ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 21

เย่เทียนขอไวน์หนึ่งขวดที่เคาน์เตอร์บาร์ และตรงไปที่ห้องส่วนตัว A1 ทันที

นี่คือห้องส่วนตัวที่ทันสมัยที่สุดในคืนที่เร่าร้อน คิดค่าบริการเป็นพันต่อชั่วโมง ซึ่งไม่ใช่บุคคลธรรมดาจะสามารถจ่ายได้!

จากสิ่งนี้จะเห็นได้ว่า ประธานจูนั้นร่ำรวยมาก แต่ว่า คนแบบเขา ยังมีเจ้านายใหญ่อยู่เบื้องหลังเขา ซึ่งทำให้เย่เทียนรู้สึกสงสัย

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเย่เทียนไม่ได้ลงมือโดยตรง

ในห้องเหมาส่วนตัวมีคนไม่มาก มีเพียงสองคนคือไอ้คนผอมและประธานจู

“ประธานจูใช่ไหม นี่คือไวน์ที่ผมให้คุณ ถือว่าเป็นการขอโทษก่อนหน้านี้”

เย่เทียนนั่งลงตรงข้ามกับประธานจูและกล่าว

“เหอะๆ คนมาก็พอแล้ว ไม่ต้องให้ไวน์หรอก”

ปากประธานจูพูดแบบนี้ แต่รอยยิ้มที่ได้ใจปรากฏบนใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่า การกระทำของเย่เทียน ทำให้เขาพอใจมาก

“ประธานจูช่างมีเกียรติจริงๆ เมื่อรู้ว่าประธานจูมาที่นี่ ผู้จัดการรปภ.ก็มาหาคุณทันที”

ชายร่างผอมประจบในเวลาที่เหมาะสม

ประธานจูยิ้มอย่างไม่แสดงความคิดเห็นใด สายตาของเขาจ้องมองไปที่เย่เทียน รู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย และเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า "ไม่ทราบว่าผู้จัดการชื่ออะไร?ทำไมผมถึงรู้สึกเคยรู้จักคุณ?”

เย่เทียนยิ้มอย่างประหลาด “ใช่เหรอ?ผมชื่อเย่เทียน ไม่ทราบว่าประธานจูรู้จักผมจากที่ไหน?”

“เย่เทียน?”

เมื่อได้ยินชื่อนี้ ประธานจูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกถึงบางสิ่งและกล่าวว่า “ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าผู้ชายที่เกาะประธานเฉินกิน ก็ชื่อว่าเย่เทียนและหน้าตาของเขาก็คล้ายคุณ.."

ไอ้คนผอมเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ประธานจูคุณล้อเล่นละ ไอ้เย่เทียนอะไรนั่น ผมก็เคยดูข้อมูลของเขา ได้ยินมาว่าเป็นลูกชายที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลเย่ในกรุงปักกิ่ง และถูกรับเลี้ยงโดยตระกูลเฉิน แต่ว่า ไอ้หมอนั่นก็แค่คนไร้ประโยชน์ จะมีความสามารถมาเป็นผู้จัดการในบาร์นี้ได้ไงล่ะ?”

เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา ประธานจูก็หัวเราะออกมา "จริงด้วย น่าจะเป็นเพราะชื่อและนามสกุลเหมือนกัน เหอะๆ ผู้จัดการเย่ อย่าคิดมากนะ เราไม่ได้พูดถึงคุณ"

คิดไม่ถึงว่า เย่เทียนส่ายหัวและถอนหายใจ “ความจริงแล้วพวกคุณพูดถูก ผมเป็นผู้ชายที่เกาะประธานเฉินที่พวกคุณกล่าวถึง!”

"อะไรนะ?"

ประธานจูและไอ้ขยะตกตะลึง จากนั้นไอ้คนผอมเหมือนคิดได้อะไรบางอย่างทันที ก็กระโดดขึ้น คว้าขวดไวน์บนโต๊ะแล้วทุบไปที่หน้าผากของเย่เทียน!

ผัวะ!

เย่เทียนเริ่มทีหลังแต่ลงมือได้ก่อน คว้าแขนของไอ้คนผอมไว้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง และเขาออกแรงเล็กน้อย

ซ่า!

"อ๊าก……"

ทันใดนั้น ไอ้คนผอมก็กรีดร้องออกมาราวกับหมูที่ถูกฆ่า และกระดูกมือของเขา ถูกเย่เทียนบดขยี้ทันที!

ในเวลานี้ สีหน้าของประธานจูเปลี่ยนไปทันที เขามองเย่เทียนอย่างเหลือเชื่อ คิดไม่ถึงว่าเขาจะลงมือในทันที

ส่วนเย่เทียน โยนไอ้คนผอมออกไปข้างๆ ถูกเตะจนหมดสติ จากนั้นก็หันศีรษะและมองไปที่ประธานจูด้วยรอยยิ้ม

“ประธานจู คุณรู้ชะตากรรมของคนที่อยากได้ผู้หญิงของผมหรือเปล่า?”

“ชะตากรรมอะไร?”

ประธานจูถามโดยไม่รู้ตัว

“พวกเขาตายกันหมดแล้ว!”

เย่เทียนกล่าวอย่างเย็นชา

ใบหน้าที่อ้วนของประธานจูสั่นอยู่ครู่หนึ่ง และเขาก็วิ่งออกไปข้างนอกโดยไม่คิดอะไร

ผู้ชายคนนี้สามารถหักกระดูกของไอ้คนผอมได้ในคราวเดียว ถ้าตกอยู่ในมือของเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องซวยแน่!

เขาอยากหนีไป แต่เย่เทียนไม่ให้โอกาสเขา ดังนั้นเขาจึงขยับเท้าและเตะไปที่ก้นของประธานจู

ประธานจูล้มไปข้างหน้าทันที ใบหน้าของเขากระแทกพื้นก่อน และเขาก็ล้มลงกับพื้น

ในเวลาเดียวกัน เย่เทียนก็เดินขึ้นไป น้ำหนักหนึ่งร้อยแปดสิบที่อยู่ในมือของเย่เทียน ราวกับว่าไม่มีอะไรอยู่ในมือของเขา เขาดึงมันอย่างไม่ตั้งใจและถูกเขาโยนลงบนโซฟา

“คุณ อย่าเข้ามา!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่