น้องนางชายาบ๊องป่วนนคร บทที่ 2 มีคนรักก็มีคนชัง

ฉู่หรูเสว่รู้สึกสั่นสะท้านในทันที ราวกับตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งนับพันปี ให้ความรู้สึกเย็นยะเยือกตั้งแต่หัวจรดเท้า

ฉู่หรูเสว่รวบรวมสติ เมื่อเห็นว่าฉู่หวูโยวยังคงหลับตาอยู่ จึงเหลือบมองไปที่ผ้าม่าน ผ่านไปครู่หนึ่ง ฉู่หรูเสว่ก็คิดว่าเมื่อครู่ตนเองคงหูฝาดไป

ฉู่หรูเสว่กำมือแน่น แววตาเผยประกายของความอำมหิตออกมา ครั้งนี้นางไม่อยากลังเลอีกแล้ว จึงยื่นมือออกไปอุดปากของฉู่หวูโยวอย่างรวดเร็ว

“อย่างเจ้า คิดว่าจะฆ่าข้าได้อย่างนั้นหรือ ?” ฉู่หวูโยวลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ลำแสงอันดุดันพุ่งตรงออกมา แววตาแหลมคมคู่นั้น ราวกับจะสามารถแทงทะลุตัวคนได้

มือของฉู่หรูเสว่สั่นเทา ผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ในมือเกือบหล่นลงไปบนพื้น

แววตาของฉู่หวูโยวทิ่มแทงไปที่ตัวนาง ทำให้นางรู้สึกหวาดกลัวโดยสัญชาตญาณอย่างคาดไม่ถึง

แต่ไหนแต่ไรมา คนที่นางเกรงกลัวมีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ ผู้ชายที่นางยอมทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้ แต่กลับไม่เคยหันมองนางเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้นางกลับเกรงกลัวหญิงปัญญาอ่อนผู้นี้อย่างคาดไม่ถึง ช่างน่าขำจริง ๆ

ปัญญาอ่อน ? ฉู่หรูเสว่ชะงักไป หญิงปัญญาอ่อนคนนี้ไม่ปัญญาอ่อนอีกต่อไปแล้ว การตระหนักรู้เช่นนี้ทำให้จิตใจของฉู่หรูเสว่ดำดิ่งในทันที ทำไมจู่ ๆ ถึงหายเป็นปกติเสียแล้ว ?

หากฉู่หวูโยวไม่ปัญญาอ่อนอีกต่อไป เช่นนั้นก็ยิ่งปล่อยเอาไว้ไม่ได้เด็ดขาด

อย่างไรเสีย ตอนนี้ฉู่หวูโยวก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ จึงไม่มีเรี่ยวแรงที่จะตอบโต้อย่างแน่นอน

เพียงแต่รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่แผ่ซ่านออกมาจากตัวของฉู่หวูโยวในตอนนี้ ทำให้ฉู่หรูเสว่รู้สึกลังเลและหวาดกลัวเล็กน้อย

ฉู่หวูโยวเผยรอยยิ้มที่มุมปากออกมาเล็กน้อย ริมฝีปากแดงระเรื่อเริ่มขยับอีกครั้ง : “เจ้าจะลองลงมือดูก็ได้นะ แล้วคอยดูว่าคนที่ต้องตายจะเป็นใคร ?”

ฉู่หวูโยวกำลังยิ้มเบา ๆ อยู่แท้ ๆ แต่เห็นแล้วกลับทำให้เกิดความรู้สึกแข็งทื่อตั้งแต่หัวจรดเท้า

นางหัวเราะออกมาเบา ๆ แต่กลับฟังดูเหมือนเสียงเรียกหมายเอาชีวิต ที่ดังขึ้นมาจากในนรก

ฉู่หรูเสว่ตัวแข็งทื่อไปโดยสมบูรณ์ มือที่ลอยอยู่กลางอากาศ เกิดอาการลังเลและสั่นเทาเล็กน้อย

กำลังรับมือกับ ความเย็นชา ความอำมหิต ความเงียบสงบ ความตื่นตระหนก

จู่ ๆ รถม้าก็หยุดลง ฉู่หรูเสว่ตกตะลึงและรีบวางมือลงในทันที นางรีบเก็บซ่อนความรู้สึกที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าในทันใด และในขณะเดียวกัน ก็เผยรอยยิ้มออกมาบนใบหน้าในทันที : “น้องหญิงไม่เป็นอะไรข้าก็วางใจแล้ว เมื่อครู่ข้าเพียงแค่อยากจะตรวจสอบดูเท่านั้น”

ฉู่หวูโยวหัวเราะเยาะ เปลี่ยนสีหน้าได้รวดเร็วจริง ๆ หากไม่ไปแสดงละครก็คงน่าเสียดาย !

ฉู่หวูโยวเองก็แอบรู้สึกโล่งใจ การตอบสนองของผู้หญิงคนนี้ทำให้นางรู้ว่า ตอนนี้นางปลอดภัยแล้ว

เมื่อครู่ช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ

หากผู้หญิงคนนี้ลงมือขึ้นมาจริง ๆ นางคงไม่มีแรงตอบโต้เลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้นางรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว ไม่มีเรี่ยวแรงหลงเหลืออยู่เลยสักนิด

ผ้าม่านรถถูกเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว สาวใช้ที่ดูสดใสและกระตือรือร้นปรากฏตัวขึ้นมา เมื่อเห็นสภาพของฉู่หวูโยว สาวใช้ก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตกใจ : “นายหญิง นี่มันเกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ ?”