หากได้พบเจออีก ฉันอาจจะลืมเธอได้

หลังจากกลับมาฉันก็พบว่าแฟนของตัวเองที่คบกันมา 4ปี กำลังนอกใจ เพื่อที่จะแก้แค้นเขาฉันจึงยอมถวายตัวให้ลู่จือสิง และหลังจากนั้นฉันก็ได้ตระหนักถึงความโง่เขลาของตัวเอง แต่ลู่จือสิงกลับเข้ามาอยู่ในโลกของฉัน ฉันรู้ตัวมาโดยตลอดว่าฉันและลู่จือสิง เราเหมือนอยู่กันคนละโลก ฉันเป็นเหมือนโคลนตม เขาเป็นเหมือนพระจันทร์บนท้องฟ้า แม้แต่เงาของเขาฉันก็ไม่สามารถจะแตะต้องได้ แต่ลู่จือสิงก็รั้งฉันไว้ไม่ยอมปล่อย.... “ลู่จือสิง คุณเมาจริงๆหรือแกล้งเมา?” “เมาจริงๆ” “งั้นคุณบอกฉันมาว่าคุณวางมือของคุณไว้บนหน้าอกฉันทำไม” “อ่อ งั้นผมจะเปลี่ยนที่.........” “ลู่จือสิงคุณจะวางมือไว้ตรงไหน！！！” “คุณลองเดาดูสิ?” ดวงตาของเขาพร่ามัว น้ำเสียงอู้อี้ ลมหายใจกระทบหูของฉัน ทำให้ร่างกายของฉันร้อนขึ้น.........