กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1209

ในขณะนี้คนขับเครื่องบินส่วนตัวของดีแลนกำลังตั้งลำเตรียมพร้อมจะบินออกจากสนามบินโอลรัส ฮิลล์

เมื่อรับสายของดีแลนแล้วเขาก็พูดขึ้นว่า "นายน้อยครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่สนามบินพร้อมจะบินกลับแล้วครับ"

ดีแลนโพล่งออกไปว่า "รีบแจ้งไปที่หอควบคุมการบินให้เลื่อนการบินขึ้นออกไปก่อน แล้วขับเครื่องบินกลับไปที่โรงเก็บเครื่องบินส่วนตัว รอผมอยู่ที่นั่น ผมจะกลับอีสต์คลิฟฟ์คืนนี้เลย"

นักบินถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ "แต่คุณเพิ่งมาถึงที่นี่เมื่อเช้านี้เองนะครับ คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะพักอยู่ที่นี่สักสองสามวัน? แล้วทำไมคุณถึงอยากบินกลับกะทันหันอย่างนี้ล่ะครับ?”

ดีแลนพูดอย่างกังวลใจว่า "นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ รอผมอยู่ที่โรงเก็บเครื่องบิน ผมจะเดินทางไปที่สนามบินเดี๋ยวนี้เลย"

นักบินรีบพูดขึ้นว่า "รับทราบครับนายน้อย ผมจะขอให้หอควบคุมการบินยกเลิกการบินขึ้นครั้งนี้ไปก่อน"

จัสมินตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ "รูเบน นายพูดอย่างนี้กับคุณปู่ได้ยังไงกัน?”

พ่อแม่ของจัสมินเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ดังนั้นในสายตาของเธอ นายท่านมัวร์ไม่เพียงแต่เป็นคุณปู่แต่ยังเป็นเหมือนคุณพ่อสำหรับเธอด้วย

ดังนั้นเธอจึงทนไม่ได้ที่จะเห็นนายท่านมัวร์โดนดูหมิ่นดูแคลนแม้เพียงเล็กน้อย หรือแม้จะเป็นเครือญาติกันก็ไม่เว้น

เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกเสียใจว่า "เหตุผลที่ตระกูลโคชมาพบเราก็ต้องเป็นเพราะตระกูลเว็บบ์กำลังเสื่อมถอยลงแล้ว เพราะตระกูลอันดับหนึ่งในแถบภาคใต้ว่างลง ตระกูลโคชจึงอาจต้องการแบ่งผลประโยชน์กับเรา ฉันคิดว่าเหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพราะอยากร่วมงานกับเรา พวกเขาจะสนับสนุนให้เราเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในแถบภาคใต้ จากนั้นเราก็อาจมีพวกเขาเป็นคนหนุนหลังในอนาคต ซึ่งก็หมายความว่า เราจะมีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งและทรงพลังในอีสต์คลิฟฟ์!

อันที่จริงนายท่านมัวร์ก็ได้คาดการณ์เอาไว้แล้วว่า ที่ดีแลนมาถึงโอลรัส ฮิลล์ในวันนี้ เขาต้องการอะไร!