มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 18

“อลิซเธอดูเหมือนกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่นะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” ควินตันถามขณะที่เดินลงบันไดมาพร้อมกับมือล้วงกระเป๋าอยู่

ควินตันรู้สึกว่าใจเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อเห็นอลิซ ผู้ที่ดูเหมือนจะสวยกว่าเดิมจากสองปีที่แล้ว

“ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่รู้สึกรังเกียจคนบางคน!”

จากนั้นอลิซจ้องไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าที่เย็นชาของเธอ

“จริงด้วย! ทำไมนายถึงพล่ามไปเรื่อยโดยไม่รู้สถานะตัวเองล่ะ?”

เจสลินและพวกผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็ดูเหมือนจะไม่ชอบเจอรัลด์ด้วยเหมือนกัน พวกเธอทั้งหมดจ้องไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าที่ทิ่มแทงอย่างชัดเจนบนใบหน้าของพวกเธอ

ควินตันมองเจอรัลด์

ตอนเขาเข้ามาในร้านก่อนหน้านี้ เขาเหมือนจะสังเกตได้ว่าอลิซไม่พอใจเจอรัลด์อยู่ก่อนแล้ว

อย่างไรก็ตาม หลังจากเขาเดินลงมาจากบันได อลิซยิ่งดูเหมือนไม่สบอารมณ์และไม่พอใจเจอรัลด์มากกว่าเดิม

จะเป็นไปได้ไหม... ที่เด็กคนนี้จะมีความสัมพันธ์คลุมเครือกับอลิซ?

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ นั่นเป็นไปไม่ได้!

ควินตันรู้ได้ทันทีเมื่อเขามองชุดของเจอรัลด์

ราคาทั้งหมดของเสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่รวมกันยังไม่ถึง 30 ดอลล่าร์ด้วยซ้ำ! อลิซจะไปมีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกับคนเช่นเขาได้อย่างไร

“มีเรื่องอะไรเข้าใจผิดกันระหว่างพวกเธอสองคนหรือเปล่า? ทำไมถึงไม่พูดมันออกมาหละ? พวกเธอทั้งหมดเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันหนิพวกเธอควรจะพยายามที่จะเข้ากันได้ดีนะ!”

ควินตันยิ้มแต่ครั้งนี้สายตาเขามองไปที่มองไปที่เจอรัลด์

“หวัดดี เพื่อน ฉันชื่อควินตัน ยินดีที่ได้พบนะ”

หลังจากนั้น ควินตันยื่นมือเขาออกไปเพื่อจับมือกับเจอรัลด์ เปิดเผยให้เห็นนาฬิกาโรเล็กซ์สีทองบนข้อมือของเขา

นาฬิกาโรเล็กซ์สีทองดูพิเศษเมื่อแรกเห็น พวกผู้หญิงทุกคนจ้องมองเขาด้วยความชื่นชมเขาบนใบหน้าของพวกเธอ

เจอรัลด์สามารถบอกได้ทันทีเลยว่าควินตันไม่ใช่คนจริงใจและเขามีความปรารถนาร้าย

ขณะที่เขากำลังจะสัมผัสมือกับเจอรัลด์ ควินตันถามขึ้นอย่างฉับพลันด้วยสีหน้าแปลกใจบนใบหน้าของเขา “ว้าว เสื้อของนายแบรนด์อะไรเหรอ? ฉันไม่เคยเห็นแบรนด์นี้มาก่อนเลย? นายคิดว่าเป็นเพราะฉันเพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศหรือเปล่า?”

ควินตันจ้องเจอรัลด์ขณะที่แสดงสีหน้ากรามค้างและริมฝีปากหยักขึ้นเล็กน้อยขณะยิ้มเยาะให้เจอรัลด์

ควินตันอยากทำให้อลิซประทับใจและเขาสามารถบอกได้เลยว่าอลิซมีความสัมพันธ์ที่แย่กับเจอรัลด์ เช่นนั้น บางทีเขาอาจจะเอาชนะเด็กนี่ด้วยแค่ไม่กี่คำพูดด้วยซ้ำ

“ฮ่า ๆ ๆ มันเป็นเพียงแค่แบรนด์ธรรมดา”

เจอรัลด์เองไม่มีเจตนาจะหาเรื่องกับควินตัน

เขาขี้เกียจจะยุ่งกับคนอย่างควินตัน

เอาจริงนะ เจอรัลด์ได้วางแผนที่จะซื้อเสื่อผ้าที่โดยการใช้บัตรของนักช็อปยูนิเวอร์แซลโกลบอลซูพรีมที่พี่สาวได้ให้เขาไว้ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าการจ่ายขั้นต่ำจำนวน 50,000 ดอลลาร์นั้นฟุ่มเฟือยเกินไป!

“โอ้ มันคือแบรนด์ธรรมดาจริง ๆ หรอ? ยังไงซะ ฮาโรลด์ นายเคยได้ยินแบรนด์นี้มาก่อนหรือเปล่าเพราะนายอยู่ในประเทศมาตลอด?”

ควินตันหันกลับมามองเพื่อนร่วมชั้นของเขา

ผู้ชายที่ชื่อฮาโรลด์ผมเขาสีบลอนด์และเขาวุ่นอยู่กับการจ้องมองสาวสวยอยู่ จากอลิซไปเฮลีย์และเจสลิน

ฮาโรล์ดรู้ความหมายที่ควินตันต้องการจะสื่อทันทีเมื่อเขาถามคำถามนี้กับเขา

หลังจากนั้น ฮาโรล์ดส่ายหัวก่อนจะยิ้ม และพูดขึ้นว่า “ ฉันไม่เคยเห็นแบรนด์นี้มาก่อน นายจะให้ฉันหามันในอินเตอร์เน็ตไหม?”

ทั้งสองคนยังคงหารือกันตัวท่าทางที่ดูจริงจัง

ความจริงแล้ว ทุกคนสามารถบอกได้ว่าพวกเขาเพียงแค่พยายามถากถางเจอรัลด์

อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้ดูอับอายเลย

ในเวลานี้เอง อลิซและผู้หญิงคนอื่นมีสีหน้าที่ดูพอใจบนใบหน้าของพวกเธอขณะที่พวกเธอมองเจอรัลด์

“ฮ่า ๆ ๆ สมน้ำหน้าที่ไปทำตัวอิจฉาควินตัน! ตอนนี้แหละจะได้เห็นคนอื่นเยาะเย้ยเขาบ้างที่เขาจน” เจสลิน พูดขึ้นขณะที่หัวเราะด้วย

“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ควินตันเพิ่งกลับมาหลังจากที่ไปเรียนอยู่ต่างประเทศ เจอรัลด์จะไปเทียบกับเขาได้อย่างไร?” อลิซ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงต่ำ ๆ

อลิซรู้อยู่แก่ใจว่าควินตันกำลังถากถางและทำเรื่องให้ยุ่งยากสำหรับเจอรัลด์เป็นเพราะว่าเธอนั่นเอง อย่างไรก็ตาม เขาทำแบบอ้อม ๆ เมื่อเทียบกับแดนนี่

เขาพูดเป็นนัยโดยที่ไม่ได้โทษไปที่เจอรัลด์โดยตรง

นี่ทำให้อลิซรู้สึกมีความสุขเนื่องจากเธอรู้สึกว่าควินตันเป็นคนที่ฉลาดมาก

“ควินตัน ให้ฉันแนะนำนายให้เพื่อนของฉันนะ!”

หลังจากจ้องไปที่เจอรัลด์ อลิซรีบแนะนำควินตันกับทุกคนรอบ ๆ โต๊ะ

หลังจากนั้น ควินตันก็แนะนำฮาโรล์ดให้กับอลิซและเพื่อนของเธอ ครอบครัวของฮาร์โรล์ดเป็นเจ้าของหนึ่งในสถาบันฝึกอบรมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่นี้

ทั้งสองคนนั่งลงที่โต๊ะและควินตันนั่งตรงกันข้ามกับอลิซอย่างปกติ

ในทางกลับกัน ฮาโรล์ด ดูเหมือนจะสนใจเจสลินกับเฮลีย์มาก

พวกผู้หญิงเอาแต่จ้องควินตันกับฮาโรล์ดขณะที่เริ่มพูดคุยกัน นัยสำคัญดั้งเดิมของมื้อกลางวันวันนี้ควรจะเป็นการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างฮาร์เปอร์กับเฮลีย์

น่าเสียดาย การปรากฏตัวของควินตันทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนและนี่เองทำให้ฮาร์เปอร์รู้สึกไม่สบอารมณ์เล็กน้อย

เจอรัลด์บอกได้เลยว่าฮาร์เปอร์รู้สึกเศร้านิด ๆ

เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อสิ่งนี้และเฝ้ามองในขณะที่เพื่อนของเขาถูกเมิน

โชคดีหน่อย เจอรัลด์ได้เตรียมรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้แล้ว

ก่อนจะออกจากหอ เจอรัลด์ได้โทรศัพท์หาแซค ผู้จัดการของเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น เขาบอกว่าเขาอยากจะชวนเพื่อนไม่กี่คนมาที่นี่ในวันนี้และเขาขอให้แซคช่วยจัดการสิ่งที่จำเป็นให้เขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน