กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1190

ออโรร่ารู้สึกเขินอายมาก แล้วเธอก็ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดอย่างไรดี

ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า "คุณยังเป็นออโรร่าที่ผมรู้จักอยู่หรือเปล่า? ออโรร่าที่ผมรู้จักก่อนหน้านี้เป็นคนที่กล้ายกกำปั้นใส่ผมตอนที่อยู่บนแอนทีค สตรีท แล้วทำไมออโรร่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ถึงไม่กล้าแม้แต่จะพูดออกมานะ?”

ออโรร่ายิ่งรู้สึกเขินอายและประหม่ามากขึ้นเมื่อได้ยินดังนี้ หลังจากนั้นเธอก็ตอบด้วยท่าทีที่ดูขวยเขินและประหม่า "ปรมาจารย์เวดคะ ฉันไม่รู้ว่าในอดีตคุณมีพละกำลังและความสามารถมาก นั่นคือเหตุผลที่ฉันจำความสามารถพิเศษในตอนนั้นของคุณไม่ได้ อย่ามาล้อเล้นกับฉันอีกเลยค่ะ"

ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น จู่ ๆ ออโรร่าก็นึกถึงตอนที่ชาร์ลีเตะก้นเธอในวันนั้น ถึงแม้เธอจะได้รับความอับอาย แต่เธอก็มีความสุขมากดุจเดียวกับเด็กสาวตัวน้อย ๆ

หลังจากนั้น เธอก็รวบรวมความกล้าก่อนจะพูดกับชาร์ลีว่า "ปรมาจารย์เวดคะ จริง ๆ แล้ว ฉันมีแผนจะชวนคุณไปดูการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติ ที่กำลังจะจัดขึ้นที่โอลรัส ฮิลล์ในปีนี้ค่ะ"

ชาร์ลีขมวนคิ้วในขณะที่พูดว่า "การแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติเหรอ?”

ชาร์ลีตอบตกลงโดยไม่ลังเล หลังจากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า "ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะไปที่นั่นแล้วเชียร์คุณในระหว่างการแข่งขันอย่างแน่นอน"

“ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ!” ออโรร่ากระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข

เธอรู้สึกอยากกอดชาร์ลีโดยไม่รู้ตัว และทำท่าออดอ้อนเหมือนที่ชอบทำกับคุณพ่อเหมือนเวลาอยู่ที่บ้าน

แต่อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่า ชาร์ลีนั้นเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ดังนั้นเธอจึงถอยทันทีที่รู้ตัวว่าเธอไม่ควรทำตัวสนิทสนมกับเขา

ในเวลานี้ ชาร์ลีได้ถามออโรร่าอย่างปุบปับขึ้นมาว่า "อีกอย่างหนึ่งนะออโรร่า ผมได้ให้โอสถวิเศษแก่ครอบครัวของคุณไปสองเม็ดก่อนหน้านี้ แล้วพ่อของคุณแบ่งให้คุณเม็ดนึงหรือเปล่า?”

“ให้ค่ะ!” ออโรร่าตอบในขณะที่หยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อโค้ตด้านใน หลังจากเปิดออกดู ก็พบโอสถวิเศษที่เขาให้เธออยู่ในนั้น