เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 588 คุ้มค่าที่จะฝากชีวิตของเธอไว้กับเขา

เนื่องจากแม่ของเซรีนทนดูพวกเขาไม่ได้ เธอจึงปล่อยพวกเขาไว้ตามลำพัง หลังจากที่เซรีนปิดประตู เธอไปดูตู้ของเธอเพื่อหาชุดปฐมพยาบาล

เนื่องจากเธอเป็นหมอ เธอจึงมักเก็บชุดปฐมพยาบาลไว้ในห้องของเธอเสมอ มียามากมายที่เก็บไว้ในนั้น

หลังจากที่เซรีนคว้าชุดปฐมพยาบาล เธอก็หยิบยาที่จำเป็นสำหรับการรักษาบาดแผลของเขา และถอดเสื้อสีขาวที่เปื้อนเลือดของวิลสันออก

เธอได้เห็นบาดแผลที่น่ากลัวมามากมายในฐานะหมอ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมองไปที่แผ่นหลังที่เปื้อนเลือดของวิลสัน หัวใจของเธอก็เจ็บปวด ในขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธออย่างช้า ๆ

เซรีนเริ่มต้นด้วยการฆ่าเชื้อที่มือของเธอ และฆ่าเชื้อที่บาดแผลของเขา เนื่องจากแอลกอฮอล์ที่ใช้ฆ่าเชื้อบาดแผลของเขา มันแสบจนทำให้วิลสันตื่นขึ้น

หน้าผากของชายหนุ่มเต็มไปด้วยเหงื่อ และท่าทางในตอนนี้ของเขาดูรุ่งริ่ง และอ่อนแรง อย่างไรก็ตามนั่นไม่ได้ส่งผลต่อความหล่อเหลา และความสง่างามของเขา

เธอพยายามทำให้อ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้ในขณะที่ทาครีมลงบนบาดแผลของวิลสัน อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มยังคงหดตัวกลับด้วยความเจ็บปวด ในขณะที่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย

วิลสันมักจะไม่ใส่กับความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม ด้วยการขมวดคิ้ว สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเขารู้สึกเจ็บปวดมากเพียงใด

เซรีนกัดริมฝีปากของเธอในขณะที่เธอพูดว่า “ขอโทษ”

วิลสันจ้องไปที่เธอ และหัวเราะเบา ๆ เขาถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ทำไมคุณถึงขอโทษผมล่ะ?”

“ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน คุณก็คงไม่ถูกพ่อของฉันทำร้ายถึงขนาดนี้”

“ผมไม่ชอบตอนที่คุณขอโทษผม ตอนนี้ผมอยากฟังคุณบอกว่ารักผมมากกว่าที่จะขอโทษผม บางทีนั่นอาจบรรเทาความเจ็บปวดจากบาดแผลของผมได้”

เซรีนไม่สามารถกลั้นน้ำตาของเธอได้อีกต่อไปในขณะที่คอของเธอแน่นขึ้น เธอพูดว่า “ทำไมคุณถึงยังล้อเล่นในเวลาแบบนี้ได้อีก?”

“ทำไมคุณถึงไม่ถามผมว่าทำไมแทนล่ะ?” วิลสันยกมือขึ้นเพื่อช่วยเช็ดน้ำตาของหญิงสาว

เซรีนถามในขณะที่ร้องไห้สะอึกสะอื้น “ทำไม?”

ชายหนุ่มยิ้มด้วยความรักอย่างสุดซึ้งในขณะที่เขาพูด “เพราะมันจะไม่เจ็บถ้าหัวใจของผมยังรู้สึกหวานอยู่”

เซรีนอยู่อยู่ในสภาพยุ่งเหยิงไปหมดในขณะที่เธอร้องไห้ เธอเอามือเล็ก ๆ ของเธอปิดปากของเธอก่อนที่จะหันหลังกลับอย่างลนลาน เธอนั่งอยู่ข้างเตียงโดยหันหลังให้วิลสัน

“หันมาที่รัก”

เซรีนส่ายหัวอย่างรุนแรงในขณะที่เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น “ไม่ ฉันไม่อยากให้คุณเห็นฉันร้องไห้”

เธอคงจะดูน่าเกลียดมากตอนที่เธอร้องไห้ เธอเคยเห็นสาวสวยที่สุดในโรงเรียนร้องไห้ในขณะที่เธอเรียนอยู่ พวกเขาดูสวยเป็นพิเศษเมื่อพวกเขาร้องไห้ เธอถึงกับเคยพยายามฝึกร้องไห้ให้สวยหน้ากระจกในตอนนั้น อย่างไรก็ตาม ตามที่คาดไว้ เธอไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเธอได้เมื่อเธอร้องไห้

หลังจากที่ร้องไห้อยู่สักพัก เธอพยายามยับยั้งตัวเองก่อนที่จะหันกลับมาด้วยดวงตาแดงก่ำของเธอในขณะที่เธอทาครีมบนบาดแผลของวิลสันต่อไปในขณะที่เธอสงบสติอารมณ์ของตัวเองลง

วิลสันจับมือเล็ก ๆ ของเธอในขณะที่เขามองเธอด้วยสายตาที่เร่าร้อนของเขา เขาพูดว่า “ที่รัก ถ้าการตีครั้งนี้สามารถช่วยให้พ่อแม่ของคุณเชื่อใจได้ ผมคิดว่ามันคุ้มค่านะ”