เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1043

“ไม่ฆ่าหยางเฟิงทิ้ง ก็ยากจะกำจัดความแค้นในใจฉันออกไป”

“คนในสำนักหงทั้งหมดจงฟังคำสั่ง ใครที่ฆ่าหยางเฟิงได้ จะได้เป็นเจ้าสำนักหงคนต่อไป！”

เห็นทีเย่หรงจะบ้าเข้าขั้นไปแล้ว！

เพื่อฆ่าหยางเฟิงให้ได้ เขาถึงขั้นงัดตำแหน่งเจ้าสำนักหงออกมา

สิบเจ้าแก๊งใหญ่ จ้องเขมือบตำแหน่งเจ้าสำนักหงอยู่นานแล้ว

พอได้ยินคำพูดของเย่หรง

สิบเจ้าแก๊งใหย่ก็คลุ้มคลั่งอย่างสิ้นเชิง

พวกเขาส่งยอดฝีมือนับไม่ถ้วนไปยังตงไห่อย่างต่อเนื่อง

แต่ผลปรากฏเพียงอย่างเดียวคือ คนทั้งหมดที่ถูกส่งออกไปเหมือนก้อนหินจมลงทะเลลึก ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย！

ชั่วพริบตา

คนทั้งหมดในสำนักหง เหมือนถูกน้ำเย็นรดลงบนศีรษะจนได้สติ

พวกเขารู้ว่า คนของเขาไม่สามารถบุกเข้าตงไห่ได้เลย

ไม่ว่าจะส่งคนไปเท่าไหร่ก็มีแต่ไปแล้วไม่ได้กลับ！

ฉับพลัน

แกร่งจนแม้แต่ความคิดที่เขาจะต่อต้านก็ไม่มี !

ถ้าจะบอกว่าเมื่อก่อนที่ดาร์กไนท์ยอมจำนนให้หยางเฟิงก็เพราะวรยุทธของหยางเฟิงเท่านั้น

ส่วนดาร์กไนท์ในตอนนี้ ขอยอมศิโรราบให้หยางเฟิงอย่างสิ้นเชิง

คนอย่างดาร์กไนท์ยอมจำนนให้กับคนที่แข็งแกร่งกว่าตัวเขาเท่านั้น

ซึ่งไม่ต้องสงสัย หยางเฟิงก็คือคนที่แข็งแกร่งที่สุดคนนั้น！

หยางเฟิงเงยหน้าขึ้น เหลือบมองดาร์กไนท์สักพักแล้วเอ่ยว่า： “ฉันจะมอบภารกิจให้นายอย่างหนึ่ง ไปลอบสังหารเย่หรงที่โพ้นทะเล！”

เย่หรงมาก่อกวนครั้งแล้วครั้งเล่า

ส่งสมุนสำนักหงกว่าพันนายคิดจะมาฆ่าเขาที่ตงไห่

ถ้าเขาไม่มีท่าทีอะไรบ้าง คงคิดว่าเขาเป็นลูกพลับนิ่มที่คิดจะบี้กันเมื่อไหร่ก็ได้

“ผม……”

ดาร์กไนท์ชะงักไปชั่วขณะ

เขานึกไม่ถึงว่าหยางเฟิงจะส่งเขาไปลอบสังหารเย่หรง

ชั่วขณะนั้นเขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร