เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน บทที่ 15

คู่สร้างคู่สม คู่รักคู่ร้าย

เพียงแค่แปดพยางค์นี้ก็เพียงพอแล้วที่เกิดภาพจินตนาการระหว่างเฉินลู่และโจวอี้ภายในความคิดของสวีซุ่ยหนิง

เธอคิดว่ามีเพียงแค่ในทีวีเท่านั้นที่สามารถมีคู่รักที่รักกันได้ถึงขนาดนั้น

"โจวอี้สวยมากเลยเหรอ?"

"สวย สวยจนไม่อาจละสายตาหนีไปไหนได้เลย" ลั่วจือเห้อครุ่นคิดและเอ่ย "ความรู้สึกเย็นชาและความสูงส่งนั้นราวกับว่าเป็นสิ่งกระตุ้นทำให้คนปรารถนาอยากจะเอาชนะให้ได้"

"ดังนั้นแล้วเฉินลู่เลยคิดอยากเอาชนะเธองั้นเหรอ?"

ลั่วจือเห้อชำเลืองมองเธอด้วยสายตาล้ำลึก "เป็นเธอที่เข้ามาตามจีบเฉินลู่ก่อน เมื่อจีบติดแล้วเธอก็ไม่ต้องการเขา เฉินลู่ปล่อยเธอไปไม่ได้ เขาจึงกลับไปไล่ตามง้อตามจีบเธออยู่หลายปี เมื่อคบกันแล้วเขาตามใจเธอทุกอย่าง ครั้งนี้เธอกลับทอดทิ้งเขาอีกครั้ง"

เขาหยุดชะงักและกล่าว "เฉินลู่ตกอยู่ในโอวาท[1]อย่างสมบูรณ์ เรียกให้ไปหาก็ไป เมื่อบอกให้กลับก็กลับ"

สวีซุ่ยหนิงนั่งอยู๋อย่างเงียบๆ ร่างกายของเธอรู้สึกเหนียวเหนอะหนะจากการกระทำเรื่องต่างๆมา แรกเริ่มเฉินลู่โหดเหี้ยมและก้าวร้าวมาก

เธอคาดไม่ถึงเลยว่าเฉินลู่จะมีสถานะต่ำต้อยเช่นนั้นด้วย

มีเพียงแค่เมื่อวันศุกร์ จางอวี้ส่งข้อความหาเธอ บอกว่าเฉินลู่ไปกล่าวสุนทรพจน์ที่โรงเรียนของเธอ จากนั้นก็ได้ส่งภาพแอบถ่ายเฉินลู่มาให้เธอ

วันนั้นเขาดูรีบร้อนมาก สวีซุ่ยหนิงคิดว่าเขาอาจจะรีบไปหาอดีตแฟนสาวของเขา คาดไม่ถึงเลยว่าไม่ใช่

จางอวี้ส่งรูปภาพผู้หญิงคนหนึ่งมา : "โจวอี้ดักรอเขาอยู่หน้าประตู เฉินลู่กลับแสดงสีหน้าไม่ดีใส่เธอ ทั้งยังเย็นชามากด้วย"

นี่เป็นครั้งแรกที่สวีซุ่ยหนิงเห็นรูปภาพของโจวอี้

เธอสูงมาก หุ่นดีมาก ผมสีดำขลับยาวสลวย ผิวขาวจนแทบจะกลืนไปกับแสง ในภาพ เธอกำลังจ้องมองเฉินลู่ที่ยืนอยู่บนโพเดียมด้วยรอยยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้ม

โจวอี้งดงามเป็นอย่างมาก ราวกับหงส์ดำ

ผ่านไปครู่หนึ่ง จางอวี้แอบถ่ายคลิปและส่งมาให้เธอ เหมือนว่าเฉินลู่กล่าวสุนทรพจน์เสร็จสิ้นแล้ว เขาเดินลงไป โจวอี้เอื้อมมือไปจับมือเขา แต่เขากลับเลี่ยงหลบ

เขาเลี่ยงอยู่หลายครั้ง

โจวอี้ไม่ได้แสดงถึงความรำคาญ เธอเพียงยกยิ้มมุมปาก โน้มตัวกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูเขา