กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1121

ฮันนาห์รู้สึกโมโหเมื่อได้ยินสามีของตัวเองบอกให้เธอไปกระโดดตึก! เธอชี้เขาอย่างเกรี้ยวกราดพร้อมตะโกน “นี่ คริสโตเฟอร์ ไอ้ชั่ว ลืมแล้วหรือไงว่าใครคอยอยู่ข้างหลังแกมาตลอด คอยสนับสนุน ช่วยเหลือแล้วก็ดูแลแก! แค่เพราะฉันทำเรื่องผิดต่อแกเพื่อความอยู่รอด ถึงกับไล่ให้ฉันไปตายเหรอ! นี่ยังเป็นคนอยู่เหรอเปล่า?”

คริสโตเฟอร์ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างไม่ยอมรับ “หึ เลิกอ้างบ้า ๆ ซะทีเถอะ! เธอน่าจะดีใจที่เราไม่ได้อยู่ยุคโบราณกัน ไม่อย่างงั้นฉันจะฆ่าเธอทิ้งด้วยมือตัวเองตอนนี้เลย! เธอนอกใจฉัน นังร่านไร้ยางอาย!”

คุณท่านวิลสันก็รู้สึกราวใจสลายเมื่อเห็นความเจ็บปวดเกรี้ยวกราดบนใบหน้าของบุตรชาย เธอฟาดกระเป๋าถือใส่ฮันนาห์ขณะที่ด่า “คริสโตเฟอร์แทบไม่เคยโมโหเลยทั้งชีวิต ดูสิว่าแกทำอะไรลงไป นังชั่ว!”

ฮันนาห์ร้องครางด้วยความเจ็บขณะโดยกระเป๋าตี เธอจ้องหญิงชราพร้อมร้องหยัน “นี่ นังหมาแก่ตัวเหม็น ถ้าไม่ใช่เพราะฉันขอให้ตระกูลเวบบ์มาช่วย แกก็คงติดแหง็กอยู่ในคุกนั่น! คิดว่าจะมีปัญญาได้อยู่ในทอมป์สัน เฟิร์สเหรอ? ต้องขอบคุณฉันด้วยซ้ำ!”

เมื่อมีการทะเลาะต่อสู้รุนแรงเกิดขึ้นในห้องพักผู้ป่วย โดนัลด์นั้นอยู่ที่บ้านนั่งประชุมพูดคุยกับสมาชิกในครอบครัว

เขาพูดกับน้องชายว่า “พ่อของเรายังไม่ตื่นขึ้นมา และพวกบิ๊กเอทก็ไม่ยอมฟังคำสั่งของฉันตอนนี้ แต่ฉันส่งคนไปที่ภูเขากอลมินเพื่อช่วยพวกวีเวอร์ เราจะได้มีอำนาจขึ้นเมื่อพวกวีเวอร์ถูกพากลับมาจากภูเขา”

ดาเมียนถาม งุนงงเล็กน้อย “โดนัลด์ ผมไม่เข้าใจ ทำไมพี่ถึงอยากช่วยพวกวีเวอร์มากขนาดนั้น?”

โดนัลด์ตอบด้วยสีหน้าเย็นชา “บริษัทยาวีเวอร์เป็นบริษัทที่มีมูลค่าทางการตลาดหลายพันล้านดอลลาร์ แถมยังเป็นบริษัทยาที่มีชื่อเสียงในประเทศด้วย หลังจากที่เราช่วยพวกเขามาจากภูเขา เราก็จะช่วยเขาเอาบริษัทคืนมา แต่ก่อนที่จะเป็นแบบนั้น ฉันจะเซ็นสัญญากับพวกเขาก่อน ฉันจะช่วยเขาเอาบริษัทคืนมาแต่ว่าเขาต้องให้หุ้นของบริษัทกับฉัน