หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 433

ตอนที่ 433 คนที่คู่ควรคุณ รอคุณอยู่

“ฝึก ฝึกฝนอะไร?” คาร่าหรี่ตา สบสายตาตวัสอย่างสงสัย รู้สึกเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี

“คุณว่าไง?” ตวัสหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ เอาหน้าผากชนหน้าผากเธอ กลีบปากเย็นเล็กน้อยประทับลงบนปลายจมูกเธอเบาๆ ฉวยโอกาสไล่ลงมาข้างล่าง

หัวใจคาร่าเต้นเร็วตึกตักๆ ราวกับจะกระโดดออกมาจากลำคอ แก้มสองลูกแดงก่ำ ผลักเขาออกอย่างเขินๆ “นี่มันกลางวัน อย่างมากวน”

ตวัสเงยหน้าขึ้นมาจากตรงไหล่เธอ มองเธอด้วยสายตาน่าสงสาร จากการวุ่นวายของนรชัย เขาก็ระงับอารมณ์มาจะเดือนหนึ่งแล้ว

“คาร่า คุณทนได้หรอ แต่ผมคิดถึงคุณมากนะ......” เสียงของเขาทั้งมีเสน่ห์และน่าหลงใหล ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะลุ่มหลงในรสชาติ ทำให้ทั้งร่างของคาร่าอ่อนปวกเปียก ขยับไม่ได้

ใบหน้าแดงก่ำของคาร่ายิ่งแดงหนักขึ้น จากสายตาที่ดูแลรักใคร่และอ่อนโยนของตวัส จู่ๆก็ทำให้เธอพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้

นัยน์ตาตวัสก็มีรังสีแห่งความประหลาดใจปนดีใจออกมา เขาจูบเบาๆบนหน้าผากเธอ แล้วพูดกับเธอเบาๆ “ผมจะระวังให้มาก......”

ผิวกายของคาร่ากลายเป็นสีชมพูเพราะความเขินอาย ยิ่งทำให้เธอดูสวยขึ้นไปอีก

ขณะที่ตวัสเตรียมพุ่งเข้าไปที่คาร่า ที่นอกประตูของคฤหาสน์ก็พลันมีเสียงคนเคาะประตู

ไม่มีการหยุดสักนิด เสียงยิ่งดังเหมือนรีบเร่ง

ทั้งสองกำลังเข้าได้เข้าเข็มกันอยู่ ก็เบิกตากว้างมองหน้ากัน

คาร่าก็ยื่นมือไปผลักตวัส เพราะว่าด้านนอกของประตูมีคนทั้งร่างก็เลยเครียดจนกังวล “รีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วลงไปดูกัน!”

ยังดีที่พวกเขามีนิสัยเวลาดูโทรทัศน์จะปิดหน้าต่างคฤหาสน์ไว้ ดังนั้นมองจากข้างนอกเข้ามาไม่เห็น

แต่คาร่าก็ยังกังวล กลัวว่าจะมีคนเปิดประตูเข้ามากะทันหัน เห็นพวกเรากำลังทำอะไรกลางวันแสกๆ......

โอ้พระเจ้า งั้นจากนี้ไปเธอจะทำตัวอย่างไร?

ตวัสหรี่ตาอย่างอันตราย ไม่ว่าด้านนอกประตูจะเป็นใครก็ทำให้เขาโกรธสุดขีด เขาลุกขึ้นมาจากตัวคาร่าอย่างอารมณ์เสียสุดๆ จัดระเบียบชุดเธอให้เรียบร้อยก่อน จากนั้นก็จัดให้ตัวเอง จูบกลีบปากอันสวยนุ่มของเธอเบาๆอย่างไม่ค่อยพอใจนัก แล้วค่อยหันตัวไปที่หน้าประตู

คาร่าจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เป็นระเบียบ แล้วก็ทำความสะอาดโซฟาอีกครั้ง แน่ใจแล้วว่าไม่มีปัญหาก็นั่งลงบนโซฟามองตวัสไปเปิดประตู

แต่ตวัสแค่มองจากตาแมว แล้วก็หันร่างกลับมาอย่างแน่วแน่ ไม่พูดพร่ำทำเพลงลากคาร่าขึ้นไปข้างบน

“เกิดอะไรขึ้น? ใครมา?” คาร่าถามด้วยความสงสัย ตามตวัสขึ้นมาบนห้องข้างบน

แต่ตวัสไม่ตอบ แต่หยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มาสองใบออกจากตู้เสื้อผ้า เอาสีฟ้าอันหนึ่งให้เธอ “รีบจัดของเร็วเข้า พวกเราออกไปจากที่นี่กันเดี๋ยวนี้ ไปเที่ยวต่างประเทศกันสักสองสามวันค่อยกลับมา”

“ไปต่างประเทศทำไมในเมื่อทุกอย่างกำลังโอเค? เราจะไม่แต่งงานกันหรอ?” คาร่ายิ่งไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าตวัสกำลังทำอะไรอยู่

ทริปที่พูดว่าจะไปก็ไปเลย หัวรั้นจริงๆ

“ทะเบียนสมรสทำแล้ว กลับมาค่อยแต่งก็ได้” ตวัสยิ้มให้เธอ จากนั้นก็รีบเอาพวกเสื้อผ้าและของอื่นๆจัดเข้าไป แล้วก็จัดของคาร่าอีก

“ทำไมจู่ๆก็ตัดสินใจแบบนี้?” คาร่าหัวเราะอย่างผ่อนคลาย มองดูเขาจัดของอยู่ข้างๆ เพียงแต่ว่าการตัดสินใจไปต่างประเทศพลันด่วนแบบนี้ คุณพ่อคุณแม่เธอจะว่าอย่างไร?

ตวัสเหมือนมองออกว่าเธอกังวล นำของทุกอย่างใส่กระเป๋าเดินทาง จากนั้นก็เดินไปข้างเธอ จับไหล่เธอแล้วพูดว่า “หนึ่งอาทิตย์ก่อนผมขอพ่อแม่คุณเรียบร้อยแล้วพวกท่านก็ตกลง พวกท่านวางใจยกคนให้กับผม ดังนั้น คุณนาย มากับกระผมเถอะครับ”

คาร่าตลกกับท่าทางที่ไม่จริงจังของเขา หัวเราะคิกคักออกมาแล้วมองเขาด้วยสายตาอ่อนโยน “ก็ได้ ฉันจะไปกับนาย”

ตั้งแต่ตวัสจากไปในปีที่แล้วมา ก็ไม่ได้จากเธอไปไหนอีก และก็หลังจากที่รู้ว่าตวัสเป็นคนที่คอยแอบปกป้องเธอเงียบๆมาโดยตลอด คาร่าก็พบว่าความรักในวัยสาวนั้นใสซื่อเหลือเกิน

ที่เธอชอบนรชัยไม่เป็นเพียงแค่ความทรงจำที่ดื้อรันของเธอมาตลอดเกือบสิบปี แต่เธอนั้นก็คือความทรงจำที่ดื้อรั้นของตวัสมาตลอดสิบกว่าปีด้วย

พวกเขายอมรับผิดคน แต่ยังดีที่สุดท้ายแล้วเธอก็ยังไม่สูญเสียคนที่รักเธอไป

ความทรงจำที่มีค่าที่สุดในชีวิตคาร่า ไม่ใช่การชอบนรชัย หรือการแอบชอบเขามาหลายปี นำความรักโลภโกรธหลงของเขาเข้ามาอยู่ในชีวิตตัวเอง

แต่คนที่ดูเหมือนจะจากเธอไปอย่างตวัส กลับไม่เคยจากไปเลย คอยอยู่ช่วยเธอเงียบๆมาโดยตลอด

บางครั้ง ความรักไม่ต้องพูดออกมา การกระทำต่างหากที่จะพิสูจน์ว่าคนไหนรักคุณจริง

หลังจากจัดกระเป๋าเดินทางเรียบร้อยแล้ว ตวัสไม่ได้พาคาร่าออกไปประตูหน้า แต่พาเธอออกประตูหลัง

“ทำไมไม่ไปประตูหน้า? หรือคนที่มาหน้าประตูเมื่อกี้เป็นศัตรูนาย?” คาร่าพบว่ามันแปลก รู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล ทำไมตวัสถึงดูรีบร้อน?

หรือว่ามีศัตรูมาหาที่บ้านจริงๆ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์