เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1069

“ฝันไปเถอะ”

“ที่นี่คือคฤหาสน์ตระกูลเย่ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ห้ามบุกรุกเข้ามาทั้งนั้น”

“ถ้าไม่รีบถอยไปล่ะก็ อย่าหาว่าพวกเราไม่ปรานีนะครับ”

ถึงเฉินตงจะแสดงตัวออกมาชัดเจน แต่องครักษ์ตระกูลเย่หลายพันคนตรงวนี้กลับไม่มีใครยอมถอยออกไป เพราะพวกเขาคือผู้พิทักษ์และองครักษ์ของคนตระกูลเย่ ไม่ใช่คนของสำนักหง พวกเขาฟังแค่คำสั่งของผู้นำตระกูลเย่ ไม่ได้รับคำสั่งจากสำนักหงแต่อย่างใด

“พวกแก...”

เมื่อเห็นความมุ่งมั่นตั้งใจเด็ดเดี่ยวขององครักษ์ตระกูลเย่แล้ว เฉินตงก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เขาตั้งใจจะแสดงผลงานต่อหน้าหยางเฟิง แต่เจ้าพวกนี้ไม่เปิดโอกาสให้เลย

แต่ก่อนที่เฉินตงจะระเบิดอารมณ์ออกมา หยางเฟิงก็พูดแทรกขึ้นมาว่า

“แค่องครักษ์ตระกูลเย่ไม่กี่คน ไม่ต้องเสียเวลาหรอก”

เฉินตงนิ่งอึ้งกับคำพูดนั้น คนพวกนี้คือยอดฝีมือตระกูลเย่จำนวนหลายพันคนนะ ไม่ใช่แค่ไม่กี่คน แต่ละคนมีความสามารถร้ายกาจระดับใกล้เคียงกับยอดฝีมือของสำนักหง แต่หยางเฟิงไม่เปิดโอกาสให้เฉินตงได้ขบคิดอะไร เขาออกคำสั่งด้วยอาการดูแคลนว่า

“ถ้าพวกนั้นปฏิเสธน้ำชา ก็ต้องจับกรอกสถานเดียว ฆ่าให้หมด!”

เฉินตงสั่นสะท้านภายในใจ เขาไม่คิดเลยว่าหยางเฟิงจะโหดเหี้ยมไร้ปรานีขนาดนี้ ไม่คิดว่าพูดออกมาไม่กี่คำก็สั่งฆ่าคนหลายพันแล้ว

เฉินตงร้องอุทานออกมาอย่างตกใจ เขารู้ดีว่าหยางเฟิงแข็งแกร่ง แต่ก็รู้ดีว่าคฤหาสน์แห่งนี้ไม่ธรรมดา การฉวยโอกาสจากข้อได้เปรียบด้านกำลังคนที่ดีคือการส่งคนบุกถล่มจากทุกทิศทาง ขอแค่เขาสั่งคำเดียว คนหลายหมื่นก็จะบุกเข้าไปจัดการทุกอย่างในนั้น

ด้วยกำลังคนมากขนาดนี้ ต่อให้เย่หรงมีสามหัว หกมือ ก็ไม่มีทางรอดตายไปได้แน่!

แต่หยางเฟิงกลับทำสิ่งที่เหนือกว่าในสามัญสำนึกของเฉินตง หยางเฟิงตั้งใจจะเข้าไปจัดการเย่หรงในคฤหาสน์แห่งนี้เพียงคนเดียว สิ่งที่อยู่ในหัวเฉินตงในตอนนี้คือคำถามว่า คนเดียวเอาอยู่แน่นะ

เฉินตงไม่เข้าใจเลยว่าหยางเฟิงคิดอะไรอยู่กันแน่

หยางเฟิงแค่มองไปที่เฉินตงด้วยสีหน้าท่าทางตามปกติ ก่อนจะพูดออกมาโดยไม่มีคำอธิบายว่า

“นี่เป็นคำสั่งของผม คุณจัดการตามคำสั่งก็พอ”

“ครับ”

เฉินตงรับคำเสียงดังทันทีที่ได้ยิน เขาไม่กล้าโต้แย้งอะไรกับหยางเฟิง

หยางเฟิงแข็งแกร่งและร้ายกาจเกินไป

ให้หยางเฟิงทำตามใจเถอะ เขาไม่กล้าขัดคำสั่งหรอก!