กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1183

ในระหว่างที่เดินทางกลับนั้น ชาร์ลีได้ถามพอลว่า "ว่าแต่ช่วงนี้ป้าฮอลล์ทำอะไรอยู่เหรอ?”

พอลตอบว่า “ช่วงนี้คุณแม่ของผมชอบไปที่มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่น่ะครับ มีเพื่อนเก่าของท่านชวนไปเป็นอาจารย์พิเศษที่นั่น คุณแม่มีความเชี่ยวชาญในการสอนผู้สูงอายุในวิชาระบบกฎหมายน่ะครับ”

“โอ้?” ชาร์ลีรู้สึกแปลกใจ แล้วถามขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ป้าฮอลล์ก็เป็นศาสตราจารย์ฮอลล์ไปแล้วสินะ?”

พอลหัวเราะในขณะที่พูดว่า "ท่านไม่ได้ศาสตราจารย์จริง ๆ หรอกครับ อันที่จริงมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ก็ไม่ใช่มหาวิทยาลัยในความหมายที่แท้จริงเช่นกัน เป็นเพียงวิทยาลัยฝึกอบรมสำหรับผู้สูงอายุ ถึงแม้ว่าคุณแม่ของผมจะเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่นั่น แต่ท่านก็เข้าร่วมชั้นเรียนในวิชาศิลปะการคัดลายมือ และวิชาวาดภาพแบบดั้งเดิมด้วย ตอนนี้ท่านมีงานยุ่งทุกวันเลยครับ"

หลังจากนั้นพอลก็ถามด้วยความสงสัยว่า “แล้วตอนนี้คุณลุงวิลสันเป็นยังไงบ้างเหรอครับ? คุณแม่ชอบเอ่ยถึงคุ๊ลุงบ่อย ๆ แต่ดูเหมือนท่านจะมีท่าทีลังเลแล้วนิ่งเงียบทุกครั้งที่อยากจะพูด”

ชาร์ลีรู้สึกว่าพอลไม่ใช่คนนอก ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจยาว แล้วพูดว่า “ตอนที่ป้าฮอลล์และคุณกลับเข้ามาในประเทศ แม่ยายของผมก็หายตัวไปไหนไม่รู้ในตอนนั้น แต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว"

ชาร์ลีอธิบายให้พอลฟังต่อว่า “แม่ยายของผมก้าวร้าวมาก นั่นคือเหตุผลที่พ่อตาของผมรู้สึกกลัวเล็กน้อย ท่านกลัวว่าแม่ยายของผมจะเที่ยวตามหาป้าฮอลล์ แล้วสร้างปัญหาขึ้นมาถ้ารู้ว่าป้าฮอลล์กลับมาแล้ว ท่านเลยไม่กล้าชวนป้าฮอลล์ออกไปข้างนอก”

หลังจากวางสายแล้ว พอลก็ยิ้มแล้วถามขึ้นว่า "ปรมาจารย์เวด คุณมัวร์โทรหาคุณเหรอครับ?”

ชาร์ลีรู้ว่าพอลก็รู้จักจัสมินด้วยเหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงไม่ปิดบังความจริงอะไร เขาพยักหน้าแล้วตอบว่า “ใช่ครับ”

พอลยิ้มอีกครั้งแล้วถามขึ้นว่า “คุณมัวร์โทรมาบอกคุณเรื่องงานปาร์ตี้วันเกิดของเธอใช่ไหมครับ?”

“งานปาร์ตี้วันเกิดเหรอ?” ชาร์ลีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "คุณมัวร์ไม่ได้โทรบอกผมเกี่ยวกับงานวันเกิดของเธอ เธอแค่ชวนผมไปทานอาหารค่ำที่บ้านของเธอวันมะรืนนี้"

เธอถึงไม่ยอมบอกคุณเรื่องงานวันเกิด ตอนที่เธอโทรหาผม เธอบอกผมตรง

ชาร์ลีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอน่าจะบอกเขาสักหน่อยว่าเป็นงานวันเกิดของเธอ ทำไมเธอถึงปิดบังเอาไว้นะ? แต่คงไม่ดีแน่ถ้าเขาไม่มีของขวัญติดไม้ติดมือไปให้เธอด้วย