พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 257

ในใจของเฟิ่งชิงหัวเหยียดหยาม บนใบหน้ากลับกล่าวออกไปตามน้ำว่า: “ใช่ๆๆ ท่านอ๋องไม่ได้เจตนาเลย แต่เป็นข้าน้อยที่คิดมากไปเอง”

“อืม”

“ดังนั้น องค์ชายใหญ่อยู่ที่ไหนล่ะ?”

“โอ๊ย น่ารำคาญจริงๆ เอาเถอะ ข้าจะไปเรียกองค์ชายใหญ่มาเดี๋ยวนี้แหละ” จ้านเป่ยเซียวกล่าวออกมาด้วยท่าทางที่ไม่อยากจะทน

“เรียกเข้ามา?” เฟิ่งชิงหัวกล่าว: “ที่ตรงนี้ของเจ้าสามารถให้คนขึ้นมาได้ตามสบายงั้นหรือ?”

“อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างละกัน ถึงตอนนั้นข้าเปลี่ยนพรมสักรอบก็ได้แล้ว หรือว่าเจ้าอยากจะลงไป?” จ้านเป่ยเซียวหันหน้ามองมายังเฟิ่งชิงหัวด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยอันตราย

เดิมนั้นเฟิ่งชิงหัวอยากจะรับคำว่า “ใช่......” ก็รีบกลืนคำพูดนั้นลงไปเลย: “เป็นไปได้ยังไง ข้าก็แค่กลัวว่าจะทำที่ของท่านอ๋องสกปรกเท่านั้น”

ส่งคนลงไปเรียกองค์ชายใหญ่แล้ว เฟิ่งชิงหัวก็รีบนั่งมายังที่นั่งเดิมทันที

“ไม่บีบนวดแล้วหรือ?”

“ไม่นวดแล้ว อีกประเดี๋ยวองค์ชายใหญ่ขึ้นมาเห็นพวกเราทั้งสองคนสนิทสนมกันเกินไปจะไม่งาม” เหตุผลนี้ของเฟิ่งชิงหัวช่างเป็นร้อยคะแนนเต็มจริงๆ ทำให้จ้านเป่ยเซียวไม่มีทางที่จะขัดขืนได้เลย

จากนั้นเฟิ่งชิงหัวก็มองมายังจ้านเป่ยเซียว: “ทำไมเจ้าถึงยังไม่ไป?”

“ไปหรือ?”

“ใช่สิ อีกประเดี๋ยวข้าจะพูดคุยกับองค์ชายใหญ่ เจ้าอยู่ข้างๆ เขายังจะกล้าบอกข้าได้อย่างไร?” เฟิ่งชิงหัวกล่าว

จ้านเป่ยเซียวกัดฟัน: “ข้าจะหลบฉากไปก่อนเดี๋ยวนี้แหละ!”

จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นมา หันหลังมองไปยังเฟิ่งชิงหัว แม้แต่ความอาลัยสักนิดก็ไม่มีเลย ช่างเป็นผู้หญิงที่ไม่มีหัวจิตหัวใจจริงๆ

จ้านเป่ยเซียวกลับไม่ได้จากไปไหนไกลเลย แต่ไปอยู่ห้องหนังสือด้านข้าง หาหนังสือเล่มหนึ่งตามประสงค์แล้วนั่งลงอ่าน กลั้นลมหายใจไว้เพื่อไม่ให้ถูกคนพบเห็น

ผ่านไปไม่นานองค์ชายใหญ่ก็เดินเข้ามา มงอไปรอบด้านครู่หนึ่ง ก็ไม่เห็นคน ในทางกลับกันกลับเห็นองค์หญิงซีหลันแทน

“ซีหลัน ทำไมเจ้าจึงมาอยู่ที่นี่ได้? ท่านอ๋องเจ็ดล่ะ?” องค์ชายใหญ่ขมวดคิ้วขึ้น

เฟิ่งชิงหัวรีบลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวว่า: “เสด็จพี่ ท่านอ๋องเจ็ดมีธุระลงไปก่อนแล้ว”

“ทำไมเจ้าอยู่ที่นี่ได้ ก็เป็นท่านอ๋องเจ็ดที่ตามให้เจ้ามางั้นหรือ?”

เฟิ่งชิงหัวคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็พยักหน้า: “ใช่แล้วล่ะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว