เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1117

มองแล้วในคืนนี้นั้น สำนักหงและตงซิ่งนั้น หากไม่ใช่เขาตายก็ต้องเป็นเราที่ต้องสลายไป！

“พวกเจ้าตงซิ่งนั้นยังไงสะก็เป็นได้แค่หมาที่ตระกูลหลี่เลี้ยงไว้เท่านั้นแหละ อยากที่จะมากำจัดสำนักหงอีก นี่มันตลกชัดๆ！”

“วันนี้ข้าก็อยากจะเห็นว่าพวกเจ้าตงซิ่งนั้นจะเก่งกันสักแค่ไหน？กลับกล้าที่จะไม่เชื่อคำพูดของข้าที่จะพาไปสู้ความตายสินะ！”

สีหน้าของเฉินตงนั้นเปลี่ยนเป็นสีเขียว เขานั้นเบื่อหน่ายที่จะต้องมาสนใจคำพูดไร้สาระของหลินเค่อ

ในเมื่อวันนี้นั้น สำนักหงและตงซิ่งนั้นหากไม่ตายก็จะไม่ยอมหลุดเช่นนี้

ทั้งสองคนนั้น จะต้องมีหนึ่งคนเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอดต่อไป

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นไปฆ่าเพื่อจะได้มีความสุขมันไม่ดีกว่าหรอ

ทำให้ตงซิ่งรู้ว่า สำนักหงของตนเองนั้นไม่ใช่ที่ใครนั้นจะเข้ามาแหย็มได้ง่ายๆ！

“ฆ่าเขาส่ะ！”

เฉินตงทำสัญญาณมือ

ในทันที

สาวกพันกว่าคนของสำนักหงนั้นได้ถือมีดเล่มยาวก่อนที่จะพุ่งไปหาตงซิ่ง เพื่อที่จะฆ่า

“ฆ่าสิ！”

“ฆ่าสิ！”

ไม่ถึงเวลาชั่วครู่หนึ่ง

บนพื้นนั้นได้กองเต็มไปด้วยศพเป็นกอง

เลือดสดนั้นได้ไหลจนย้อมพื้นดินนั้นเป็นสีแดงไปหมด

ทำให้คนมองไปแล้วนั้นอดไม่ได้ที่จะตกใจ

แต่ว่าศพที่นอนอยู่บนพื้นนั้น ส่วนมากแล้วนั้นจะเป็นคนของสำนักหง！

ยังไงสะก็เคยผ่านสงครามตงไห่มาแล้วรอบหนึ่ง

ชนชั้นนำพันกว่าคนของสำนักหงนั้นต่างก็ได้ตายบนทรายของเมืองตงไห่

หากวันนี้ยังอยู่ล่ะก็ส่วนมากนั้น ก็จะเป็นเพียงแค่สาวกธรรมดาเท่านั้น

พวกพลังอำนาจของสาวกธรรมดานั้น จะมาสามารถเปรียบเทียบได้กับสาวกชั้นสูงของตงซิ่งได้ยังไงกัน？

ดังนั้น หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง

สำนักหงนั้นเริ่มที่จะล่าถอยออก

ส่วนคนต่างๆนั้นก็ได้รับผลกระทบทางจิตใจของขวัญกำลังใจ

หากยังทำแบบนี้ต่อไปล่ะก็ สำนักหงนั้นจะต้องพ่ายแพ้ ไม่ว่าช้าเร็วยังไงก็ต้องถึงจุดจบ！

เมื่อเห็นสถานการณ์ดังนี้