นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet temptations นิยาย บท 21

เสียงอาเจียนของพะแพงดังทะลุบานประตูไปเข้าหูของโอลิเวียที่ยืนอยู่หน้าห้อง

“แพตตี้ เป็นอะไรน่ะ ฉันเข้าไปนะ”

โอลิเวียเต็มไปด้วยความเป็นห่วง เพราะเสียงอาเจียนของพะแพงดังถี่ตลอดเวลา หล่อนจึงตัดสินใจดันบานประตูเข้าไปภายใน โชคดีที่พะแพงไม่ได้ล็อกห้องเอาไว้

เมื่อเข้ามาถึงข้างในก็รีบตรงไปที่ห้องน้ำทันที แล้วก็เห็นว่าพะแพงกำลังเกาะขอบชักโครกอยู่ด้วยสภาพหมดเรี่ยวแรง

“แพตตี้...ไม่สบายเหรอ”

โอลิเวียรีบประคองร่างของพะแพงออกมาจากห้องน้ำ มานอนบนเตียงอย่างเป็นห่วง

พะแพงเงยหน้าซีดเผือดของตัวเองขึ้นมองโอลิเวีย และก็พยายามฝืนยิ้ม

“ฉันไม่เป็นไรหรอก ขอบใจนะโอลิเวีย”

“จะไม่เป็นไรได้ยังไง หน้าซีดเป็นไก่ต้มสุกแบบนี้”

“ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ นอนพักสักครู่ก็หาย” พะแพงพยายามยืนยันทั้งๆ ที่สภาพของตัวเองแทบดูไม่ได้เลย

“แต่เธออ้วกนะแพตตี้ ฉันว่าไปหาหมอดีกว่า”

พะแพงส่ายหน้าน้อยๆ

“ฉันไม่เป็นไรจริงๆ โอลิเวีย”

เมื่อพะแพงยืนยันหนักแน่น โอลิเวียก็ไม่สามารถขัดใจได้ “งั้นก็นอนพักนะ เดี๋ยวฉันไปบอกคุณแม่บ้านใหญ่ให้ว่าเธอไม่สบาย”

“ขอบใจนะโอลิเวีย”

“ไม่เป็นไรหรอก นอนพักซะนะ”

โอลิเวียเดินออกไปจากห้องแล้ว น้ำตาของหล่อนจึงค่อยๆ ไหลรินออกมา

หล่อนจะไม่เป็นอะไรได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้หัวใจของหล่อนใกล้จะหยุดเต้นอยู่แล้ว มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ

“ไหนแม่แพตตี้ล่ะ ฉันให้ไปตามไม่ใช่เหรอ” เมื่อเห็นโอลิเวียเดินเข้ามาในตัวตึกใหญ่เพียงลำพังไม่มีเงาของพะแพง ป้ามิเชลล์ก็เอ่ยถามด้วยความสงสัยทันที

“เอ่อ แพตตี้ไม่สบายน่ะค่ะคุณแม่บ้านใหญ่”

“ไม่สบายอีกแล้ว ทำไมอ่อนแอนักหนาเนี่ย” ป้ามิเชลล์บ่นไม่จริงจังนัก

“หนูก็ไม่รู้หรอกค่ะ แต่เห็นอ้วกเอา อ้วกเอา สงสัยจะเป็นโรคกระเพาะมั้งคะคุณแม่บ้านใหญ่”

ป้ามิเชลล์ยังไม่ทันได้อ้าปากถามกลับไป แต่เสียงเข้มของเดมอนก็ดังขึ้นด้านหลังเสียก่อน

“ไปตามหมอมาดูอาการแพตตี้ด้วย ฉันไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านของฉัน”

“ค่ะ นายน้อย” ป้ามิเชลล์ตอบรับด้วยน้ำเสียงนอบน้อม ก่อนจะมองตามร่างสูงใหญ่ของเดมอนที่เดินออกไปจากคฤหาสน์หลังงามด้วยความไม่สบายใจ “ทำไมรู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลกๆ นะ”

“นั่นสิคะคุณแม่บ้านใหญ่ นายน้อยหน้านี่หงิกเป็นมะเหงกเลยค่ะ ไม่เห็นเหมือนผู้ชายที่กำลังจะได้เป็นเจ้าบ่าวเลย” โอลิเวียพูดขึ้นตามที่ตัวเองคิด แต่ก็ถูกป้ามิเชลล์หยิกต้นแขนแรงๆ

“โอ๊ย...หนูเจ็บนะคะคุณแม่บ้านใหญ่”

“หุบปากไปเลย เรื่องของเจ้านาย”

“ค่ะ ค่ะ งั้นหนูไปโทรตามหมอก่อนนะคะ”

เมื่อป้ามิเชลล์พยักหน้าอนุญาต โอลิเวียก็รีบวิ่งไปโทรศัพท์ตามหมอให้มาตรวจอาการของพะแพงโดยเร็ว

“คุณหมอ...ได้โปรดเก็บเรื่องที่ดิฉันตั้งท้องไว้เป็นความลับได้ไหมคะ” พะแพงวิงวอนนายแพทย์ที่มาตรวจอาการถึงห้องพักทั้งน้ำตา

“ได้สิครับ มันเป็นสิทธิ์ของคนไข้”

พะแพงยกมือขึ้นไหว้คุณหมอสูงวัย “ขอบพระคุณมากค่ะคุณหมอ”

“แต่ว่าอย่าลืมบอกเรื่องนี้กับพ่อของเด็กด้วยนะครับ”

คำพูดของคุณหมอใจดีทำให้พะแพงยิ่งเจ็บร้าวทรมาน หล่อนพยายามฝืนยิ้ม แต่น้ำตาก็ไหลพรากออกมาแทน

“ค่ะ คุณหมอ”

“งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ แล้วก็อย่าลืมกินยาบำรุงที่หมอจัดเอาไว้ให้ตามเวลานะครับ”

“ค่ะ”

หล่อนมองคุณหมอสูงวัยเดินออกไปพ้นห้องพักแล้ว จึงปล่อยหยาดน้ำตาออกมาอย่างสุดกลั้น มือเล็กยกขึ้นอุดปากปิดกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้สุดกำลัง แต่กระนั้นเสียงแห่งความเสียใจก็ยังคงเล็ดลอดออกมาทำร้ายอยู่ดี

ลูกเหรอ...

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet temptations