ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 9

เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงเฉิง เจียงหลายก็รู้สึกอบอุ่น เดิมทีเธอคิดว่าตนไม่มีโอกาสได้สัมผัสความเป็นห่วงที่มาจากพี่ชายแล้ว แต่วันนี้เธอได้รับมันจากผู้ชายแปลกหน้าข้างๆ ได้รับความห่วงใยที่เหมือนกัน

ไอ้ลิงแห้งทั้งสองคนที่ล้มอยู่บนพื้น มองไปที่เจียงเฉิงที่เดินเข้ามาใกล้พวกเขาเรื่อยๆด้วยความหวาดกลัว เดิมทีเขาคิดว่าตนทิ้งคำพูดไว้ แล้วจะหนีไปเลย คงไม่ต้องอับอายขายขี้หน้าแบบนี้ แต่เขาคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะไม่ปล่อยพวกตนไปง่ายๆ

“แกจะทำอะไร?”ไอ้ลิงแห้งถาม

“ฉันจะทำอะไรงั้นหรอ?”

เจียงเฉิงกล่าวอย่างเย็นชา“แกทำให้น้องสาวฉันตกใจ ต้องชดใช้ค่าทำขวัญ ไอ้อ้วนคนนั้น กินไส้กรอกร้านน้องสาวฉันไปหนึ่งอัน ต้องจ่ายเงินมา”

เมื่อไอ้ลิงแห้งได้ยินว่าพบเข้ากับพวกเดียวกัน จึงรีบพูดอย่างดุดันว่า“แกรู้ไหมว่าเราทำงานให้กับใครห้ะ?พี่เป้าเป็นพี่ใหญ่ของพวกเรา!”

“ฉันไม่รู้จักแมวหรือเสือดาวที่ไหนหรอกนะ ฉันรู้แค่ว่า ถ้าพวกแกยังไม่เอาเงินมาให้อีก ฉันจะหักแค่พวกแก”เจียงเฉิงกล่าวอย่างเรียบเฉย

ไอ้ลิงแห้งกับไอ้อ้วนสองคนพอได้ยินก็ถึงรู้สึกได้ว่า หินเมื่อครู่กระแทกกับขาของตัวเองตอนนี้ไม่มีความรู้สึกแล้ว ไม่สามารถขยับได้ด้วยซ้ำ

หินที่เจียงเฉิงเตะออกไปเมื่อสักครู่ มันกระแทกเข้ากับจุดชีพจรบนขาของพวกเขาทั้งสองคน ถ้าปล่อยเวลาไว้นานไม่คลายออก บริเวณขาจะต้องตายเพราะเลือดไม่ไหลเวียนอย่างแน่นอน ถ้าอาการหนักอาจจะต้องตัดขาเลยก็เป็นได้

คราวนี้ทั้งสองคนถึงพึ่งรู้ว่านี่เป็นปัญหาใหญ่ จึงรีบควักเงินออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วขอร้องอ้อนวอน“พี่ใหญ่ เราผิดไปแล้ว จากนี้ไปไม่กล้าแล้วครับ”

เจียงเฉิงรับเงินของทั้งสองมา แล้วมองอย่างคร่าวๆ มีหนึ่งพันกว่าหยวน

“อยากจะคลายจุดน่ะง่าย พวกแกตบหน้ากันไปมายี่สิบครั้งก็ได้แล้ว”เจียงเฉิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“จำไว้นะ ว่าจะต้องใช้แรง ไม่อย่างงั้นจะคลายจุดไม่ได้”

พูดจบเจียงเฉิงก็หันหลังเดินจากไป

ไอ้ลิงแห้งกับไอ้อ้วนทั้งสองคนมองหน้าตา แล้วเริ่มตบหน้ากันทันที

เจียงเฉิงรู้นายแล้วว่านักเลงสองคนนี้ มักจะรังแกผู้หญิงและคนแก่ เมื่อก่อนเขาเคยช่วยพ่อแม่ดูร้าน สองคนนี้ไม่เคยเข้ามาหาเรื่องมาก่อน เกรงว่าจะรู้ว่าตนเองตายแล้ว จึงเข้ามาขอค่าคุ้มครอง

ถ้าไม่สั่งสอนล่ะก็ พวกเขาจะไม่รู้จักกลัวจริงๆ ตำแหน่งคลายจุดของพวกเขาอยู่บริเวณใบหน้า เจียงเฉิงให้พวกเขาตบหน้ากันเองแรงๆ นอกจากสามารถคลายจุดให้ได้ ยังทำให้พวกเขาหลาบจำได้ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

“เงินพวกนี้ เธอเก็บไว้นะ”เจียงเฉิงนำเงินที่ไถมาเมื่อสักครู่ ยัดใส่มือของเจียงหลาย

เจียงหลายรีบปฏิเสธแล้วกล่าวว่า“ไม่ได้ค่ะ พี่ช่วยฉันแล้ว ฉันจะกล้ารับเงินของพี่ได้ยังไง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง