กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1163

เขายังคงซ่อนตัวอยู่ในเมืองที่ภูเขากอลมิน โดยวางแผนว่า จะรอจนกว่ากลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่ทำภารกิจเสร็จสิ้น แล้วจึงจะกลับมาที่ซัดเบอรี่พร้อมกัน แต่สิ่งที่เขารออยู่กับกลายเป็นข่าวร้ายอันน่ากลัวแทน!

เมื่อสักครู่นี้ สถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นของภูเขากอลมินได้รายงานข่าวด่วนว่า มีเหตุการณ์หิมะถล่มเกิดขึ้นที่ภูเขากอลมิน ทำให้หิมะหลายหมื่นตันไหลลงมาจากภูเขากอลมิน แล้วฝังกลบถนน...รวมทั้งรถยนต์สองคันและคนอีกแปดคน… จนกองเป็นภูเขาเลากา

เมื่อหน่วยกู้ภัยในท้องถิ่นออกไปค้นหาผู้รอดชีวิต พวกเขากู้ร้างชายพิการแปดคนขึ้นมาจากหิมะได้ โดยใช้อุปกรณ์กู้ภัยขนาดใหญ่

ชายคนนั้นนึกถึงกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่ทันทีที่เห็นข่าวนี้ เพราะแน่ใจว่า กลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่ได้รีบขับรถสองคันมาถึงที่นั่นตอนเที่ยงคืน

ภูเขากอลมินถูกมองว่าเป็นเมืองร้างในบางส่วน เนื่องจากผู้อยู่อาศัยที่นั่นบางคนไม่มีฐานะพอจะหาซื้อรถมาใช้ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่ก็ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวด้วย ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาตรงส่วนนี้ของภูเขากอลมิน และโดยปกติแล้ว ก็ไม่มีรถสัญจรอยู่บนถนนเลย คนท้องถิ่นมักจะใช้รถม้าเป็นพาหนะในการเดินทางจากหมู่บ้านเข้าไปยังตัวเมือง ฉะนั้นจึงค่อนข้างแน่ใจว่า ผู้ที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์หิมะถล่มในครั้งนี้… คือกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่!

เมื่อรู้สึกได้ว่าเป็นเรื่องเร่งด่วน เขาจึงรีบติดต่อโดนัลด์เพื่อแจ้งข่าวนี้โดยทันที

โดนัลด์ตะลึงงันเมื่อได้ยินข่าวนี้ เขาตัวแข็งทื่อราวกับถูกฟ้าฝ่า!

เขาใช้เวลานานกว่าจะสงบจิตจากอาการตกใจนั้นได้ จากนั้นก็ค่อย ๆ หันไปมองที่คุณท่านเว็บบ์ที่นอนกระวนกระวายใจอยู่บนเตียง แล้วพูดด้วยน้ำเสียสั่นเครือว่า "คุณพ่อครับ คนของผมเพิ่งส่งข่าวมาบอกว่า มีเหตุการณ์หิมะถล่มเกิดขึ้นที่เชิงเขากอลมิน หิมะถล่มได้กวาดรถสองคันกับคนแปดคนเข้าไปอยู่ใต้กองหิมะ และเสียชีวิตทั้งแปดคน เป็นไปได้อย่างมากที่คนพวกนั้นคือกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่...”

คุณท่านเว็บบ์สูดหายใจเขาเฮือกใหญ่ด้วยความตกใจ จนทำให้เขาต้องไอออกมาหลายครั้ง เขารู้สึกราวกับมีค้อนหนัก ๆ ทุบมาที่ตรงหัวใจและตัวสั่นเทา เขาโพล่งออกไปว่า "ไม่… เป็นไปไม่ได้! กลุ่มแปดผู้หยิ่งใหญ่จะตายในกองหิมะถล่มได้อย่างไรกัน?! พวกเขาทั้งหมดต่างก็เป็นสุดยอดนักรบ!”