เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 136

ไรยายิ้มให้เจื้อ โดยมีแขนของสามีครองเอวคอดไว้ตลอดเวลา ถ้าไม่เรียกว่าหวงก้างก็ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอีกแล้ว

“น้องยู เราไปกินขนมกันดีกว่า” แจงหันมาชวนน้อง

“ค่ะ”

“ดูๆ ไม่ได้เจอน้องนาน แจงเลยคิดถึงครับ”

เจื้อออกตัวแทนลูก เพราะเอาแต่บ่นคิดถึงน้อง พอไรยาโทรเชิญ เลยต้องรีบพามา

“เดี๋ยววันเสาร์อาทิตย์ก็ได้เจอน้องแล้วค่ะ เพราะย้าไปร้านตลอดนะคะ”

“แจงยุ่งๆ เรื่องทำรายงานครับ เลยไม่ค่อยได้ไปหา”

“มิน่าล่ะคะ ถึงตัวติดน้องตั้งแต่มาเลย”

ไรยาหันไปมองแจงเล่นกับลูกสาวตัวเอง แล้วก็มียูโรและโฟกัส รวมทั้งเด็กคนอื่นๆ ก็ยิ้มด้วยความชอบใจ อนาคตคงไม่ต้องเดาเลย แจงคงเป็นครูแน่ๆ เพราะเคยเล่าให้ฟังว่าอยากเป็นครูเหมือนแม่ที่จากไป

“อาหารอร่อยถูกปากมั้ยครับคุณเจื้อ”

หรัญญ์เอ่ยยิ้มๆ แล้วสอดแขนเข้าไปหาเอวคอดภรรยา แบบไม่แคร์สายตาใครสักนิด ก็คืนนี้มีคนที่คอยตามจีบเมียเขามางานพึ่บพั่บไปหมด ใครจะไว้ใจได้

“อร่อยทุกอย่างเลยครับ ว่าแต่จะเป่าเค้กกี่โมงครับ”

“ราวสองทุ่มครึ่งค่ะ ย้าไม่อยากให้เด็กๆ นอนดึก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน”

“ดีเลยครับ ไม่ได้กินเค้ก ยัยตัวยุ่งของผมคงไม่กลับง่ายๆ แน่ครับ”

หรัญญ์อยากจะชวนให้ค้างที่นี่แทบแย่ แต่คิดอีกทีก็ไม่เอาดีกว่า คงไม่ใช่ความคิดเข้าท่าหรอก ถ้าจะให้หนุ่มคนไหนอยู่ใกล้เมีย อีกอย่างห้องก็น่าจะเต็มด้วย

เพราะเพื่อนๆ ป้าจากตลาดที่เคยขายของและเจ้าของตลาดที่เคยช่วยเขาไว้ก็จองไปหลายห้องแล้ว ไหนจะเพื่อนเมีย ลูกน้องเมีย ยังมีเพื่อนป้าเขาอีก

“ย้าขอตัวพาน้องยูขึ้นบ้านก่อนนะคะ ง่วงแทบแย่แล้วค่ะ”

และเขาก็ดีใจไม่น้อย เมื่อลูกกินเค้กหมดไปสองชิ้นแล้วก็ตาปรือทำท่าจะหลับให้ได้

“พี่ไปช่วยครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“ให้ฮั้นท์ช่วยอุ้มน่ะดีแล้วจ้ะย้า น้องยูตัวไม่ใช่เบาๆ นะจ๊ะ” วันดีรีบช่วยหลานทันที

“ค่ะ”

พอไรยาลุก ครอบครัวของเพื่อนๆ ลูกก็พลอยลุกไปด้วย เพราะเด็กๆ ต่างตาปรือไปตามๆ กัน ทั้งสองเลยส่งแขกขึ้นรถก่อน

“หลับแล้วเหรอคะลูก น้ำยังไม่ได้อาบเลย”

ขึ้นไปถึงห้องแล้ว ไรยาก็มองลูกที่ถูกพ่ออุ้มพาดบ่าไว้ด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักยิ่ง

“พรุ่งนี้ค่อยอาบทีเดียวแล้วกันนะลูก”

หรัญญ์วางลูกลงไปหาเตียงกว้างใหญ่ด้วยความแผ่วเบา มีคนเป็นแม่ตามขึ้นไปนั่งข้างๆ ลูก เพื่อเตรียมจะเปลี่ยนชุด

“ย้าจะทำอะไรครับ”

“จะเช็ดตัวให้ลูกก่อนค่ะ ดูสิคะ แก้มยังเปื้อนของกินอยู่เลย”

“ให้พี่ช่วยอะไรบ้างครับ”

“ลงไปหาแขกเถอะค่ะ”

“คนกันเองทั้งนั้น พี่อยากช่วยย้ามากกว่า เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้าชุบน้ำให้นะครับ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife]