มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 21

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง หลัวซิวเจอโพรงต้นไม้หนึ่งโพรง พื้นที่ด้านในไม่กว้างเท่าไหร่ แต่ก็เพียงพอแล้ว เขาเจอโพรงต้นไม้นี้เมื่อครึ่งชั่วยามก่อน ค่อนข้างมิดชิด หาไม่เจอง่ายๆ

ปลดกระบี่ชิงเฟิงลง หลัวซิววางกระบี่ลงข้างๆ ด้วยความเสียดายเล็กน้อย พูดในใจ:"ถึงแม้วันนี้ฉันจะใช้กระบี่ในการฆ่าอสูรป่า แต่ความเป็นจริงฉันไม่เคยฝึกวิชากระบี่มาก่อน ถ้าได้เคล็ดวิชากระบี่มาฝึกตน จะดีแค่ไหนกันนะ"

นั่งสมาธิในโพรงต้นไม้ หลัวซิวเริ่มหมุนวิชาสลับเอ็นหลอมกระดูกที่ปรับปรุงเสร็จแล้ว

ไม่ว่าจะเมื่อไหร่และไม่ว่าจะเวลาไหน การเพ็ญตน ห้ามหย่อนยานแม้แต่น้อย นี่คือแนวทางปฏิบัติที่หลัวซิวตั้งให้ตนเอง

ขณะฝึกตน หลัวซิวอาศัยปฏิกิริยาของลูกแก้วอัญมณีแห่งความเป็นความตายสัมผัสการเคลื่อนไหวของบริเวณโดยรอล มดตัวหนึ่งเดินผ่านไปเงียบๆ เขาก็สัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตอย่างชัดเจน

พลังฟ้าดินจิตหลอมรวม ผ่านการพ่นลมหายใจ รูขุมขนทั่วร่างกายเข้าสู่ภายใน ท่ามกลางการไหลเวียนของวรยุทธ์ควบแน่นจนกลายเป็นปราณใน จากนั้นฝึกฝนเข้าสู่เอ็นกระดูก

"ถึงแม้ฉันจะเป็นการกลั่นร่างขั้น5ขั้นสูงแล้ว แต่ถ้าหากจะบรรลุขึ้น6 จากสถานการณ์ในตอนนี้ อย่างน้อยต้องใช้เวลาสามวัน" หลัวซิวคิดคำนวณในใจ หลังจากบรรลุการกลั่นร่างขั้น5 เขาก็พบว่าความเร็วในการฝึกตนของตนเองแปรเปลี่ยนเป็นช้าลงแล้ว

ผลกระทบของระดับวรยุทธ์กลับกลายเป็นเรื่องรอง กำลังภายในระดับสองที่ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นสำหรับผลการฝึกตนของเขาในตอนนี้ถือว่าเพียงพอแล้ว สิ่งสำคัญคือไม่มีพลังจิตมากพอให้เขาดูดรับกลั่นแปร

"นอกจากอาศัยยา ค่ายกล ทำอย่างไรถึงจะมีพลังจิตมากขึ้น?" ภายในใจของหลัวซิวเต็มไปด้วยความปรารถนา เขาปรารถนาให้ความสามารถของตนเองเพิ่มเร็วขึ้น

"วื๊ด!……”

ทันใดนั้นเอง การสั่นสะเทือนแผ่ซ่านออกมาจากลูกแก้วอัญมณีแห่งความเป็นความตาย ถึงแม้จะสั่นอ่อนๆเท่านั้น แต่เพราะมีปฏิกิริยาบอบบางกับลูกแก้วอัญมณีแห่งความเป็นความตาย หลัวซิวจึงสัมผัสได้อย่างชัดเจน

จากนั้น ลมปราณชีวิตบริสุทธิ์ทะยานมาหาเขา ตามด้วยการพ่นลมหายใจของการฝึกตนเข้าสู่ร่างกาย ผลการฝึกตนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!

"นี่คือ......" หลัวซิวทั้งตกใจและดีใจ อาศัยปฏิกิริยาที่มีต่อลูกแก้วอัญมณีแห่งความเป็นความตาย เขารับรู้ว่า สิ่งที่ตนดูดรับในเวลานี้ คือสารพลังชีวิต!

สารพลังชีวิตคือพลังจิตอย่างหนึ่ง แต่มีคุณภาพมากกว่าพลังจิตทั่วไปในฟ้าดิน ดูดรับกลั่นแปร ผลย่อมไม่สามารถเทียบกันได้

"กรึก!”

แค่ชั่วขณะหนึ่ง เอ็นกระดูกในร่างกายของหลัวซิวมีเสียงกรึกดังขึ้น พลังแข็งแกร่งกว่าที่ผ่านมาพุ่งทะลานอยู่ในร่างกาย

"การกลั่นร่างชั้น6 บรรลุการกลั่นร่างขั้น6เร็วขนาดนี้เลยเนี่ยนะ!”

หลัวซิวลืมตาขึ้น สีหน้าของเขาทั้งตกใจและดีใจ การกลั่นร่างขั้น6คือฝึกเอ็นเกลากระดูกแดนสุดท้าย ไปอีกขั้นหนึ่ง คือการกลั่นร่างขั้น7ของการฝึกเกลาอวัยวะภายใน

"เมื่อครู่ที่ฉันดูดรับคือสารพลังชีวิตของสมุนไพรโดยรอบอย่างนั้นเหรอ?"

ในเวลาเดียวกัน หลัวซิวรับรู้ว่า พลังชีวิตของสมุนไพรบริเวณโดยรอบในรัศมีหนึ่งร้อยเมตรอ่อนลงไปมาก

"นี่คือวิธีการฝึกตนที่ใกล้เคียงกับการปล้น!”

ระหว่างความเป็นความตาย คือสองระดับที่ต่างกัน แย่งชิงชีวิตของสิ่งมีชีวิตอื่น ความเป็นจริงก็คือพลังแห่งความตาย

ทางด้านหลัวซิวรู้ดี หลังจากตนประสานเข้ากับลูกแก้วอัญมณีแห่งความตาย ก็จะมีลักษณะเฉพาะของพลังความเป็นและความตาย

พลังความเป็นคือการมอบให้ ทุ่มเทเสียสละ พลังความตายคือการทำลาย แย่งชิง!

"ในเมื่อลูกแก้วอัญมณีแห่งความเป็นความตายคือของล้ำค่า ถ้าอย่างนั้นต้องเป็นของดีแน่นอน!” หลัวซิวไม่รู้แน่ชัดว่าของล้ำค่านี้มีแนวคิดอย่างไร ตอนแรกที่เขาเริ่มประสานเข้ากับลูกแก้วอัญมณีแห่งความเป็นความตาย ข้อมูลเกี่ยวกับลูกแก้วนี้โผล่เข้ามาในความคิด

"ไม่ว่าอย่างไร ความสามารถของฉันสามารถพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยวิธีนี้!” การพัฒนาของผลการฝึกตน ทำให้หลัวซิวดีใจมาก ปัญหาที่เคร่งเครียดมานานในที่สุดก็สามารถจัดการได้แล้ว

อีกทั้งเขายังพบว่า เขาไม่เพียงแต่สามารถดูดรับพลังแห่งชีวิตของสมุนไพรในรัศมีหนึ่งร้อยเมตร ของเพียงเป็นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่บริเวณโดยรอบนี้ ระหว่างที่เขาเคลื่อนลมปราณ ล้วนจะถูกแย่งชิงพลังแห่งชีวิตแล้วหลอมรวมมาที่เขา

แค่ว่าสิ่งที่แตกต่างกับสมุนไพรคือ ตอนที่สัตว์เหล่านั้นพบว่าชีวิตของตนถูกแย่งชิงไป ก็จะตกตะลึงและหนีไปอย่างรวดเร็ว ขอเพียงหนีออกไปจากรัศมีหนึ่งร้อยเมตร ก็จะปลอดภัยแล้ว

ค่ำคืนนี้ เขตร้อนเมตรที่หลัวซิวอยู่กลายเป็นเขตหวงห้าม ถึงแม้จะเป็นอสูรกายในเขาสุ่ยวู่ที่ดุร้ายไร้ซึ่งความหวาดกลัว ก็ไม่กล้าเข้าใกล้

ผลการฝึกตนบรรลุการกลั่นร่างขั้น6 หมายความว่าหลัวซิวเสร็จสิ้นระดับฝึกเกลาเนื้อหนังและเอ็นกระดูกของแดนกลั่นร่างแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ