีลตันลุกขึ้นแล้วกล่าว “โอเค ถ้าอย่างนั้น ผมไปละ”

.

ชายหนุ่มคนนี้ออกไปจากห้องจริง ๆ อย่างเชื่อฟัง

เวอเรียนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่างโล่งอกหลังจากฮีลตันออกไป

‘เฮ้อ ยากจริง ๆ’

หลังจากฮีลตันออกไปจากห้อง เขาตรงไปยังห้องทำงานของหัวหน้าแพทย์ทันที

“หมอครับ การกระทบกระเทือนของภรรยาผม จะทำให้ความทรงจำบางส่วนหายไปได้ไหมครับ?”

หัวหน้าแพทย์ตกตะลึงขณะที่เขาถามด้วยน้ำเสียงกังวลใจ “มาดามฟัดด์มีพฤติกรรมแปลกไปไหม?”

ฮีลตันพูด “เธอจำผมไม่ได้หลังจากที่ตื่นขึ้นมา ถึงอย่างนั้นเธอจำคนอื่น ๆ ได้”

มาดามฟัดด์พบเพียงการกระทบกระเทือนเล็กน้อยและอีกอย่าง เลือดที่ออกในสมองของเธอก็เล็กมาก ๆ แต่ไม่น่าจะมีผลรุนแรงต่อความทรงจำของเธอ ดูเหมือนเธอน่าจะลืมว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่รถชนมากกว่า เพราะว่ามนุษย์เราจะอยู่ในภาวะกึ่งมีสติรู้ตัวระหว่างที่เจอกับแรงกระแทกครั้งใหญ่

หลังจากคิดอย่างหนัก หมอก็ถามอย่างลังเลใจ "ประธานฟัดด์ หรือว่า… มาดามฟัดด์จะแกล้งคุณเล่น?"

ดวงตาของฮีลตันวาวแสง ขณะที่เขาพูด "นั่นนะสิ ผมก็คิดแบบเดียวกันครับหมอ"

อ่านนวนิยายออนไลน์ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ

นวนิยายชุด เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ เป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุดของผู้เขียน โอเอสเต้ ลูน่า ที่ บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ เล่ห์รัก ท่านประธาน ตัวเอกชายและหญิงได้แก้ปัญหาให้กันและกัน ความรักของนางเอกช่างสูงส่งเสียเหลือเกิน ที่ เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ ในที่สุด นางเอกก็ตระหนักถึงความรู้สึกของเขา ความรักของพวกเขาจะชนะทุกสิ่งหรือไม่? ติดตาม เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ ที่ th.readeraz.com ได้แล้ววันนี้

เล่ห์รัก ท่านประธาน โอเอสเต้ ลูน่า บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ

นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 544 คุณสติไม่ดีไปแล้วเหรอ