กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1176

คริสโตเฟอร์รู้สึกหดหู่เล็กน้อย แล้วตอบหมอว่า "ตอนนั้นผมยังไม่รู้เรื่องนี้ ถ้าผมรู้ว่าติดโรคพวกนี้ ผมคงไม่กล้ากินหรือดื่มอะไรเลย ถึงแม้ว่าจะมีใครมาบังคับให้ผมทำอย่างนั้นก็ตาม...”

คุณหมอถอนหายใจ แล้วพูดว่า "ถ้าอยางนั้นเราก็ไม่สามารถทำการรักษาคุณได้ในวันนี้ คุณกลับบ้านได้แล้ว"

คริสโตเฟอร์รู้สึกเป็นกังวลมาก และโพล่งออกมาว่า "ทำไมถึงเริ่มรักษาผมไม่ได้ในวันนี้ล่ะครับคุณหมอ? ผมรู้สึกคันจนจะตายอยู่แล้ว! คุณหมอต้องรีบรักษาให้ผมนะครับ ไม่อย่างนั้นผมอาจจะเกาไม่หยุดจนทำให้ผิวหนังเป็นแผลเลยก็ได้นะครับ!”

คุณหมอส่ายหัวเบา ๆ แล้วพูดว่า "คุณรู้ไหมว่าผมต้องฉีดยาปฏิชีวะนะจำนวนมากให้คุณเพื่อรักษาโรคนี้? แล้วผมจะฉีดยาปฏิชีวะนะเข้าไปในร่างกายของคุณได้อย่างไร ในเมื่อคุณดื่มแอลกอฮอล์มา? คุณเคยได้ยินปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนการกินยาเลิกเหล้าไหมครับ? หลังจากฉีดยาปฏิชีวะนะเซฟฟาโลสโปรินให้คุณ ก็จะเกิดอาการตอบสนองในร่างกายของคุณทันที ซึ่งอาจจะถึงขั้นทำให้คุณเสียชีวิตได้! ดังนั้นคุณจะยอมทนคันไปอีกหนึ่งวัน หรือจะยอมตายอยู่ที่นี่ในวันนี้ล่ะ?”

คริสโตเฟอร์มีความรู้สึกเหมือนอยากจะปล่อยโฮออกมาเสียจริง ๆ

เขารู้สึกคันอย่างมาก แต่ไม่สามารถใช้ยารักษาได้เลย นี่ไม่เหมือนกับการพยายามจะฆ่าเขาอยู่หรอกหรือ?

ดังนั้นคริสโตเฟอร์จึงได้แต่อ้อนวอนอย่างน่าสมเพช "คุณหมอครับ ถ้าอย่างนั้นก็ขอยาแก้คันให้ผมได้ไหมครับ? ไม่อย่างนั้น ผมคงทนคันต่อไปไม่ไหวแน่ ๆ...”

คุณหมอถอนหายใจแล้วพูดว่า "เอาล่ะ หมอจะสั่งน้ำยาทำความสะอาดให้คุณแทน คุณเอากลับไปใช้ที่บ้านดูก่อน น้ำยานี้มีฤทธิ์ช่วยต่อต้านอาการคันให้คุณได้"

หลังจากนั้นคุณหมอก็พูดขึ้นอีกว่า "อย่างไรก็ตาม คุณต้องห้ามเกาในบริเวณที่ลับของคุณ ตอนนี้มันเกิดการอักเสบขึ้นมาแล้ว ถ้าคุณเกาไม่หยุดอาการก็จะยิ่งแย่ลง และทำให้โรคมีอาการรุนแรงมากขึ้น ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น หนองและเลือดที่ไหลออกมาอาจมีแบคทีเรียในจำนวนมากขึ้น ซึ่งจะส่งผลให้เกิดการติดเชื้อลุกลามออกไปได้ ทำให้อาการแย่ลง ถ้ามีแผลใหญ่ขึ้น ๆ จนมีภาวะติดเชื้อที่รุนแรงมากขึ้น ก็อาจทำให้คุณถึงขั้นตายได้"

คริสโตเฟอร์ได้แต่ปาดน้ำตา "นี่มันเป็นอาชญากรรมชัด ๆ… ผมตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างไรกัน?