มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 1

"ทำไมช่วงนี้นายถึงไม่ค่อยว่างเลยล่ะ" หญิงสาวที่ร่างกายสมบูรณ์ สมบูรณ์ในที่นี้คือ อก..เอว..สะโพก..เกินขนาดของหญิงไทย แต่ก็ไม่ถึงกับอ้วน

"อย่างี่เง่าได้ไหม ก็บอกแล้วไงว่าต้องได้ช่วยงานทางบ้าน"

ใบหน้าอวบ เต่งตึง บูดบึ้งขึ้นมาทันตาเห็น หลายวันแล้วที่ไม่ค่อยได้คุยกับเขา..ผู้ชายที่ทำให้หัวใจเต้นแรง

"แล้ววันไหนนายถึงจะว่างไปดูหนังกับเราล่ะ"

"ช่วงนี้ต้องได้ส่งงานอาจารย์ กลับบ้านก็ต้องได้ช่วยงานที่บ้านอีก ไว้ว่างค่อยไปดูกัน"

"ไปกันหรือยังคะราม"

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ก็มีผู้หญิงอีกคนเดินมาเรียก ชายหนุ่มรีบหอบหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะ แล้วเดินตามผู้หญิงคนนั้นออกไป

"ฉันว่าแกถอยออกมาดีกว่าไหม" ของขวัญที่นั่งอยู่อีกโต๊ะ รีบเขยิบเข้ามาหาเพื่อน

"ถอยออกมาหมายความว่ายังไง"

"ยังจะให้ฉันพูดอีกเหรอ แค่นี้ก็เห็นอยู่ตําตา"

"แต่เขาบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"

"ไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่มาสะกิดก็วิ่งตามแล้วเนี่ยนะ"

"เขาบอกว่าทำรายงานกลุ่มกันอยู่"

"แล้วแกก็เชื่อ?"

ดวงตางามที่แฝงไว้ด้วยความเศร้าได้แต่มองตามไป ถ้าสถานะของเธอชัดเจนกว่านี้ ก็คงจะแสดงอารมณ์ออกมาได้บ้าง แต่นี่..ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหน จะว่าเพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ยังไม่ใช่อีก เนี่ยเหรอที่เขาเรียกว่า มากกว่าเพื่อน..แต่ไม่ใช่แฟน

"จ๊ะอาจารย์เรียก"

"อะไรนะ?"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน