แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1102

เฉินโม่มาถึงริมบึง มองกล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบที่อยู่บนหินสีดำกลางบึง

จากการคำนวณของเฉินโม่ ช้าที่สุดคือพรุ่งนี้ มันถึงจะเจริญเติบโตดีอย่างสมบูรณ์แบบ

กวาดตามองพวกนักบู๊รอบๆ แต่ละคนแววตาเป็นประกาย เฉินโม่รู้สึกว่าพรุ่งนี้ต้องมีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งแน่ๆ

แต่ในบรรดานักบู๊เหล่านี้ คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็แค่ปรมาจารย์แดนคุ้มกาย สำหรับเฉินโม่ในตอนนี้ เป็นเรื่องที่สบายมาก

เฉินโม่นั่งขัดสมาธิริมบึง หลับตาลงพักผ่อนสายตา

คนอื่นเห็นเฉินโม่ ก็หลับตาลงพักผ่อนสายตาตามเฉินโม่ รอให้กล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบเจริญเติบโตอย่างเต็มที่

พวกนักบู๊รวมตัวกันเยอะขึ้นเรื่อยๆ ยามฟ้าสาง นักบู๊รอบๆ จาก 20 กว่าคน เพิ่มมาเป็น 40 กว่าคน

นี่ยังมืดอยู่ หลังจากฟ้าสว่าง กลัวว่าคนจะมาเยอะขึ้นอีก

แต่เฉินโม่ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไร ถึงมาเป็นหมื่นคน เขาก็จะเอากล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบต้นนี้

เมื่อแสงอาทิตย์สว่างขึ้นที่ขอบฟ้าทิศตะวันออก เฉินโม่ลืมตาขึ้น มองกล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบกลางบึง เขาสัมผัสได้ว่าการเคลื่อนไหวของพลังทิพย์บนกล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบ ยิ่งสมบูรณ์แบบขึ้น

นี่แสดงว่ากล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบ ใกล้เจริญเติบโตเต็มที่แล้ว

“อย่างมากอีกสองชั่วโมง ยาวิเศษนี้จะเจริญเติบโตเต็มที่”

เฉินโม่คิดว่าเพื่อป้องกันไม่ให้โดนคนทำลาย เขาต้องจัดการให้เรียบร้อยก่อน

เฉินโม่ยืนขึ้นมองพวกนักบู๊ เสียงราบเรียบ แต่ได้ยินเข้าไปในหูของทุกคนอย่างชัดเจน

“กล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบ ไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกนายเลย พวกนายไม่ต้องมาเสียเวลาที่นี่หรอก”

ทุกคนอึ้งไป มองมาทางเฉินโม่ จู่ๆ สีหน้าเปลี่ยนเป็นอึมครึมทันที

“ไอ้หนุ่ม นายรู้จักยาวิเศษนี่เหรอ” นักบู๊หนุ่มคนหนึ่งถามอย่างสงสัย

“ไอ้หนุ่ม ทำไมพวกเราต้องเชื่อนายด้วย! ไม่แน่นายอาจต้องการเก็บยาวิเศษไว้คนเดียวก็ได้!” มีคนถามอย่างสงสัย

เฉินโม่หน้านิ่ง พูดด้วยเสียงเฉยเมยว่า “กล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบต้นนี้ ถ้านักบู๊แดนเทพกินเข้าไป จะมีจุดจบแค่ตัวระเบิดตายเท่านั้น อีกทั้งกล้วยไม้หัวใจม่วงเก้าใบต้องใช้ทั้งต้น ถ้าแยกมันออกจากกันจะเป็นการทำลายยาวิเศษ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ